Πριν έντεκα μήνες ξεκίνησε μια πολύ δύσκολη προσπάθεια. Το παγκόσμιο φιλειρηνικό κίνημα, στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το Μάη του 2000 στην Αθήνα, ξεκίνησε μια συντονισμένη προσπάθεια για την ανασυγκρότησή του. Εβαλε στόχους, καθόρισε το πρόγραμμα δράσης του και μέσα από τα επίσημα κείμενά του, φανέρωσε τον αντιΝΑΤΟικό, αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό του. Ολο το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ανέπτυξε πάρα πολλές πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, πρόβαλε σαν επιτακτική την ανάγκη για καλύτερο συντονισμό της δράσης των ειρηνιστικών κινημάτων με εργατικά, φοιτητικά και άλλα μαζικά κινήματα. Προώθησε και υιοθέτησε επίσης την ανάπτυξη κοινών δράσεων ανάμεσα στα ίδια τα κινήματα ειρήνης.

Τα πρώτα αποτέλεσμα μόνο ως θετικά μπορούν να χαρακτηριστούν. Είναι ενδεικτικό να αναφέρουμε ότι σήμερα στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην πόλη Καντίζ της Ανδαλουσίας, μέλη του ισπανικού φιλειρηνικού κινήματος, θα πορευτούν και θα διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στην ύπαρξη μιας μεγάλης αμερικανικής βάσης στην περιοχή, που παίζει σημαντικό ρόλο στα επιθετικά σχέδια των Αμερικανών, εναντίον των λαών της Μεσογείου. Την ίδια στιγμή, το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα της πατρίδας μας θα αποκλείει δυο «φωλιές των γερακιών» στον Αραξο και τη Σούδα...

Οι κοινές προσπάθειες, οι κινητοποιήσεις και οι πρωτοβουλίες συντονίζονται από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης. Οι διασκέψεις και οι περιφερειακές συσκέψεις στα πλαίσια των δραστηριοτήτων των φιλειρηνικών κινημάτων - μελών του ΠΣΕ, γίνονται ακριβώς για να εξυπηρετήσουν αυτό το στόχο. Ετσι το χρονικό διάστημα 17 - 24 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκαν τρεις πολύ σημαντικές διασκέψεις. Συγκεκριμένα έγινε στις 17 - 18 Μαρτίου διάσκεψηΕυρωπαϊκών κινημάτων ειρήνης στηΛισαβόνα, ενώ το διήμερο 21 - 23 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε διάσκεψη των κινημάτων ειρήνης της Αμερικής στον Αγιο Δομίνικο και τέλος στις 23 και 24 Μάρτη διοργανώθηκε συνάντηση για την ειρήνη στο Βερολίνο.

Η διάσκεψη στη Λισαβόνα έγινε με πρωτοβουλία του κινήματος ειρήνης της Πορτογαλίας, που έχει και την ευθύνη συντονισμού της Ευρωπαϊκής Ηπείρου από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης. Σ' αυτή συμμετείχαν αντιπροσωπείες φιλειρηνικών κινημάτων από τις παρακάτω χώρες: Βέλγιο, Ιταλία, Γερμανία, Ελλάδα, Αυστρία, Ισπανία, Τσεχία, Γαλλία, Φινλανδία, Αγγλία, Πορτογαλία. Στη συγκεκριμένη διάσκεψη παραβρέθηκε ο εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ και ΓΓ της ΕΕΔΥΕ Θ. Παφίλης, καθώς επίσης και αντιπροσωπεία της ΕΕΔΥΕ, αποτελούμενη από τον Αντώνη Αντανασιώτη και Θανάση Γεράνιο.

Κατά τα διάρκεια των διήμερων εργασιών, τα μέλη των αντιπροσωπειών που συμμετείχαν στη συνδιάσκεψη ασχολήθηκαν, κατά την πρώτη μέρα, με τις τελευταίες εξελίξεις στην Ευρώπη, τη νέα κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών, τους στρατιωτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι οποίοι όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν και στα επίσημα κείμενά τους βάζουν σε σοβαρό κίνδυνο την ειρήνη στη γηραιά Ηπειρο. «Η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ προκαλεί το Διεθνές Δίκαιο όταν κατοχυρώνει και συγκεκριμένα στο άρθρο 31 το δικαίωμα να πραγματοποιεί στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες δεν είναι αυστηρά αμυντικές και να το πράττει αυτό χωρίς καμία απόφαση από τον ΟΗΕ ή το Συμβούλιο Ασφαλείας», επισημαίνουν χαρακτηριστικά στο κείμενο των συμπερασμάτων τους οι εκπρόσωποι των κινημάτων.

