Πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση. Την Κυριακή ξεκινούν οι αρχαιρεσίες
Κυρίαρχο ζήτημα ήταν πώς η Ενωση θα γίνει ένα μαζικό και ζωντανό στη λειτουργία του σωματείο που θα στηρίζεται στη δράση των μελών του, που θα συσπειρώνει στη δράση του εργαζόμενους. Βασική κατεύθυνση, όπως τέθηκε και εισηγητικά, είναι η ανάγκη να αποκτήσει «πόδι» ειδικά στις μεγάλες πολυεθνικές και μονοπωλιακές επιχειρήσεις με σταθερή παρουσία, με το στήσιμο σωματειακών επιτροπών.
Η ανάγκη αυτή επιβεβαιώθηκε και μέσα από τις παρεμβάσεις των εργαζομένων, που μετέφεραν εμπειρία από τις δυσκολίες που υπάρχουν στην οργάνωση των εργαζομένων μέσα στους τόπους δουλειάς, αλλά και από το πώς οργανώθηκαν και δόθηκαν μάχες είτε για απολύσεις είτε για μειώσεις μισθών. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση εργαζόμενου σε μεγάλη επιχείρηση, για την προσπάθεια της εργοδοσίας να κρατήσει τους εργαζόμενους υποταγμένους με το επιχείρημα της «υγιούς επιχειρηματικότητας», καλλιεργώντας δηλαδή την αυταπάτη ότι αν πάει καλά η επιχείρηση, στηριχθεί ο «καλός» επιχειρηματίας τότε και δουλειά θα υπάρχει και καλοί μισθοί.
Η εκπρόσωπος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) κατήγγειλε τις δυνάμεις της ΕΣΑΚ - που έχει και το τιμόνι της διοίκησης της Ενωσης - για λογικές και πολιτικές «διαχωρισμού» στο κίνημα. Την ίδια στιγμή, ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσε «συγχωροχάρτι» στους συντρόφους της στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων που υπέγραψαν κλαδική σύμβαση με μείωση μισθών 6,7%, χαρακτηρίζοντας μάλιστα την καταγγελία, για αυτή την προδοτική στάση, «αήθη» επίθεση σε μια ολόκληρη παράταξη, αποκαλώντας «λάθος» την υπογραφή της σύμβασης (!!!). Στη ρότα υπεράσπισης της πολιτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε και ο εκπρόσωπος της Ενωσης Εργαζομένων (ΚΟΕ), ο οποίος κατήγγειλε τις δυνάμεις της ΕΣΑΚ για εμμονή απέναντι στην «ΑΠ», ενώ ο εκπρόσωπος της «Ριζοσπαστικής Παρέμβασης» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αναμάσησε το σαθρό επιχείρημα περί τακτικής διαχωρισμού που ακολουθεί το ΠΑΜΕ στο κίνημα και ότι παραπέμπει τη λύση των προβλημάτων στη «λαϊκή εξουσία». Και οι τρεις, πάντως, παρά τα «ενωτικά» καλέσματα, δεν τοποθετήθηκαν επί της ουσίας στο πλαίσιο πάλης που έβαζε η εισήγηση και δε διευκρίνισαν σε ποια ενότητα (ποιων και με τι στόχο) αναφέρονται.