Οπως σημειώνεται από τα 5 σωματεία, «σήμερα η ανάγκη για άμεση αγωνιστική παρέμβαση και δράση επιβάλλεται όσο ποτέ, αφού η κατάσταση που αντιμετωπίζει η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας μας χειροτερεύει, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Ολοι μας γνωρίζουμε σήμερα ότι ο σχεδιασμός που υπάρχει στα πλαίσια της ΕΕ (αλλά και όσων κομμάτων βλέπουν το μέλλον της χώρας μας μόνο μέσα σε αυτή τη λυκοσυμμαχία) είναι η συρρίκνωση και το κλείσιμο της ναυπηγικής βιομηχανίας, με παράλληλο τσάκισμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων».

Από τα σωματεία επισημαίνονται οι ευθύνες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στα σωματεία των ναυπηγείων, σε ΠΟΕΜ και ΓΣΕΕ όπου «όχι μόνο δεν πήραν αγωνιστικές πρωτοβουλίες, αλλά υπονόμευσαν όλο το προηγούμενο διάστημα μεθοδικά (και είμαστε σίγουροι ότι θα το επιχειρήσουν ξανά) όλες τις προσπάθειες των ταξικών δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ», ενώ παράλληλα καλλιέργησαν και καλλιεργούν στους εργαζόμενους τον εφησυχασμό και την απογοήτευση και πρέπει να απομονωθούν από τον κλάδο.

Τα σωματεία προβάλουν το διεκδικητικό πλαίσιο που αφορά: Εξόφληση τώρα όλων των δεδουλευμένων των εργαζομένων στα ναυπηγεία και άμεσα ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων. Ακύρωση της συμφωνίας με την Κίνα για τη χρηματοδότηση των Ελλήνων εφοπλιστών να ναυπηγούν καράβια στα κινέζικα ναυπηγεία. Οχι στην πώληση του λιμανιού. Αμεση χωροθέτηση της Ζώνης με νόμο και άμεσες επενδύσεις σε υποδομές. «Να περάσουν τώρα σε κρατικό έλεγχο τα ναυπηγεία (ώστε να ανοίξει και το εμπορικό τμήμα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά) και μαζί με τη Ζώνη να λειτουργήσουν κάτω από 100% δημόσιο ενιαίο φορέα που θα σχεδιάζει, οργανώνει και θα υλοποιεί την παραγωγική διαδικασία. Σύνδεση των αναγκών της χώρας για πλοία (ακτοπλοΐα - Πολεμικό Ναυτικό - θαλάσσιες μεταφορές κ.ά.) και άλλες μεταλλικές κατασκευές (ανεμογεννήτριες, πλωτές εξέδρες, δεξαμενές, άμυνα κλπ.) με τη ναυπηγική βιομηχανία της χώρας, κάτι που θα εξασφαλίζει μόνιμα και σταθερά δουλειά για όλους».