«Το ατσάλι δένεται στη μεγάλη φωτιά και στο δυνατό ψύχος.

Τότε γίνεται δυνατό και τίποτα δεν φοβάται.

Ετσι ατσαλώθηκε και η δική μας γενιά και έμαθε να μην παραδίνεται...»

Νικολάι Οστρόφσκι

Το Κόμμα μας σε δύσκολες συνθήκες οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, υποχώρησης του διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, σε μία αδιάκοπη πορεία των δύσκολων τελευταίων χρόνων, με τις Θέσεις του 19ουΣυνεδρίου και τα Σχέδια Προγράμματος και Καταστατικού θεμελιώνει την επαναστατική στρατηγική του ένα σκαλοπάτι πιο πάνω και χωρίς περιστροφές συνεχίζει να λέει στον εργάτη: Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία!

Για αυτό σαν έτοιμοι από καιρό, με τις πιο σύγχρονες μεθόδους προπαγάνδας, η αστική τάξη και οι ιδεολόγοι της εξαπολύουν χυδαία επίθεση στο ΚΚΕ, παράλληλα με τα εξοντωτικά αντιλαϊκά μέτρα και την καταστολή που τσακίζουν το λαό. Δεν είναι τυχαίο που αυτά πάνε χέρι-χέρι. Ειδικά σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, που τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν την κρίση των κεφαλαιοκρατών, θέλουν ένα εργατικό κίνημα σμπαραλιασμένο και ένα ΚΚ αλλοιωμένο. Και προσπαθούν να πείσουν για ποιο; Οτι η εργατική τάξη δεν πρέπει να πάρει στα χέρια της την εξουσία; Γιατί αυτό τους καίει! Η σύγχρονη επεξεργασία του Προγράμματος του Κόμματος είναι αγκάθι στο μάτι τους. Η πρεμούρα τους να ασκήσουν πίεση στο ΚΚΕ, ώστε να αλλοιώσουν το χαρακτήρα του, βρίσκει ατσάλινο τοίχος στην επαναστατική στρατηγική μας και στους κομμουνιστές που την υπερασπίζονται και πείθουν με αυτή στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία, δίνοντας τη μάχη της Απειθαρχίας και της Ανυπακοής. Θέλουν με τα μπούνια να εμπλακούμε σε μία κυβέρνηση που θα πείθει με ψέματα το λαό ότι μέσα στον καπιταλισμό θα του λύσει τα προβλήματα. Σε ποια χώρα έγινε αυτό; Σε ποια καπιταλιστική χώρα «αριστερή κυβέρνηση» εξυπηρέτησε τις ανάγκες του λαού; Σε καμία! Ο καπιταλισμός έχει σαπίσει, τα έχει φάει τα ψωμιά του και αυτό δεν κρύβεται με τίποτα. Οι κρίσεις του τον αποκαλύπτουν! Η αντίθεση της κοινωνικοποιημένης εργασίας με την ιδιοποίηση της παραγωγής της από λίγους ξεσκίζει τα σωθικά του καπιταλισμού.

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δεν το κρύβουμε, παλεύουμε καθημερινά για να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη και τους συμμάχους της για τη σοσιαλιστική επανάσταση! Για αυτό υπάρχουμε.

Σε αυτές τις συνθήκες με όπλο τη στρατηγική μας χρειάζεται ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική επαγρύπνηση. Η στρατηγική μας όμως δε θα οργανώσει και δε θα διαφωτίσει από μόνη της. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται σκληρή προσπάθεια από εμάς τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, να βοηθήσουμε όσους ταλαντεύονται, όσους εγκλωβίζονται. Δεν είναι εύκολο! Η ευθύνη στις πλάτες μας πρέπει ταυτόχρονα και να βαραίνει αλλά και να μας κάνει ικανούς καθημερινά στους χώρους δουλειάς, στη νεολαία, να εξειδικεύουμε τις θέσεις μας, την πείρα μας και το επόμενο διάστημα να οργανωθούν αγώνες με βάση τα καθημερινά προβλήματα και με στόχο την ανατροπή των μονοπωλίων. Ακόμα και το ότι χρειάζεται να πείσουμε για το αυτονόητο, χρειάζεται να μας πεισμώνει και να μας ατσαλώνει καθώς η κομματική οικοδόμηση και η συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων είναι βασικά μας καθήκοντα. Ο σχεδιασμός και η καθημερινή δράση μας που υποτάσσονται στην στρατηγική μας πρέπει να δουλεύονται με βάση τα παραπάνω.

