Ολοσέλιδη συνέντευξη δημοσιεύει η «Νeues Deutschland» (16 Φλεβάρη) με τον Γερμανό «πράσινο» ΥπΕξ Γιόσκα Φίσερ. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις αφορούν δύο θέματα: Το νέο πυραυλικό σύστημα των ΗΠΑ (NMD) και τις συζητήσεις που είχε σχετικά στη Μόσχα με τον Πρόεδρο Βλάντιμιρ Πούτιν, τον Ρώσο ομόλογό του Ιγκορ Ιβανόφ και το σύμβουλο του Ρώσου Προέδρου σε θέματα ασφαλείας Σεργκέι Ιβανόφ. Το δεύτερο θέμα της συνέντευξης είναι ο ΝΑΤΟικός πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Στην ερώτηση ότι το ανύπαρκτο «σχέδιο - πέταλο» χρησιμοποιήθηκε για την εκ των υστέρων νομιμοποίηση του πολέμου, ο Γερμανός ΥπΕξ απάντησε ότι αυτό το σχέδιο δεν υπήρξε η αφορμή του πολέμου και πρόσθεσε:

«Δε χρειάζομαι καμιά νομιμοποίηση εκ των υστέρων. Η αυτοκριτική μου είναι ότι δεν έγινε πολύ νωρίτερα η επέμβαση. Επρεπε να είχε γίνει επέμβαση το αργότερο μετά τα γεγονότα του Βούκοβαρ το 1991, 1992 ή το βομβαρδισμό του Ντουμπρόβνικ - τότε όμως εγώ δεν ήμουν ακόμη επεμβασίας. Τότε (σ.σ.: αν, δηλαδή, είχε γίνει τότε η επέμβαση) θα ζούσαν ακόμη σήμερα στη Βοσνία πάνω από 200.000 άνθρωποι. Το ίδιο και στο Κόσσοβο. Δε θα είχαν υπάρξει εκατομμύρια πρόσφυγες.

Τότε οι Ευρωπαίοι, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, το καλύτερο μαζί με το Συμβούλιο Ασφαλείας, έπρεπε να είχαν πει: φίλοι, αν δε θέλετε πια να ζήσετε μαζί, τότε εφαρμόζονται οι πολιτικοί κανόνες μιας διαδικασίας διαζυγίου. Καθόμαστε στο τραπέζι διαπραγματεύσεων και αφήνουμε κατά μέρος τα καλάσνικοφ και τα μαχαίρια. Και την έτσι διαπραγματευθείσα συμφωνία την εγγυάται η διεθνής κοινότητα κρατών».

Ο Φίσερ, απευθυνόμενος στους συντάκτες της «Neues Deutschland», που του πήραν τη συνέντευξη, είπε, συνεχίζοντας: «Αυτό που εσείς δε θέλετε να παραδεχτείτε είναι ότι αιτία της επέμβασης του ΝΑΤΟ ήταν η μεγαλοσερβική πολιτική του Μιλόσεβιτς. Στο Κόσσοβο αυτός άρχισε τον τέταρτο πόλεμο. Μετά τη Βοσνία ήμασταν κακόπιστοι. Η εναλλακτική λύση της μη επέμβασης θα σήμαινε ότι ο Μιλόσεβιτς θα συνέχιζε το έργο του...».

Στην ερώτηση ότι ο Φίσερ λίγες μέρες πριν τον Πόλεμο του Κόλπου είχε ασκήσει κριτική στο ότι η κυβέρνηση Κολ στέλνει Γερμανούς στρατιώτες στο μέτωπο, αλλά το ίδιο έκανε οκτώ χρόνια αργότερα η «κοκκινο-πράσινη» κυβέρνηση, ο Γερμανός ΥπΕξ δήλωσε: «Μπροστά στα μακελειά στη Γιουγκοσλαβία άλλαξα τη θέση μου για τη μη επέμβαση. Αυτό μάλιστα πολύ πριν τις εθνικές εκλογές (του 1998). Αν μου αποδίδουν ότι είπα ΝΑΙ στον πόλεμο, γιατί ήθελα να μπω στην κυβέρνηση, αυτό είναι λάθος».

Ερώτηση: «Τι θα γίνει παραπέρα με την ειρήνη στο Κόσσοβο; Δεσμεύετε και τον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) ή θα το κάνει μόνο το ΝΑΤΟ; Θα αποχωριστεί το Κόσσοβο από τη Γιουγκοσλαβία;».

Απάντηση: «Με το Σύμφωνο Σταθερότητας έχουμε ένα εξαίρετο όργανο. Πρέπει να συγκαλέσουμε όλους τους ενδιαφερόμενους, δηλαδή την αλβανική πλευρά, τη σερβική πλευρά, άλλες μειονότητες, αλλά και τους γείτονες, τη Μακεδονία (ΠΓΔΜ), τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, την Ελλάδα και άλλους σε μια περιφερειακή διάσκεψη ασφαλείας. Το ζήτημα του καθεστώτος δεν μπορεί να αποφασιστεί τώρα. Πρέπει να εξευρεθούν κανόνες διαδικασίας για να δώσουν στα νόμιμα συμφέροντα της κοσσοβάρικης πλειοψηφίας και των μειονοτήτων, όπως επίσης και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, μια προοπτική. Για να δημιουργηθεί ένα κλίμα γι' αυτό, χρειάζεται χρόνος. Μια μέρα στη βάση της συμφιλίωσης μεταξύ Σερβίας και όλων των άλλων θα είναι δυνατή μια προοπτική λύσης. Για το πώς φαίνεται τώρα αυτή (η προοπτική), πάνω σ' αυτό δε θέλω να σπεκουλάρω».

«Και οι αποζημιώσεις για τις καταστροφές;». Φίσερ: «Αλλη μια φορά. Δεν επιτρέπεται να μπερδεύεται η αιτία με το αποτέλεσμα. Ηταν η πολιτική του Μιλόσεβιτς που οδήγησε σ' αυτόν τον πόλεμο. Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν μόνο μια κυβερνητική αλλαγή, ήταν ειρηνική επανάσταση... Τώρα εμείς συμβάλλουμε δραστήρια στην ανοικοδόμηση, στην ανάπτυξη της χώρας. Η Γερμανία δεσμεύεται σ' αυτό πιο πολύ».