Φαιδρά επιχειρήματα, που δεν αντέχουν σε καμία σοβαρή κριτική, πρόταξε και πάλι χτες ο Αλ. Τσίπρας στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, προκειμένου να στοιχειοθετήσει την «ανάγκη» ύπαρξης μιας αντιμνημονιακής κυβέρνησης. Ισχυρίστηκε ότι και η Μέρκελ θα αλλάξει στάση, αφού θα κινδυνεύσει και η ίδια στις γερμανικές εκλογές, αλλά και η Λαγκάρντ «θα πρέπει την επομένη να διαχειριστεί ένα αρνητικό προηγούμενο για τη φήμη και την αξιοπιστία του Ταμείου της»! Ακόμα, οι «θεσμικοί παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ενωσης» θα «συμβιβαστούν με την ιδέα μιας Ελλάδας που απαιτεί, διεκδικεί και διαπραγματεύεται για το συμφέρον του ελληνικού λαού».

Παρουσιάζοντας την πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για το λαϊκό εισόδημα, ο Αλ. Τσίπρας, αφού έθεσε σαν δεδομένο ότι θα «ανατρέψουν το μνημόνιο», προσπάθησε να ψηφοθηρήσει με υποσχέσεις για πλήρη αποκατάσταση των εισοδημάτων, των φορολογικών αδικιών, αναβαθμισμένη παροχή υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας κ.λπ., ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, μείωση των διοδίων με «αναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων». Ενώ τα μονοπώλια θα κυριαρχούν, ο Αλ. Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι θα τους περάσει χαλινάρι μέσω της θέσπισης «αντιτράστ νομοθεσίας» και ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ώστε να υλοποιούνται αυστηροί έλεγχοι και να αντιμετωπίζονται ολιγοπωλιακές πρακτικές.

Απογειώνοντας τις αυταπάτες σχετικά με το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το αστικό κοινοβούλιο σε συνθήκες αστικής εξουσίας, έθεσε σαν πρωταρχικό στόχο να μην «ξαναπάμε σε μια Βουλή της ντροπής» που «θα παίρνει μνημονιακά μέτρα» και προέτρεψε σε καταψήφιση όσων αποκαλύπτουν την απάτη των «αντιμνημονιακών» κυβερνήσεων, λέγοντας αν «η κάλπη αποδείξει ότι δεν κερδίζει, χάνει και κινδυνεύσει να χάσει ακόμα περισσότερο, τότε θα κάνει και δεύτερες και τρίτες σκέψεις».

Για να αποφύγει την ταμπακιέρα σε σχέση με τις απατεωνίες του απέναντι στο ΚΚΕ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι τα επιχειρήματα με τα οποία το ΚΚΕ αποκαλύπτει τον τυχοδιωκτισμό τους είναι «μη σοβαρά» και «προσχηματικά» και ξύστηκε στην γκλίτσα του τσομπάνη, λέγοντας: «Εγώ μπορώ να βρω και άλλα προσχήματα. Οχι μόνο το τι έγινε στην Ικαρία, αλλά το τι έγινε το '89, τι έγινε πιο πίσω στην ιστορία, να βρω πολλά προσχήματα και πολλά στοιχεία που μπορούν να μας χωρίσουν».