Τη δραματική κατάσταση στην οποία εξακολουθούν να βρίσκονται οι κάτοικοι των περιοχών της Ινδίας που επλήγησαν από το σεισμό, παρουσίασαν χτες οι εκπρόσωποι της οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου».

Οι επίσημες ανακοινώσεις, όπως είπαν οι γιατροί, είναι 20.000 νεκροί, περισσότεροι από 50.000 αγνοούμενοι και 500.000 τραυματίες. Ομως τα θύματα αυτά είναι πολλά περισσότερα αφού δεν έχει γίνει πιστή καταγραφή μέσα στις συνθήκες που επικρατούν. Χαρακτηριστικά, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις προσέφεραν τη βοήθειά τους, σύμφωνα με έναν Ισραηλινό γιατρό, «στα 100 κατάγματα τα 70 αντιμετωπίστηκαν με ακρωτηριασμό λόγω της μόλυνσης που είχαν υποστεί». Το 90% επίσης των ανθρώπων που τραυματίστηκαν και χειρουργήθηκαν, επιμολύνθηκαν στη συνέχεια, εξαιτίας της ελλιπούς υγιεινής στα υποτυπώδη νοσοκομεία που λειτούργησαν σε σκηνές. Αυτή τη στιγμή τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν οι σεισμοπαθείς είναι οι δευτερογενείς λοιμώξεις των τραυμάτων, χειρουργικών ή μη και ακολουθούν τα γαστρεντερικά προβλήματα, οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, του δέρματος, των οφθαλμών, η ελονοσία και άλλα. Τεράστιες όμως είναι και οι ανάγκες του πληθυσμού σε νερό, πόσιμο και μη, καταλύματα, φαγητό, συνθήκες υγιεινής και ιατρική περίθαλψη. Για παράδειγμα, ένας 20χρονος σώθηκε από το σεισμό, αλλά πέθανε από το κρύο πριν λίγες μέρες.

Οι Ελληνες «Γιατροί του Κόσμου» πραγματοποίησαν αποστολή βοήθειας στις περιοχές Μπουτσ και Μπατσάου.

Στο Μπουτσ με 135.000 κατοίκους καταστράφηκε ολοσχερώς το 80% των κτιρίων. Μετά τον καταστροφικό σεισμό ακολούθησε μαζική έξοδος πολλών κατοίκων της, αλλά συγχρόνως πολλοί άνθρωποι εισέρευσαν από τα γύρω χωριά. Αποτέλεσμα, η πόλη σήμερα να έχει περισσότερους κατοίκους από ποτέ και το χάος το κυκλοφοριακό, της διαμονής, της διακίνησης και της διατροφής να είναι απερίγραπτο.

Το Μπατσάου με 35.000 κατοίκους περιστοιχίζεται από 71 χωριά. Ο συνολικός πληθυσμός της ευρύτερης περιοχής ανέρχεται στους 145.000 κατοίκους. Το 95% των κτιρίων μέσα στην πόλη και το 100% στην πλειονότητα των γύρω χωριών έχει μετατραπεί σε σωρούς ερειπίων. Και βέβαια τα προβλήματα αυτά έρχονται να προστεθούν στην ξηρασία, που εδώ και τρία χρόνια πλήττει τις σεισμόπληκτες περιοχές, στην ανεργία και στην έλλειψη στέγης που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των κατοίκων.