Τις συνέπειες της εισαγωγής του ΤΤ στο χρηματιστήριο και τη ληστεία που διεξάγουν οι εμπορικές τράπεζες - με την ευλογία των κυβερνώντων - σε βάρος των μικροκαταθετών, αναλύει στο «Ρ», ο Κώστας Μπέτσης. Ο επικεφαλής της ΕΣΑΚ - ΤΤ και προϊστάμενος του ΤΤ Ζακύνθου τονίζει την ανάγκη όχι μόνο για ένα Ταμιευτήριο με δημόσιο χαρακτήρα στο καπιταλιστικό σύστημα, αλλά για λαϊκή, κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, που θα έχει στο κέντρο της τον εργαζόμενο άνθρωπο. Η συνέντευξη έχει ως εξής:

- Η κυβέρνηση προωθεί την ιδιωτικοποίηση του ΤΤ. Ποιος ο λόγος να προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση;

- Με τη μετατροπή του ΤΤ σε ΑΕ και την εισαγωγή του στο Χρηματιστήριο, η κυβέρνηση ικανοποιεί τις πιο ακραίες επιδιώξεις του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Ας σημειώσουμε ορισμένα στοιχεία:

Με βάση το μέγεθος του δικτύου του και με τη δυνατότητα περαιτέρω συγκεντροποίησης των τραπεζών, η εταιρία συμβούλων «Κάντορ» - σε έκθεσή της το Νοέμβρη - εκτιμούσε ότι το ΤΤ είναι στόχος πιθανής αγοράς.

Η δε κυβέρνηση απεργάζεται την παράδοση του ΤΤ στα χέρια του τραπεζικού κεφαλαίου, μετατρέποντάς το σε απλό υποπρακτορείο διανομής των διαφόρων προϊόντων του μελλοντικού εξαγοραστή. Μάλιστα, σύμφωνα και με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, το ΤΤ μαζί με τα ΕΛΤΑ θα προχωρήσουν στην από κοινού επέκτασή τους στα Βαλκάνια, όπου - κατά τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις - θα παίξουν και πάλι το ρόλο του πωλητή των διαφόρων προϊόντων (αμοιβαίων κεφαλαίων κλπ.) του μελλοντικού κεφαλαιοκράτη - αγοραστή.

Ταυτόχρονα, από το ΤΤ θα προωθηθούν κι άλλα τοκογλυφικά προϊόντα, όπως καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες κλπ. Ολα αυτά, με το πρόσχημα του εκσυγχρονισμού του ιδρύματος.

- Πού θα οδηγήσει η εφαρμογή αυτών των σχεδίων;

- Οι καταθέσεις του ΤΤ προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που από ιδρύσεως του ΤΤ του εμπιστεύονταν τις οικονομίες τους, τόσο για το δημόσιο χαρακτήρα του ιδρύματος στο δεδομένο σύστημα, όσο και από το γεγονός ότι τόκιζε τα χρήματα από την πρώτη δραχμή κατάθεσης. Δηλαδή, δεν είχε πλαφόν, όπως έχουν οι άλλες τράπεζες για τον εντοκισμό των καταθέσεων.

Επιπλέον, είχε και εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο τόκο στις καταθέσεις ταμιευτηρίου, που είναι κύρια καταθέσεις των φτωχών, λαϊκών στρωμάτων. Είναι δε χαρακτηριστικό το γεγονός ότι παρά τη μεγάλη μείωση των επιτοκίων, αυτά του ΤΤ παραμένουν πολύ πάνω από εκείνα των εμπορικών τραπεζών.

Με το ξεπούλημά του, όλα αυτά - και τα επιτόκια - πάνε περίπατο, αφού θα εξαναγκαστεί να εναρμονιστεί και ήδη εναρμονίζεται με εκείνα του ευρώ που ισχύουν και εφαρμόζονται από τις περισσότερες ελληνικές τράπεζες, οι οποίες λειτουργούν στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ.

- Πώς σχολιάζετε την ψαλίδα ανάμεσα στα επιτόκια καταθέσεων και χορηγήσεων...

- Πρόκειται για ληστεία. Το μέγεθος της ληστείας, από τη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων που ακολουθείται σήμερα, γίνεται φανερό και από το γεγονός ότι από κάθε μονάδα μείωσης αυτού του επιτοκίου οι αποταμιευτές των τραπεζών χάνουν 270 δισ. δραχμές. Από κάθε μονάδα μείωσης των επιτοκίων χορηγήσεων οι δανειολήπτες έχουν όφελος 140 δισ. δρχ.

Σήμερα υπάρχουν καταθέσεις άτοκες όπως π.χ. στην Εθνική Τράπεζα με 0% για καταθέσεις μέχρι και 170.000 δραχμές. Στην ίδια ρότα κινούνται και οι υπόλοιπες τράπεζες, με στόχο να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα υπέρογκα κέρδη τους.

Εχει δε τέτοιο θράσος το τραπεζικό κεφάλαιο, ώστε π.χ. η Εθνική προχώρησε και σε αυξήσεις επιτοκίων χορηγήσεων. Για παράδειγμα η «Εθνοστέγη» διαμορφώνεται σε 6,25% από 5,25% που ήταν τον Ιούλη του 2000.

