Τώρα που οι εκπρόσωποι της παγκοσμιοποίησης και του μεγάλου κεφαλαίου εφορμούν κατά των εργαζομένων, δε θα αποτελούσε για μας έκπληξη αν ανάλογο «γκάλοπ» γινόταν σε άλλες χώρες και έδειχνε την ίδια αποδοκιμασία κατά του καπιταλιστικού συστήματος. Τη διαφορά αισθάνονται βέβαια περισσότερο οι πολίτες των πρώην ανατολικών κρατών. Ο κομμουνισμός - χωρίς να είναι τέλειος - είχε δώσει στους πολίτες τη σιγουριά της εργασίας και της ασφάλισης, της Παιδείας για όλους, παρείχε δωρεάν απαραίτητα αγαθά, είχε λύσει τις βασικές ανάγκες των εργαζομένων και οι χώρες του «ανατολικού συνασπισμού» ήσαν δυνατές και δεν κινδύνευαν από τα ύπουλα σχέδια του ΝΑΤΟ και του διεθνούς ιμπεριαλισμού. Σήμερα ο αμερικανικός παράγων λειτουργεί ασύδοτος στις άλλοτε περήφανες χώρες, ενώ η μαφία και οι συμμορίες βασιλεύουν. Πείνα, δυστυχία επικρατούν και έντρομος ο κόσμος διαπιστώνει με θλίψη, πως οι κατακτήσεις που είχε κερδίσει επί σειρά ετών, τινάχτηκαν στον αέρα. Ομως το θέμα μας δεν είναι αυτό. Θέλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή της Κοινής Γνώμης και κυρίως την προσοχή εκείνων που ξεγελάστηκαν και ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, για το πόσο επικίνδυνη και αντιλαϊκή είναι η σημερινή κυβέρνηση, που τινάζει τα δικά μας κεκτημένα στον αέρα. Ο Κ. Σημίτης όχι μόνο εξαπάτησε τον ελληνικό λαό με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ότι «δε θα θιγούν κεκτημένα δικαιώματα», αλλά πιστός εκτελεστής των εντολών του κέντρου των Βρυξελλών, προχωρεί ψυχρός και αδιάφορος για το δράμα των εργαζομένων, στα σκοτεινά του σχέδια. Δεν ενδιαφέρεται για τον ελληνικό λαό. Το μόνο που τον ενδιαφέρει, είναι να δείξει στα αφεντικά του, ότι είναι «υπάκουος» τόσο στην οικονομική, όσο και στην εξωτερική πολιτική που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ουάσιγκτον.

Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου ο πρωθυπουργός, αδιαφορεί για την κοινωνική αναστάτωση που θα πλήξει τη χώρα μας. Και γιατί να ενδιαφερθεί, όταν ο ίδιος δεν έχει κανένα πρόβλημα; Από τους πλουσιότερους των «300» είναι ο κ. Σημίτης. Μόνο το «πόθεν έσχες» που έχει δημοσιευτεί αν εξετάσουμε θα αντιληφθούμε την άνεση με την οποία στρέφεται κατά των απλών μισθωτών. Διαβάζουμε λοιπόν στη δική του δήλωση ότι έχει: Το μισό εξοχικής κατοικίας 200 τ.μ. σε οικόπεδο 3.372 τ.μ. στους Αγίους θεοδώρους Αττικής, το μισό διαμέρισμα 257 τ.μ. στην οδό Ακαδημίας 35, μισό κατάστημα 44,58 τ.μ. στην οδό Σταδίου 10, μισό κτίριο 750 τ.μ. στην Πάτρα, γωνία Ερμού και Κανακάρη. Ακόμα: Μισό αγρό έκτασης 49,133 στρεμμάτων στο Λαζαράκι Ηλείας, μισό αγρό έκτασης 89,951 στρεμμάτων στο Λαζαράκι Ηλείας. Διαθέτει ένα BMW αξίας 7.497.000 δρχ. έχει καταθέσεις στο όνομά του και στης γυναίκας του σε ελληνικές τράπεζες ύψους 20,5 εκατ. δρχ. Εχει επίσης καταθέσεις στην CREDIT LYONAIS στο Παρίσι, 487 φράγκων, ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (και στο όνομα της γυναίκας του) αξίας 14.664.924 δρχ. και τίτλους αμοιβαίων κεφαλαίων «Ερμής», αξίας 30.000.000 δρχ. Από τη βουλευτική του αποζημίωση είχε εισόδημα το 1997 37.744.404 δρχ. και από τόκους 3.103.495 δρχ.

Πάρτε μια ανάσα και συνεχίζουμε: Η σύζυγός του Δάφνη διαθέτει: Ενα κατάστημα 34,68 τ.μ.. στην οδό Κοδριγκτώνος 6, ένα ημιυπόγειο διαμέρισμα 35,20 τ.μ. στην οδό Αναγνωστοπούλου 10, ένα αγροτεμάχιο στη Βλάχα Τρικάλων 2,75 στρεμμάτων. Διαθέτει ακόμη η κυρία Δάφνη διαμέρισμα 110 τ.μ. επί της οδού Αναγνωστοπούλου 10 στον 7ο όροφο, αγρό 2.500 τ.μ. αγρό 1.000 τ.μ. στα Μαζαράνικα της Μεσσήνης και 2.500 τ.μ. στα Ψαράκια της Μεσσήνης, αλλά κι άλλο οικόπεδο στην Καλλιθέα Πεντέλης 1.050 τ.μ.. Δεν τελειώνουμε όμως εδώ. Η κυρία Δάφνη έχει ακόμη καταθέσεις - εκτός αυτών που είναι από κοινού με τον σύζυγό της - και 5,5 εκατομμύρια σε τράπεζες, 24 μετοχές της Αλουμίνιον Ελλάδος, καθώς και αμοιβαία κεφάλαια στη Δωρική, ύψους 7.497.010 δρχ. Το 1996 ο κ. Σημίτης είχε εκποιήσει ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου αξίας 1.800.000 δρχ. και ένα BMW αξίας 8.000.000 δρχ.

Οταν λοιπόν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του «πόθεν έσχες» ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ως ο πιο πλούσιος των «300», γιατί να διστάσει να δώσει το σύνθημα για την τελική έφοδο κατά της Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα βυθίσει στη φτώχεια χιλιάδες εργαζόμενους;

Η ιδιωτική ζωή και οι πόροι των πολιτικών ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους. Κι είναι χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη γύρω στα 1920 (για να κάνουμε κάποιες συγκρίσεις) όταν είχε έλθει στην Αθήνα ο Ινδός φιλόσοφος Κρισναμούρτι που ήταν επικεφαλής κάποιου θρησκευτικού «Τάγματος» και θεωρούνταν ως «η ενσάρκωση του Εκπαιδευτού». Κατέλυσε στο μεγαλύτερο ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, και εκεί δέχτηκε τους δημοσιογράφους, που παραξενεύτηκαν μ' εκείνη την πολυτέλεια, και την εμφάνιση του «φιλόσοφου» που έδινε την εικόνα κράματος δανδή και «αγίου»! Ο τότε αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», ο Πέτρος Πικρός, του έθεσε το ερώτημα:

- Ποιοι είναι, παρακαλώ, οι πόροι σας οι προσωπικοί;

Ο Κρισναμούρτι θύμωσε, κοκκίνισε, και δεν είπε λέξη! Εγραφε ο Πέτρος Πικρός: «Η ερώτηση χαρακτηρίσθηκε από την ομήγυρη ως "απρεπέστατη"! Δεν έλειψαν εκείνοι που τη χαρακτήρισαν και ως υστερόβουλη. Ωστόσο, οι συνάδελφοι που ήξεραν τη δουλιά τους, αναγνώρισαν πως μια τέτοια διευκρίνιση θα ενδιέφερε πολύ το κοινό. Και πραγματικά εχθροί και φίλοι του κάθε δημόσιου άνδρα, ενδιαφέρονται πάντα να μάθουν για το πώς αποζεί αυτός. Γιατί όχι, το ίδιο να μη συνέβαινε και με τον Λένιν που ασφαλώς, αν τον ρωτούσαν ποτέ δημοσιογράφοι, ούτε θα τα έχανε, ούτε θα κοκκίνιζε και πολύ λιγότερο θα θύμωνε. Θα έδινε νέτη - σκέτη την απάντηση, γιατί δε θα είχε να κρύψει και τίποτα. Αλλά οι πόροι της ζωής του Λένιν, ήταν πάρα πολύ γνωστοί, και όχι μόνο γνωστοί, αλλά και δε δίνανε λαβή στη συνήθη εκμετάλλευση που γίνεται...».