Είναι ξεκάθαρη η σκληρότητα της ταξικής πάλης και οι σημερινές συνθήκες στις οποίες διεξάγεται. Οι σκληρές συνθήκες στα εργοστάσια, στους χώρους δουλειάς, η κατάσταση στην Υγεία, στην Παιδεία που εξαθλιώνουν ακόμα πιο πολύ τη ζωή των εργαζομένων δεν πρέπει να γίνουν εμπόδιο στο συνεπή ταξικό αγώνα αλλά η αιτία. Σε αυτή τη βάση είναι αναγκαίο να ξεπεράσουμε κάθε υποκειμενική δυσκολία, είτε ατομική είτε συλλογική και να ριχτούμε με αυτοθυσία στη μάχη για τη συγκέντρωση δυνάμεων με βάση τα σημερινά προβλήματα στους χώρους δουλειάς, στους φτωχούς αγρότες, στη νεολαία. Αυτή η δουλειά για τη Λαϊκή Συμμαχία είναι δική μας, είναι καθήκον μας να αναδειχθούν πρωτοπόροι αγωνιστές, να πατήσουν γερά στα πόδια τους ταξικές δυνάμεις να πρωτοστατήσουν και να συσπειρωθούν ακόμα περισσότεροι.

Πιο συγκεκριμένα, στη νεολαία είναι επιτακτική ανάγκη να αναδεικνύουμε καθημερινά την πείρα και τα συμπεράσματά μας από το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στην ΕΣΣΔ καθώς σήμερα όλο και λιγότεροι νέοι μαθαίνουν για αυτή την ιστορική κατάκτηση, και όχι τυχαία. Κανένα αστικό σχολείο ή πανεπιστήμιο, που μας μαθαίνει την ατομική λύση, δεν κάνει λόγο για μια τέτοια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, και βεβαίως όπου πάει να γίνει αναφορά μόνο λάσπη έχει να διδάξει. Η παρέμβασή μας λοιπόν πρέπει να είναι μέσα από τις καθημερινές μας κουβέντες αναδεικνύοντας το γιατί εν τέλει ο σοσιαλισμός είναι όχι απλά εφικτός, η ιστορική εξέλιξη της κοινωνίας, αλλά αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ. Χρειάζεται να εμβαθύνουμε σε πιο συγκεκριμένα ζητήματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης όπως η Παιδεία που υπήρχε, το σύστημα Υγείας, η ψυχαγωγία, βασικά στοιχεία που στον καπιταλισμό μόνο αυτονόητα δεν είναι και χτυπιούνται όλο και πιο πολύ. Ετσι θα καταφέρουμε να χτυπήσουμε και τη μοιρολατρία που υπάρχει στη νεολαία, ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι πρέπει να ζούμε με το κεφάλι σκυφτό.

Παράλληλα το σύνθημα Απειθαρχίας και Ανυπακοής, που πολύ σωστά πρόβαλλε το Κόμμα μας ως στοιχείο ενδυνάμωσης και εμπειρίας του εργατικού-λαϊκού κινήματος, πρέπει να μπει πιο στοχευμένα και πιο έντονα και στη ζωή της νεολαίας. Ειδικά στις συνθήκες που βιώνουμε πρέπει η νεολαία, που την θέλουν να συνηθίζει σε μισθούς πείνας, σε πετσοκομμένα δικαιώματα, που δεν έχει εμπειρία από ταξικούς αγώνες, να διαπαιδαγωγηθεί να μην φοβάται τους αστικούς νόμους, να απειθαρχεί στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, να μην σκύβει το κεφάλι σε κάθε επιταγή του κεφαλαιοκρατών, να μη φοβάται τις θυσίες που συνεπάγεται ο ταξικός αγώνας. Ετσι πρέπει να μαθαίνει η νεολαία μας, να αγωνίζεται για τη ζωή της!

Οι Θέσεις δείχνουν την αποφασιστικότητα του Κόμματος να προχωρήσει ως το τέλος και να επιμένει να λέει ότι ο κομμουνισμός είναι το μέλλον της ανθρωπότητας και να αγωνίζεται για αυτόν. Δε συνθηκολογούμε με τον ιμπεριαλισμό, η ιστορία θα προχωρήσει και θα είμαστε εμείς στην πρωτοπορία, με την πείρα από την πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, από τα 94 χρόνια αγώνων και θυσιών του Κόμματός μας και την πίστη στην επαναστατική θεωρία και τις επαναστατικές αρχές λειτουργίας μας! Ζήτω το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ!