Μόνο που πίσω από τα παχιά λόγια, κρύβονται οι πράξεις και τα έργα. Βρίσκονται οι απόλυτα διαυγείς κατευθύνσεις της ΕΕ, που σηματοδοτούν ένα και μόνο: Στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ, οι λαοί της Ευρώπης καλούνται από την Κομισιόν να δουλεύουν μέχρι το βαθύ τους γήρας και, βεβαίως, υπό το καθεστώς του «απασχολήσιμου»!

Αλλωστε η κομψή γλώσσα των διατυπώσεων είναι πολύ φτηνή για να κρύψει τα μελλούμενα. Εξάλλου, η ίδια η προπαγάνδα που ακολούθησε η ελληνική αντιπροσωπεία στη Στοκχόλμη είναι εξόχως αποκαλυπτική: Οπως έλεγε ο Γ. Παπαντωνίου στους δημοσιογράφους, ο πληθυσμός της ΕΕ παρουσιάζει γήρανση, άρα - κατά τον υπουργό - πρέπει να δοθεί και στους ηλικιωμένους η «δυνατότητα» (!) να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας!

Δε χρειάζεται να είσαι... Σπράος για να αντιληφθείς το «υπονοούμενο»:

• Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης,
• τσάκισμα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος,
• εμπέδωση των κανόνων της «μερικής απασχόλησης».

Ιδού το τρίπτυχο της «κοινωνικά ευαίσθητης» ΕΕ. Ολα αυτά, φυσικά, για το «καλό» του ευρωπαϊκού κεφαλαίου που θέλει να ανταγωνιστεί το αμερικανικό...

Οπως αναφέρεται στα πρώτα κιόλας άρθρα των συμπερασμάτων, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «εξέτασε τη δημογραφική πρόκληση της γήρανσης του πληθυσμού, του οποίου ολοένα και μικρότερο τμήμα αποτελούν τα άτομα σε ηλικία εργασίας». Συνεπώς, το ζητούμενο για τους «15» είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει «αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των πλέον ηλικιωμένων γυναικών και ανδρών (σε ηλικίες μέχρι και 64 ετών) σε 50% μέχρι το 2010»...

Αν και δεν υπάρχει περιθώριο για αυταπάτες περί των προθέσεών τους, οι «εταίροι» φρόντισαν να καταστήσουν σαφές τι εννοούν ακόμα και στους πλέον αδαής, στην αμέσως επόμενη κιόλας παράγραφο που ακολουθεί: «Πρέπει να προωθηθεί η παράταση του ενεργού επαγγελματικού βίου», όπως σημειώνεται ορθά - κοφτά, ενώ προστίθεται με έμφαση ότι απαιτείται «να μειωθούν τα σημεία συμφόρησης στην αγορά εργασίας»...

Ποια είναι όμως αυτά τα «σημεία συμφόρησης» (!) και πού τα εντοπίζουν οι Ευρωπαίοι; Μα, όπως εξηγείται στο άρθρο 9, αυτό που προκαλεί «συμφόρηση» (σ.σ.: στους καπιταλιστές) είναι «τα συστήματα των κοινωνικών παροχών» (!!!), αλλά και οι κρατικές ενισχύσεις. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, λίγο παρακάτω συμπληρώνεται ότι μέχρι το 2003 «τα κράτη - μέλη πρέπει να επιδείξουν τάσεις μείωσης των κρατικών ενισχύσεων», ενώ παράλληλα, στην επόμενη σύνοδο που θα γίνει στο Γκέτεμποργκ, η Κομισιόν καλείται να παρουσιάσει τη μελέτη της σχετικά «με τη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων». Γιατί τόση βιασύνη; Η αιτία έχει να κάνει με την απόφαση των «15» ότι μέχρι το τέλος του 2001 το Συμβούλιο θα πρέπει να «προχωρήσει στην έγκριση του κανονισμού... για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης»...

Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων, η σύνοδος της Στοκχόλμης ήταν εξίσου σαφής: Οπως δηλώνεται ευθαρσώς στο άρθρο 25, το «όραμα» των «15» δεν είναι άλλο από την «ευέλικτη οργάνωση της εργασίας»...

Ο κ. Σημίτης και οι ομόλογοί του, γνωρίζουν βέβαια ότι τέτοιου είδους αντιλαϊκή επίθεση προϋποθέτει ένα υψηλό βαθμό υπονόμευσης του εργατικού κινήματος. Μόνο έτσι εξηγείται η πρεμούρα τους να προσθέσουν στις αποφάσεις τους και μια υποσημείωση για τα «τσιράκια» τους. Ετσι και απευθυνόμενοι προφανώς στους καρεκλοκένταυρούς του εργατοπατερισμού και της «συναίνεσης», δεν παραλείπουν να υπενθυμίσουν ότι απαιτείται η «δέσμευση εργοδοτών και εργαζομένων κάθε βαθμίδας» για τη «συνέχιση της μεταρρύθμισης» (άρθρο 29), που ετοιμάζουν.

Στο πλαίσιο αυτό αποφασίστηκε η άμεση «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας για επαγγελματική χρήση (έως το 2003), που μετά από γαλλική παρέμβαση - και προφανώς από το φόβο μήπως συμβεί και στην Ευρώπη η κατάρρευση που συνέβη πριν λίγο καιρό στην Καλιφόρνια - θα ολοκληρωθεί και για τους καταναλωτές το 2007, δυο χρόνια αργότερα απ' ό,τι προβλεπόταν.

Παράλληλα, οι «15» συμφώνησαν την άμεση «απελευθέρωση» της αγοράς φυσικού αεριού, ενώ δόθηκε εντολή στην Κομισιόν να συντάξει έκθεση μέχρι το Δεκέμβρη του 2001 για την «απελευθέρωση» τόσο των ταχυδρομείων όσο και των σιδηροδρόμων...

Οπως ήταν αναμενόμενο, ο κ. Σημίτης εμφανίστηκε «ενθουσιασμένος» με όλα αυτά. Μάλιστα, αναφερόμενος στις παραπάνω αποφάσεις δήλωσε ιδιαίτερα «ευτυχής» διότι, όπως είπε, η Ελλάδα ακολουθεί ήδη τις σχετικές προτροπές. Οσο για μια ενδεχομένως μικρή καθυστέρηση που μπορεί να υπάρξει με το ξεπούλημα του ΟΣΕ και των ΕΛΤΑ, ο πρωθυπουργός διευκρίνισε ότι θα οφείλεται σε λόγους... συνέπειας της κυβέρνησης απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο. Και τούτο διότι η κυβέρνηση, όπως τόνισε, θέλει πρώτα να απαλλάξει από τα ελλείμματα και να εξυγιάνει τους παραπάνω «προβληματισμούς» κλάδους. Ευθύς όμως μόλις το δημόσιο (δηλαδή ο ελληνικός λαός) φορτωθεί τα βάρη και οι εν λόγω τομείς γίνουν κερδοφόροι, τότε η κυβέρνηση θα ξεπουλήσει και τον ΟΣΕ και τα ΕΛΤΑ στους ιδιώτες...