Οι εργαζόμενοι στην Υγεία έχουν πρώτη ευθύνη να δυναμώσουν την πάλη για άμεση και επαρκή χρηματοδότηση των δημόσιων δομών Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό

Στόχος των συμβαλλόμενων μερών - όπως αναφερόταν στην εισήγηση - είναι η παροχή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας σε άτομα που δεν καλύπτονται από το υγειονομικό σύστημα, σε άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην άμεση αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας τους, λόγω οικονομικής κρίσης, καθώς και σε ανασφάλιστους μετανάστες.

Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Κρήτης από τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ περίσσεψε η υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση που έχουν περιέλθει οι λαϊκές οικογένειες, αλλά και για την προσφορά των εργαζομένων στα κοινωνικά ιατρεία. Από τη μία πλευρά, αυτές οι δυνάμεις εκθείαζαν τον εθελοντισμό και την προσφορά των εργαζομένων στα «κοινωνικά ιατρεία», επειδή είναι σημαντική για τους ασθενείς, από την άλλη ξεκαθάρισαν με τη στάση τους ότι στηρίζουν την πολιτική που διαλύει τη δημόσια Υγεία και έχει ως αποτέλεσμα να συγχωνεύονται κλινικές και τμήματα νοσοκομείων, Κέντρα Υγείας να υπολειτουργούν, εκατοντάδες εργαζόμενοι να είναι απλήρωτοι για τις υπερωρίες τους και τις εφημερίες, εκατοντάδες ρεπό να είναι χρωστούμενα. Μάλιστα, στην ίδια κατεύθυνση, απέρριψαν την πρόταση που κατέθεσαν οι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», για να διατεθεί το ποσό των 55.000 ευρώ στις υπάρχουσες δομές Υγείας που λόγω της υποχρηματοδότησης υπολειτουργούν και είναι υποβαθμισμένες. Από τη μεριά τους, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ (του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν αποχωρήσει νωρίτερα) απέρριψαν την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», λέγοντας ότι οι νόμοι δεν επιτρέπουν την εφαρμογή τους. Μάλιστα, δε δέχτηκαν να τεθεί το θέμα καν σε ψηφοφορία... Δηλαδή, δεν ήθελαν καν να γίνει συζήτηση για το αν και πώς μπορεί να στηριχτεί ο δημόσιος τομέας Υγείας.

Πρόκειται για μία ακόμα επιβεβαίωση του ότι το δίκτυο των «κοινωνικών» ιατρείων, φαρμακείων, παντοπωλείων που διευρύνεται σε όλη τη χώρα, αξιοποιείται για την πλήρη εγκατάλειψη των όποιων (κι αυτών φυσικά ανεπαρκών...) δημόσιων δομών Υγείας και Πρόνοιας υπήρχαν, για να ανοίξει ο δρόμος για την πλήρη παράδοση τέτοιων τομέων στην Υγεία, για να γίνει οριστικά παρελθόν ο ενιαίος χαρακτήρας που πρέπει να έχουν αυτές οι υπηρεσίες με εξασφάλιση της πρόσβασης σε αυτές όλων ανεξαίρετα και δωρεάν.

Στην πρόταση που κατέθεσαν οι σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» τόνισαν ότι τα νοσοκομεία, τα ΚΥ, όλες οι υγειονομικές και προνοιακές δομές θα πρέπει να δέχονται χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλες τις λαϊκές οικογένειες. Παράλληλα, τόνισαν τη θετική απόφαση που έχει πάρει η Ενωση γιατρών νομού Χανίων και άλλα σωματεία του χώρου να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική των χαρατσιών στην πράξη, εξετάζοντας όλους καθώς και το αίτημα του ταξικού κινήματος για Κέντρα Υγείας μέσα στις πόλεις πλήρως στελεχωμένα.

Από αυτή την πλευρά, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να προβληματιστούν για το πού αποσκοπεί η επέκταση τέτοιων «κοινωνικών ιατρείων», σε μία περίοδο που στοχευμένα ολοκληρώνονται αναδιαρθρώσεις που διαλύουν εντελώς τα δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας κτλ. και τα αναγκάζουν να λειτουργούν ως επιχειρήσεις, αναζητώντας «ίδια έσοδα». Μάλιστα, πρέπει να υποψιάσει το λαό το ότι, ενώ μόνιμο επιχείρημα για την υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων είναι ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», κράτος και Τοπική Διοίκηση φαίνεται να βρίσκουν λεφτά για τέτοιες «κοινωνικές» δομές που δεν προσφέρουν σύγχρονες, δημόσιες, δωρεάν υπηρεσίες ενιαίου χαρακτήρα. Για παράδειγμα, το «κοινωνικό ιατρείο» Ρεθύμνου (στη δημιουργία του οποίου πρωτοστάτησε νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) δέχεται χορηγίες από το ίδρυμα «ΩΝΑΣΗ», από το Δήμο και την Περιφέρεια...

Γενικότερα, στην Κρήτη σήμερα λειτουργούν 2 «κοινωνικά ιατρεία - φαρμακεία», στο Δήμο Ηρακλείου, 1 στο Δήμο Μαλεβιζίου 1, στο Δήμο Ρεθύμνου, 2 στον Δήμο Αγίου Νικολάου και 1 «κοινωνικό φαρμακείο» στα Χανιά, ενώ πλώρη για τη δημιουργία τέτοιων ιατρείων έχουν βάλει και άλλοι Δήμοι στην Κρήτη.

Την ίδια στιγμή, οι «δημόσιες» δομές Υγείας έχουν τεράστια προβλήματα λόγω της κρατικής υποχρηματοδότησης: τα Κέντρα Υγείας του νομού Ηρακλείου εξαρτώνται από τους συλλόγους φίλων των Κέντρων Υγείας. Ο δήμος Σφακίων έφτιαξε ο ίδιος Κέντρο Υγείας, τμήματα των νοσοκομείων του Νομού Ηρακλείου στηρίζονται από διάφορους «φιλάνθρωπους». Η Περιφέρεια Κρήτης έχει δημιουργήσει «κοινωνικά παντοπωλεία», κινητή μονάδα μαστογραφίας, κινητή μονάδα οδοντιατρικής περίθαλψης, «κοινωνικό φροντιστήριο». Φυσικά, η κατάσταση αυτή επηρεάζει και την ποιότητα των υπηρεσιών, η μη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό γεννά νέα προβλήματα: Τα δημοτικά ιατρεία του Δήμου Ηρακλείου δεν έχουν μόνιμο προσωπικό, αλλά μετακινούμενους από τα κοντινά ΚΥ, φοιτητές της Ιατρικής.

Χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα επιτελεία της ΕΕ, αλλά και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου σε επίπεδο κρατικής, αλλά και Τοπικής Διοίκησης στηρίζουν και ενθαρρύνουν τον «εθελοντισμό» και τη φιλανθρωπία, την «εταιρική ευθύνη» των επιχειρήσεων, τις «κοινωνικές επιχειρήσεις» των ανέργων, ιατρεία «κοινωνικής αλληλεγγύης», για να διαχειριστούν αυτοί σαν φορείς φαινόμενα ακραίας φτώχειας, ανεργίας και να παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες υποβαθμισμένες, ανεπαρκείς ως αντίδοτο στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που οι ίδιοι γεννούν με την πολιτική τους.

Tο σενάριο είναι γνωστό. Εξαιτίας της υποχρηματοδότησης, της εμπορευματοποίησης και του αποκλεισμού μεγάλου μέρους των λαϊκών οικογενειών από τις υπηρεσίες Υγείας, η εκάστοτε κυβέρνηση βρίσκει διαθέσιμους την Τοπική Διοίκηση, ΜΚΟ, και διάφορους επιστήμονες Υγείας για να ξεφορτωθεί τις δικές της ευθύνες.

Ανεξάρτητα από τις όποιες καλές και αγαθές προθέσεις υπάρχουν από μια σειρά εργαζόμενους να προσφέρουν τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους στα λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει τα εξής: ότι η εισήγηση της Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνου προς το Συμβούλιο Κρήτης, θεωρεί ότι υπάρχει ατομική ευθύνη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας, θεωρεί φυσιολογικό ένα υγειονομικό σύστημα να μην καλύπτει το σύνολο του πληθυσμού.

Τέτοιες «λύσεις» στοχεύουν στο να εθιστεί ο λαός μας στην αντίληψη ότι το δικαίωμα στην δωρεάν Υγεία - Πρόνοια, στην Παιδεία, στο Περιβάλλον δεν είναι δικό του δικαίωμα και ευθύνη του κράτους να τους το εξασφαλίζει, αλλά ατομική, οικογενειακή ευθύνη ή ευθύνη της γειτονιάς, των εθελοντών ή των ενεργών πολιτών. Να καλλιεργήσει το συμβιβασμό των εργαζομένων σε παροχές υπηρεσιών π.χ. Υγείας - Πρόνοιας, ποιοτικά υποβαθμισμένων αποσπασματικών και ανεπαρκών. Μέσω του εθελοντισμού και των ΜΚΟ να υποκαταστήσουν και να απαλλάξουν το κράτος και τις κυβερνήσεις από τις ευθύνες τους και να γίνουν όχημα για την απλήρωτη φτηνή και χωρίς δικαιώματα εργασία. Στην ουσία, στοχεύουν στη συναίνεση, στη νομιμοποίηση στη συνείδηση των εργαζομένων της αντιλαϊκής πολιτικής που ενισχύει την κερδοφορία του κεφαλαίου, αφαιρώντας δικαιώματα και κατακτήσεις, εξαθλιώνοντας την εργατική τάξη.

Οι εργαζόμενοι, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι φαρμακοποιοί, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, πρέπει να πρωτοστατήσουν, ώστε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κίνημα που θα προσφέρει πραγματικές και ουσιαστικές υπηρεσίες στους άνεργους, στους μετανάστες, στους ίδιους μας τους εαυτούς, διεκδικώντας πλήρεις, σύγχρονες και δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Δημόσια Κέντρα Υγείας πλήρως στελεχωμένα και εξοπλισμένα.