Είναι προφανές ότι ο αρθρογράφος πασχίζει να δείξει ότι υπάρχει μερίδα των αστών που σκέφτονται και τα βάσανα του λαού, αν και μέχρι τώρα και αυτός και η εφημερίδα του υπεραμύνονταν της παραμονής στο ευρώ. Ταυτόχρονα φαίνεται ότι υπερασπίζεται μια άλλη μορφή διαχείρισης, αυτήν που ζητά τόνωση της ζήτησης και που την προβάλλει επίσης μερίδα των αστών. Ακόμη η συγκεκριμένη άποψη απηχεί σκέψεις και επιδιώξεις ορισμένων οικονομικών και επιχειρηματικών κύκλων, που στην πραγματικότητα ποτέ δεν έπαψαν να φλερτάρουν με την ιδέα της εξόδου από το ευρώ, επειδή έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους. Ο αρθογράφος, η εφημερίδα του και οι αστοί που έχουν τις ίδιες σκέψεις, καθόλου δε σκέφτονται φιλολαϊκά. Για τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους νοιάζονται και το εμφανίζουν με δήθεν φιλολαϊκό προπαγανδιστικό λόγο. Βεβαίως, το ζητούμενο για το λαό δεν είναι να βγει από το ευρώ και να παραμείνει κάτω από τον ίδιο ζυγό, δηλαδή την πολιτική και οικονομική εξουσία των μονοπωλίων, και απλά να έχει άλλα αφεντικά. Το ζήτημα είναι να δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις ώστε η αποδέσμευση από την ΕΕ και όχι μόνο από το ευρώ και η μονομερής διαγραφή του χρέους να είναι δική του επιλογή, ώστε να πάρει την υπόθεση στα χέρια του.