Βρέθηκε η λύση για τις αποδείξεις. Αφού οι Ελληνες μαγαζάτορες δεν κόβουν αποδείξεις, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι φορολογούμενοι να μαζέψουν τις αναγκαίες για να μην πληρώσουν πρόστιμο, θα γίνονται δεκτές από την εφορία αποδείξεις από αγορές στο εξωτερικό. Ετσι λύσαμε κι ένα πρόβλημα, δεν ξέραμε τι να κάνουμε τις αποδείξεις από τα ψώνια στο Λονδίνο.

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, η Πρόεδρος της Αργεντινής - της χώρας πρότυπο που αντιμετωπίζει στα ίσα τους δανειστές της - βρήκε έναν ακόμα τρόπο για να λύνει το πρόβλημα της εξαθλίωσης του λαού της: Θα ταξιδεύει στο εξωτερικό με νοικιασμένο ιδιωτικό αεροπλάνο κι έτσι δε θα κινδυνεύει να το κατασχέσουν.

Πιο πρακτικοί οι δικοί μας άστεγοι. Τόσες ΜΚΟ στήθηκαν για να τους βοηθήσουν. Βγήκε ο δήμαρχος στα κανάλια, έβαλαν σόμπες σε αίθουσες αλλά τελικά από τους 20.000 που είναι στους δρόμους μόνο 14 πήγαν στις αίθουσες. Οπως είπε ένας που ρωτήθηκε: «εδώ (έξω) έχω τις κουβέρτες μου, άμα φύγω θα τις χάσω».

Τέλος τα πανηγύρια και στον πλούσιο βορρά. Μέχρι τώρα οι Αγγλοι δήλωναν ευτυχισμένοι που δεν είναι στην Ευρωζώνη κι έτσι δεν τους πιάνουν τα μέτρα. Τώρα, όμως, με τα νέα μέτρα για τις συντάξεις υποχρεώνονται να καταλάβουν κι αυτοί ότι τα μέτρα με τα οποία οι καπιταλιστές αντιμετωπίζουν την κρίση είτε μέσα είτε έξω από την Ευρωζώνη, είτε μέσα είτε έξω από την ΕΕ είναι κοινά. Είναι όλα εκείνα που κάνουν πιο φτηνή την εργατική δύναμη, όλα εκείνα που δείχνουν ότι το κράτος δουλεύει όλο και πιο σφιχτά για τον καπιταλιστή.

Τέλος συνολικά για κάθε μαγική εικόνα, όπως αυτή που παρουσίασε προχτές η στατιστική για την οικονομική κατάσταση στην ΕΕ. Για την Ελλάδα ανέφερε πως από το 2000 και μετά μειώθηκαν οι μισθοί μόνο κατά 17%. Καθώς αυτό δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα, η εξήγηση που τελικά δόθηκε ήταν απλή: Δεν έβαλαν στον υπολογισμό τα μέτρα που πάρθηκαν το 2012 και με βάση τα οποία η λέξη μισθός παύει πλέον να σημαίνει κάτι.

Γενικά, υπάρχει ένα πρόβλημα με τις λέξεις. Ο ιδρυτής του φόρουμ του Νταβός, όπου μαζεύονται κάθε χρόνο μεγαλοκαπιταλιστές και αρχηγοί κρατών, δήλωσε ότι πλέον η λέξη καπιταλισμός δεν είναι κατάλληλη. Καλά κάνουν και ψάχνονται, μόνο που δε φταίνε οι λέξεις. Είτε «καζινο - καπιταλισμό» το πούνε, είτε «παγκοσμιοποίηση» το λέγανε, είτε σε δικαστές αναθέσουν το καθάρισμά του, το σύστημα καθορίζεται από μια αντίθεση: Αυτήν ανάμεσα στον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο και στην ιδιοποίησή του από μια χούφτα καπιταλιστές που είναι οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής.

Αυτή η αντίθεση ζητάει λύση. Κι αυτή τη λύση τη ζητάει τώρα.

Διά ταύτα: Καλή η κουβέντα για τη λίστα Λαγκάρντ, ακόμα καλύτερη όμως η πάλη για τη λύση της αντίθεσης.