ΤΕΛ ΑΒΙΒ - ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.-

Χαμόγελα αισιοδοξίας μοίραζε, χτες, ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Εχούντ Μπαράκ, ο οποίος, μάλιστα, επικαλούμενος στοιχεία του κομματικού μηχανισμού των Εργατικών δήλωνε κατηγορηματικά ότι «ακόμη και όσοι ήταν θυμωμένοι με την πολιτική που εφάρμοσε, φαίνεται ότι συνειδητοποίησαν τη μοναδική ρεαλιστική επιλογή που έχουν για ειρήνη ή για πόλεμο, γι' αυτό και προσέρχονται μαζικά για να στηρίξουν την υποψηφιότητα Μπαράκ». Οι δημοσιογραφικές, όμως, πληροφορίες, οι εκτιμήσεις της τελευταίας στιγμής, και τα στοιχεία που έρχονταν από τα εκλογικά τμήματα διέψευδαν οικτρά τον πλέον παρασημοφορημένο στρατιωτικό του Ισραήλ.

Οι προβλέψεις των αλλεπάλληλων δημοσκοπήσεων των τελευταίων ημερών έμοιαζαν να επιβεβαιώνονται στο ακέραιο, παρά τις ανοιχτές εκκλήσεις ακόμη και των ΜΜΕ, όπως η εφημερίδα «Χααρέτζ», να προσέλθουν οι υποστηρικτές του Εργατικού Κόμματος στις κάλπες, ώστε, τουλάχιστον, «να μειωθεί η τεράστια διαφορά ανάμεσα στους δύο υποψηφίους προκειμένου να μη δοθεί η εντύπωση ότι το σύνολο του ισραηλινού πληθυσμού είναι βαθιά διχασμένο και τάσσεται κατά της προσέγγισης με τους Παλαιστινίους». Την εικόνα «εχθρότητας» προσπάθησε να διασκεδάσει και ο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θριαμβευτής Σαρόν, υπογραμμίζοντας, για άλλη μια φορά, ότι «δεν τίθεται θέμα επιλογής ανάμεσα στον πόλεμο και την ειρήνη, το Ισραήλ έχει στρατηγικά επιλέξει την ειρήνη με τους Παλαιστινίους, απλώς δε θα συγκατατεθεί σε αυτήν υπό οποιουσδήποτε όρους».

Ασχέτως, πάντως, του τελικού αποτελέσματος, που αναμένεται να είναι γνωστό σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες, το σημαντικότατο νέο δεδομένο που φαίνεται ότι προκύπτει από την πρώτη ξεχωριστή πρωθυπουργική εκλογική αναμέτρηση στο Ισραήλ είναι η «λευκή ψήφος» και η αποχή, που επιλέχθηκαν ως διαμαρτυρία από μεγάλο, όπως αποδεικνύεται, ποσοστό του ισραηλινού εκλογικού σώματος. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, δύο ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες η αποχή άγγιζε το 49%, ποσοστό πρωτοφανές για τα ισραηλινά χρονικά, καθώς συνήθως, το ποσοστό συμμετοχής κυμαίνεται στο 80%. Οι πιο αισιόδοξοι αναλυτές προέβλεπαν ότι στην καλύτερη περίπτωση, οι κάλπες θα έκλειναν με συμμετοχή αρκετά μικρότερη του 70%. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ψήφισαν οι 10.000 κρατούμενοι των ισραηλινών φυλακών, καθώς και οι 35.000 ασθενείς των ισραηλινών νοσοκομείων.

Στο ποσοστό της αποχής, θα πρέπει να συμπεριληφθεί και η «λευκή ψήφος» διαμαρτυρίας, που οι εκτιμήσεις τοποθετούσαν ακόμη και στο 15% των εγκύρων ψηφοδελτίων. Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να προκαλέσει, αναμφιβόλως, σοβαρότατους κλυδωνισμούς στο πολιτικό σύστημα της χώρας, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των 4,5 εκατομμυρίων καταγεγραμμένων ψηφοφόρων εξέφρασε με τον τρόπο αυτό τη δυσαρέσκειά του για την αναγκαστική «επιλογή» ανάμεσα σε δύο, μόνο, υποψηφίους που εκπροσωπούν τις δύο κύριες πολιτικές δυνάμεις, για τις οποίες γίνεται ολοένα και εντονότερη η αίσθηση ότι δεν έχουν σημαντικές διαφορές στις θέσεις και στο πρόγραμμά τους.

Τα αυστηρότατα μέτρα ασφαλείας που είχαν ληφθεί, τόσο στο εσωτερικό του Ισραήλ με την ανάπτυξη 15.000 στρατιωτών, όσο και στα όρια των αυτόνομων εδαφών, δεν απέτρεψαν, όπως αναμενόταν, τα επεισόδια. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι ανταποκρίθηκαν στην «ημέρα οργής» που κήρυξε, για χθες, η Παλαιστινιακή Αρχή και η οργάνωση «Φατάχ», που πρόσκειται στον Γιάσερ Αραφάτ, και κατέκλυσαν τους δρόμους των παλαιστινιακών πόλεων, καίγοντας φωτογραφίες τόσο του Αριέλ Σαρόν όσο και του Εχούντ Μπαράκ. Τα σοβαρότερα επεισόδια σημειώθηκαν στη Χεβρώνα και στη Ραμάλα, όπου από τις συγκρούσεις με τον ισραηλινό στρατό τραυματίστηκαν 43 Παλαιστίνιοι, ενώ πυκνή ανταλλαγή πυρών καταγράφηκε στην περίμετρο της Νάμπλους.

Η Παλαιστινιακή Αρχή επέμεινε, διά στόματος του υπουργού Οικονομικών, Ναμπίλ Σάαθ, ότι θα συνδιαλλαγεί με όποιον πρωθυπουργό εκλέξει ο ισραηλινός λαός «παρά το γεγονός ότι το πρόσωπο του Αριέλ Σαρόν είναι ιδιαίτερα αρνητικά φορτισμένο για τους Παλαιστινίους». Πιο «παρεμβατικός» στην ισραηλινή εκλογική διαδικασία εμφανίστηκε ο Παλαιστίνιος υπουργός Πληροφοριών Γιασέρ Αμπέντ Ράμπο, ο οποίος τόνισε ότι «αν ο Σαρόν δε συνεχίσει τις συνομιλίες από το σημείο που έχουν σταματήσει, αλλά επιχειρήσει να επαναφέρει το θέμα στο μηδέν, τότε αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την ηρεμία και την ειρήνη ολόκληρης της περιοχής». Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία του συριακού και του λιβανικού Τύπου εκφραζόταν με σαφώς αρνητικά συναισθήματα για το ενδεχόμενο εκλογής του Αριέλ Σαρόν, αν και δεν έλειπαν τα σχόλια περί ομοιότητας, στην ουσία των επιλογών, ανάμεσα στον Σαρόν και στον Μπαράκ.