ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΜΕΓΑ ΨΕΜΑ: «Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της αλληλεξάρτησης της οικονομίας με χρέος στο 170% και με έλλειμμα στο 10% που γεννά συνεχώς νέο χρέος. Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει με ανύπαρκτη αναπτυξιακή μηχανή και με διαλυμένο τον παραγωγικό ιστό της οικονομίας του. Ομως και καμία ανάπτυξη δεν έρχεται πατώντας ένα κουμπί (...) αν δεν λυθεί πρώτα το πρόβλημα του χρέους και του ελλείμματος (...) Η ελληνική κοινωνία (...) παραμυθιάζεται εύκολα από ανέξοδες υποσχέσεις (...) πρέπει να της δοθεί η δυνατότητα να δώσει τη λύση που θέλει, ακόμα κι αν κάνει λάθος (...) Εκείνο που μένει τώρα, είναι μια καθαρή πολιτική λύση κι αυτή δεν είναι άλλη από τις εκλογές...» (ο Π. Σώκος στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: «Σε περιόδους πολιτικής κρίσης, όταν δημιουργούνται αδιέξοδα, συνήθως επικίνδυνα όχι μόνο για την Οικονομία αλλά και για το ίδιο το πολιτικό σύστημα, η μόνη αποτελεσματική λύση είναι η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Οι εκλογές είναι η μόνη λύση (...) Ουσιαστικώς η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει. Θα ήταν προς το συμφέρον της χώρας να μην επιμηκυνθεί αυτή η περίοδος της γενικής αμφισβήτησης» (ο Στ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ).

ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΚΟΜΠΑΡΣΟ: «Η παρούσα κυβέρνηση έδειξε μέχρι τώρα αδράνεια και αδυναμία. Αυτή η στάση είναι επιζήμια για τη χώρα και αυτοκαταστροφική για την ίδια (...) έχει πλέον δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να (...) κυβερνήσει! (...) Η άλλη επιλογή είναι (...) είτε να ανανεώσει και να διευρύνει τον κύκλο των προσώπων που ασκούν τη διακυβέρνηση (...) είτε να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία και να ζητήσει από κάθε πολίτη να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί (...) στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).