Σήμερα συμπληρώνεται ακριβώς ένας χρόνος που ο Θόδωρος Αγγελόπουλος «έφυγε» σιωπηλά, πάνω στα γυρίσματα της ταινίας του «Η ΑΛΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ» και η απουσία της γρανιτένιας του διακριτικής παρουσίας, γίνεται όλο και πιο αισθητή όσο περνάει ο χρόνος... Σε δέκα κινηματογραφικές αίθουσες, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισσα θα προβληθεί το σύνολο της φιλμογραφίας του.

Προτείνουμε τις δικές μας αγαπημένες: την «Αναπαράσταση», τον «Θίασο», τους «Κυνηγούς», το «Ταξίδι στα Κύθηρα», το «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού»... Τέχνη όαση μέσα στο γενικό σκουπιδαριό...

Από σήμερα βγαίνουν στις αίθουσες και οι παρακάτω ταινίες... Η νεαρή βιομηχανία κινηματογράφου που μετέτρεψε σε φάμπρικα ονείρων ολόκληρο το Λος Αντζελες, στήθηκε κατ' αρχήν από Εβραίους με ρίζες στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη. Εβραίοι ήταν και οι γκάνγκστερ που σταδιακά πήραν στα χέρια τους όλες τις παράνομες δραστηριότητες στην Καλιφόρνια. Εβραίος είναι και ο Μίκι Κοέν, πρώην πυγμάχος και φουσκωτός προς ενοικίαση, φιγούρα με χαρακτηριστικά υφασμένα στη μυθολογία του Χόλιγουντ, στην οποία φιγούρα εστιάζει το φιλόδοξο αμερικάνικο αστυνομικό δράμα του 2013 «Οι διώκτες του εγκλήματος». Σε σκηνοθεσία Ρούμπεν Φλάισερ, η ταινία εκτυλίσσεται το 1949 σε ένα Λος Αντζελες βουτηγμένο στη διαφθορά και ελεγχόμενο πλήρως από τον μαφιόζο Μίκι Κοέν (στο ρόλο ο Σον Πεν). Για τον αφανισμό της «αυτοκρατορίας» του Κοέν, που εξαπλώνεται στον «κόσμο των σκιών» που περιβάλλει τα σύνορα του τεχνητού παράδεισου, γίνεται σύσταση μυστικής αστυνομικής δύναμης υπό την αρχηγία δύο αστυνομικών που υποδύονται οι Ράιαν Γκόσλινγκ και Τζος Μπρολίν...

Σε ένα παλιό και δοκιμασμένο μηχανισμό που συνιστά τη βάση της κλασικής χολιγουντιανής αισθηματικής κωμωδίας στηρίζεται η 3η «αμερικάνικη» ταινία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο από το 2012, «Παίζοντας με την αγάπη». `Η μάλλον, στην ακραία απλοποίηση της ρομαντικής φόρμουλας που «κρατάει» χάρη στην ερμηνεία και τα φυσικά προσόντα των ηθοποιών. Ο Ιταλός σκηνοθέτης Μουτσίνο αφηγείται κατά βάθος την ίδια πάντα ιστορία, ενός άνδρα που βρίσκεται μπροστά σε δίλημμα επιλογής, ανίκανου να αποφασίσει μεταξύ αυτού που είχε και αυτού που έχει... Ο Τζέραλντ Μπάτλερ υποδύεται στην ταινία, δίπλα σε λαμπρούς χολιγουντιανούς σταρ, τον Τζορτζ Ντράιερ, έναν «απόστρατο» άτυχο, πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή που έχασε τα πάντα, ζει με υπολείμματα παρελθούσας δόξας και συνειδητοποιεί ότι εξακολουθεί να είναι αθεράπευτα ερωτευμένος με την Αμερικανίδα πρώην γυναίκα του με την οποία έχει αποκτήσει ένα γιο. Αποτέλεσμα μετριότατο, σενάριο ισχνό, επαναληπτικό, για διαζευγμένους και παιδιά... που δεν σώζεται ούτε και από τη γεύση μελαγχολίας που αφήνει στο στόμα... Πάντως, σε τέτοια έντονα τυποποιημένα συμφραζόμενα, τόσο σε αφηγηματικό όσο και μορφικό επίπεδο, δεν είναι εύκολο ο σκηνοθέτης να επιβάλει την «πατρότητά» του...