Ενα 66% του πληθυσμού της Σουηδίας υποστηρίζει, σύμφωνα με μία πρόσφατη δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Γκέτεμποργκ για Κοινωνία, Αποψη, ΜΜΕ (SOM) την παραδοσιακή πολιτική της Σουηδίας στα θέματα ασφάλειας, σύμφωνα με την οποία η χώρα ακολουθεί, εν καιρώ ειρήνης, μια πολιτική μακριά από συμμαχίες, με στόχο την ουδετερότητα εν καιρώ πολέμου. Μόνο ένα 13% δε συμφωνεί με την παραπάνω άποψη.

Αυτόν τον καιρό, σύμφωνα με την εφημερίδα «Ντάγκενς Νιέτερ», η κυβέρνηση διεξάγει διαπραγματεύσεις με την αντιπολίτευση για μία νέα διατύπωση της γραμμής πλεύσης στα θέματα ασφάλειας, όπου ο όρος ουδετερότητα θα εξαφανιστεί. Τόσο το Λαϊκό Κόμμα αλλά και οι Συντηρητικοί και οι Χριστιανοδημοκράτες θέλουν να προχωρήσουν ακόμα παραπέρα και να σβήσουν και τη μη συμμετοχή σε στρατιωτικές συμμαχίες, ως πρώτο βήμα για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Παρά τις συχνές δημόσιες συζητήσεις που γίνονταν στη χώρα υπέρ της ένταξης της χώρας στη βορειοατλαντική συμμαχία, περσινή δημοσκόπηση του Ινστιτούτου SOM του Γκέτεμποργκ έδειξε ότι 45% των Σουηδών δε θέλουν καν να ακούσουν για μία ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, και μόνο 24% θεωρούν ότι είναι μία καλή πρόταση. Ιδιαίτερα μεγάλο είναι το ποσοστό κατά της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ μεταξύ των οπαδών του Αριστερού Κόμματος, 64%. Ομως, και μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών (56%) και των Πρασίνων (49%), το ΝΑΤΟ έχει λίγους υποστηρικτές. Μόνο στους Συντηρητικούς το ποσοστό υπέρ της ένταξης στο ΝΑΤΟ είναι μεγαλύτερο (44%) από το ποσοστό κατά της ένταξης (28%). Ωστόσο, συμβαίνει και το εξής περίεργο: Στο φιλελεύθερο Λαϊκό Κόμμα, που είναι και το μοναδικό σουηδικό κόμμα που υποστηρίζει ανοιχτά την ένταξη της χώρας στη βορειοατλαντική συμμαχία, μόνο το 19% είναι υπέρ, ενώ το 46% είναι κατά.

Οπως διαπιστώνει ο καθηγητής του SOM-Ινστιτούτου, Ουλφ Μπιέρελντ, η δημοσκόπηση ενίσχυσε την άποψη ότι η πλειοψηφία των Σουηδών είναι σταθερά υπέρ της διατήρησης της μη συμμετοχής της χώρας σε στρατιωτικές συμμαχίες. Τα αποτελέσματα της εν λόγω δημοσκόπησης συμπίπτουν και με τα αποτελέσματα άλλων ερευνών. Ετσι, λοιπόν, στην τελευταία έρευνα του Γραφείου για Ψυχολογική Υποστήριξη 62% των ερωτηθέντων τάχθηκαν υπέρ της μη συμμετοχής της Σουηδίας σε στρατιωτικούς συνασπισμούς και μόνο 24% υπέρ της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Μπορεί να μην υπήρξαν μέχρι τώρα άμεσες αντιδράσεις από πολιτικούς κύκλους της Σουηδίας, όπως αναφέρει ο καθηγητής Μπιέρελντ, ωστόσο η δημοσκόπηση ήρθε στη σωστή στιγμή, όπου η Υπουργός Εξωτερικών Αννα Λιντ επιθυμεί να διαπραγματευτεί με τα αστικά κόμματα μία νέα διατύπωση της πολιτικής της ασφάλειας της χώρας. Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης σίγουρα θα δυσχεράνουν την αναζήτηση μιας φόρμουλας που θα υπέγραφαν όλοι. Για παράδειγμα, για τους Σοσιαλδημοκράτες τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης σχεδόν τους «κλείνει την πόρτα» για ένα συμβιβασμό, ο οποίος, όμως, περιλαμβάνει ένα άνοιγμα προς την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, η δημοσκόπηση έχει επιπτώσεις και για τα κόμματα που υποστηρίζουν την ένταξη της χώρας στη βορειοατλαντική συμμαχία. Το Λαϊκό Κόμμα ναι μεν, με απόφαση του κόμματος, τάχθηκε υπέρ της συμμετοχής της χώρας στο ΝΑΤΟ, αλλά ακόμα και οι Συντηρητικοί που επιθυμούσαν πιο γρήγορους ρυθμούς στα θέματα σχετικά με το ΝΑΤΟ, σίγουρα τώρα θα βάλουν λίγο «φρένο».

Δύο είναι οι λόγοι, σύμφωνα με τον καθηγητή Μπιέρελντ που η θέση για τη μη συμμετοχή της χώρας σε στρατιωτικούς συνασπισμούς έχει τόση απήχηση στο σουηδικό πληθυσμό: «Πρώτον, πολύς κόσμος συνεχίζει να συνδέει το ΝΑΤΟ με πόλεμο και χρήση στρατιωτικής βίας. Ο πόλεμος στο Κόσσοβο την άνοιξη του 1999 φαίνεται να συνέβαλε στην εδραίωση αυτής της εικόνας. Για πολλούς πολίτες είναι παράλογο, να θέλει η Σουηδία- με την 200 χρόνων περίοδο ειρήνης και με έλλειψη ενδείξεων μιας στρατιωτικής απειλής στον ορίζοντα- ξαφνικά να αλλάξει την πολιτική της ασφάλειας της χώρας και να επιθυμεί την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Από αυτήν την άποψη μία συμμετοχή στο ΝΑΤΟ θα αύξανε πολύ περισσότερο τον κίνδυνο εμπλοκής της χώρας σε πολεμικές ενέργειες, παρά θα τον μείωνε.

Δεύτερον, το δόγμα του ΝΑΤΟ για τα πυρηνικά όπλα παίζει σημαντικό ρόλο. Η πολιτική κουλτούρα της Σουηδίας χαρακτηρίζεται, από τη δεκαετία του '60, από την Αριστερά μέχρι τη Δεξιά, από μία γενική άρνηση στα πυρηνικά. Θα σήμαινε ότι θα πρέπει να περάσει ένα πολύ ψηλό κατώφλι, εφόσον ως πιθανό μέλος του ΝΑΤΟ θα αναγκαζόταν να υποστηρίξει και το δόγμα του για τα πυρηνικά όπλα. Και μόνο η σκέψη ότι η Σουηδία- ενόψει μιας πιθανής ένταξης στο ΝΑΤΟ- θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί την αποθήκευση πυρηνικών όπλων σε σουηδικό έδαφος, είναι για πολλούς ένας σοβαρός λόγος να μην τεθεί καν το θέμα της ένταξης».

Αν και υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στη χώρα που «αλληθωρίζουν» προς την κατεύθυνση του ΝΑΤΟ, ωστόσο μία μεγάλη πλειοψηφία του σουηδικού λαού συνεχίζει να εκτιμάει και να υποστηρίζει τη μεγάλη παράδοση ουδετερότητας της χώρας.