Ο πλούσιος, λοιπόν, πρωθυπουργός μας, που ειρωνεύεται τους εργαζόμενους λέγοντας ότι με τη συμβολική κατάληψη του υπουργείου Εργασίας νόμιζαν ότι επιχειρούν να καταλάβουν τα χειμερινά ανάκτορα της Πετρούπολης, αποδεικνύεται «άξιος συνεχιστής» του Ιω. Κωλέττη και του Δημ. Βούλγαρη. Για τον Κωλέττη, ο ιστορικός Παύλος Καρολίδης έγραφε ότι ήταν: «Ο πρώτος Ελλην πολιτικός και δη πρωθυπουργός, όστις απέκτησε περιουσίαν, λίαν σημαντική μάλιστα διά την εποχήν του, κατά την διάρκειαν της υπ' αυτού διαχειρίσεως της εξουσίας. Το γεγονός ότι την περιουσίαν ταύτην αφήκεν εις συγγενείς του, αποτελεί τρανήν απόδειξιν στερήσεως της αρετής εκείνης ήτις είναι απαραίτητος διά κυβερνήτην λαού: Ανώτερος χρημάτων...». Ο Δημ. Βούλγαρης ο γνωστός «Τζουμπές», σαν πρωθυπουργός φάνηκε πόσο πεισματάρης και σατραπίσκος ήταν. Χτυπούσε τη γροθιά του φωνάζοντας: «άστε ντούε ου», που σημαίνει: «Ετσι θέλω εγώ»!

Την ίδια συμπεριφορά επιδεικνύει τώρα ο Κ. Σημίτης: «Ετσι θέλει εκείνος», και θα διαλύσει το ασφαλιστικό σύστημα, για να είναι αρεστός στα «αφεντικά» του. Στη μεγαλειώδη μάλιστα πορεία διαμαρτυρίας των εργαζομένων που έγινε το απόγευμα της Πέμπτης, παρέταξε στους δρόμους της Αθήνας τα σιδερόφραχτα ΜΑΤ για να δώσει εικόνα «πυγμής». Αδικα πασχίζει όμως. Ο λαός δεν τρομοκρατείται από τους σατραπίσκους του ΠΑΣΟΚ. Το κύμα αγανάκτησης φουσκώνει και θα γίνει πλημμύρα που θα πνίξει το καθεστώς του πράσινου ολοκληρωτισμού. Ο «Τζουμπές του ΠΑΣΟΚ» έχει καταδικαστεί στη λαϊκή συνείδηση. Αν έχει ίχνος από πολιτικό φιλότιμο, οφείλει να παραιτηθεί. Εξαπάτησε οπαδούς με ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις, αποσιώπησε σκόπιμα τα δεινά που εμφανίζονται τώρα και έχει αντίθετους ακόμα και στελέχη του, που κάποτε πρέπει να βρουν το θάρρος να διαχωρίσουν τις ευθύνες τους, διότι διαφορετικά θα θεωρηθούν κι αυτοί συνυπεύθυνοι. Η φετινή Πρωτομαγιά, εκ των πραγμάτων, λαμβάνει ξεχωριστή σημασία. Ο λαός καλείται να βγει στους δρόμους για να δώσει την απάντηση στον Σημίτη και την παρέα του. Καλείται ο λαός, άσχετα από πολιτικές τοποθετήσεις, να συμπαραταχθεί κάτω από τις πτυχές της τίμιας κόκκινης σημαίας, που συμβολίζει τους εργατικούς αγώνες, που βάφτηκαν με αίμα. Επίκαιρος όσο ποτέ, είναι ο στίχος του Κώστα Βάρναλη που είχε δημοσιεύσει το 1936 και αφιερώνεται σήμερα στον πρωθυπουργό:

«Τελειώσανε τα λόγια και τ' αστεία.

Ολούθε τρίζει η σάπια πολιτεία.

Κάνει νερά και γέρνει το καράβι,

δεν το σώζουν του φασισμού οι μπράβοι...».