Ολα αυτά πρέπει να εξεταστούν μέσα στο γενικότερο περιβάλλον, όπου κινούνται τα λαϊκά στρώματα.

- Τι εννοείτε;

- Συμπαραστάτης και υποστηρικτής του τραπεζικού κεφαλαίου η κυβέρνηση, έχει επιδοθεί σε μία τεράστια επιχείρηση παραπληροφόρησης για να πείσει το λαό ότι η μετα-ΟΝΕ εποχή, η εποχή του ευρώ, θα φέρει καλύτερες μέρες. Σε όλους τα ίδια έλεγε και για τους στόχους της ΟΝΕ. Ομως οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι, που καθημερινά δοκιμάζουν αυτή την αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική στις τσέπες τους. Αυξήσεις μισθών κατώτερες του πληθωρισμού, ανατροπή κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Ετσι πολλά νοικοκυριά αναγκάζονται να καταφύγουν στο δανεισμό από τις τράπεζες με τις πιστωτικές κάρτες και τα άλλα δάνεια, δάνεια επί παντός επιστητού, που έχουν έτοιμα οι σημερινοί μας κεφαλαιοκράτες. Με επιτόκια που είναι 3, 4, 5 και 10 φορές ακόμα πιο πάνω από τα επιτόκια καταθέσεων - όπως των πιστωτικών καρτών - και με σκοπό να αποκομίσουν περισσότερα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τα τραπεζικά δάνεια που χορηγήθηκαν στα νοικοκυριά απόκτησαν πρωτόγνωρες διαστάσεις και στο διάστημα 1995-2000 τετραπλασιάστηκαν. Σήμερα τα υπόλοιπα των καταναλωτικών δανείων ξεπερνούν τα 1,7 τρισ. δρχ. από τα 407 δισ. που ήταν το 1995. Ηλίου φαεινότερο λοιπόν ότι χαμένοι ακόμα περισσότερο θα είναι οι καταθέτες του ΤΤ και μόνο κερδισμένο το μεγάλο κεφάλαιο.

- Τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι του ΤΤ;

- Φυσικά και αυτοί θα βρεθούν στο στόχαστρο της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι γνωστές οι επιδιώξεις του τραπεζικού κεφαλαίου σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων. Μείωση προσωπικού, αντικατάστασή του από εργαζόμενους με ελαστικές μορφές απασχόλησης και ό,τι άλλα τραβάει ο οργανισμός του μεγάλου κεφαλαίου. Ακόμα και ενοικιάσεις εργαζομένων, το «καινούριο φρούτο».

Ηδη η σημερινή διοίκηση του ΤΤ κάνει λόγο και για προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού, που θα αντικαταστήσει το σημερινό - 500 άτομα σε πρώτη φάση - χωρίς ουσιαστικά να εξασφαλίζει το «πλεονάζον προσωπικό», όπως η ίδια αποκαλεί τους σημερινούς εργαζομένους. Αλλωστε, είναι νόμος του καπιταλισμού, όπου γίνονται συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, να απολύεται το 20% των εργαζομένων.

Την ανησυχία των εργαζομένων για το μέλλον τους εντείνουν και τα σενάρια που επεξεργάζεται η διοίκηση, σύμφωνα με τα οποία κάθε υποκατάστημα θα έχει το δικό του προϋπολογισμό εσόδων - εξόδων. Δηλαδή, θα πάει περίπατο ο κεντρικός οικονομικός σχεδιασμός που υπήρχε μέχρι σήμερα σε αυτά τα δεδομένα της καπιταλιστικής επιχείρησης του δημοσίου που είναι το ΤΤ.

Ετσι, θα υπάρξει τεράστια πολυδιάσπαση και κατακερματισμός του κινήματος και κλείσιμο όσων υποκαταστημάτων δεν πληρούν κάποιους όρους (δεν είναι κερδοφόρα ή ό,τι άλλο).

- Ποια η στάση της ΕΣΑΚ απέναντι σε αυτά τα ζητήματα;

- Η ΕΣΑΚ πιστεύει ότι το ΤΤ πρέπει να εξακολουθήσει να έχει το δημόσιο χαρακτήρα του. Και μέσα από την ένταση της λαϊκής πάλης, να διαμορφωθούν τέτοιες συνθήκες, που με μια άλλη, φιλολαϊκή κυβέρνηση, να έχει το ΤΤ τον πραγματικά δημόσιο και λαϊκό χαρακτήρα που πρέπει να έχει ένα πιστωτικό ίδρυμα, σε μια δημόσια οικονομία. Μια οικονομία προς όφελος του λαού, κεντρικά σχεδιασμένη, που θα έχει στο κέντρο της προσοχής τον εργαζόμενο. Τον άνθρωπο του μόχθου, αυτόν που παράγει τα σημερινά αγαθά. Μόνο έτσι θα διαμορφώνονται και οι όροι για δημόσια λαϊκή υγεία, παιδεία, πολιτισμό.