Είναι φανερό, ότι έχουν εξαλειφθεί και οι τελευταίες αυταπάτες, ανάμεσα στα μέλη του φιλειρηνικού κινήματος για τη δράση και το ρόλο του ΝΑΤΟ και των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Είναι ενδεικτικό ότι και οι όποιες επιφυλάξεις προσπάθησαν να διατυπωθούν από το γαλλικό κίνημα ειρήνης, σε σχέση με την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, δεν τις συμμερίστηκε η πλειοψηφία των υπόλοιπων φιλειρηνικών κινημάτων και στο κείμενο των συμπερασμάτων τονίζουν ότι «το τέλος του ψυχρού πολέμου δημιούργησε ένα πραγματικό "υπαρξιακό πρόβλημα" για το ΝΑΤΟ. Το νέο, όμως, στρατηγικό δόγμα το οποίο προωθεί εκπροσωπεί μια διαφορετική μορφή διεύρυνσης του πεδίου δράσης του. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο λογικής και δράσης οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις εξαπέλυσαν τον επιθετικό τους πόλεμο εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Εναν παράνομο πόλεμο στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν μη συμβατικά όπλα. Οι συνέπειές τους στον άμαχο πληθυσμό, τον οποίο ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται, αλλά και ακόμα και στις στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ προκαλούν τεράστια ανησυχία στην παγκόσμια κοινή γνώμη».

Η συγκεκριμένη στάση του φιλειρηνικού κινήματος και ο καθαρά αντιιμπεριαλιστικός του χαρακτήρας, αλλά κυρίως η διάθεσή του να εναντιωθεί και να αντιπαρατεθεί με τη «νέα τάξη», γίνεται πλέον ορατός. Η διασφάλιση της ειρήνης στον κόσμο δε χρειάζεται περισσότερα όπλα, καινούριους στρατούς και περισσότερες στρατιωτικές δαπάνες απέναντι σε μια ανύπαρκτη στρατιωτική απειλή, υπογραμμίζουν τα μέλη των φιλειρηνικών κινημάτων και επισημαίνουν: «Η ειρήνη διασφαλίζεται μέσα από την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων, μέσα από την αντιμετώπιση των ανισοτήτων ανάμεσα στις χώρες, αλλά και μέσα στην ίδια χώρα, μέσα από την προώθηση της ειρηνικής συνεργασίας και της ειρηνικής επίλυσης των αντιπαραθέσεων».

Είναι αναγκαίο και επείγον, τονίζουν στο κείμενο της διακήρυξής τους, να δραστηριοποιηθεί ένα ευρύ μαζικό ειρηνικό κίνημα εναντία στην κλιμάκωση της επιθετικότητας των πολεμολάγνων εναντία στη στρατικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για να διαφυλαχτεί ο σεβασμός στο διεθνές δίκαιο να ενισχυθεί ο ρόλος του ΟΗΕ και η συνεργασία των λαών. Η ιστορία δείχνει ότι οι δυνάμεις του πολέμου είναι δυνατές αλλά όχι ανίκητες, καταλήγουν με ιδιαίτερη έμφαση.

Μετά το τέλος των εργασιών, της πρώτης μέρα ακολούθησε περιφερειακή σύσκεψη των κινημάτων ειρήνης της Ευρώπης - μελών του ΠΣΕ, στην οποία θα καθορίστηκε και το πρόγραμμα δράσης τους, έγινε ένα σπουδαίο βήμα προς τον καλύτερο συντονισμό των ευρωπαϊκών κινημάτων. Ετσι, εκεί μεταξύ άλλων αποφασίστηκε, να υιοθετηθεί μέρα κατά της στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης. Να αναπτυχθεί δράση για τις συνέπειες του πολέμου του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Να υπάρξουν σχέσεις των ευρωπαϊκών φιλειρηνικών κινημάτων με το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και να παρθούν μέτρα για την πιο στενή συνεργασία των ευρωπαϊκών κινημάτων.