Παπαγεωργίου Βασίλης

Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο του μεγάλου κεφαλαίου στις Βρυξέλλες, αναθεωρούνται «προς τα κάτω» οι ρυθμοί ανάπτυξης του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) σε 2,8% κατά μέσο όρο το 2001, ενώ διαπιστώνεται πανευρωπαϊκή «εξασθένιση και υποτονικότητα της οικονομίας», με «διάβρωση στην αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και επιβράδυνση της ιδιωτικής κατανάλωσης». Θετικά στοιχεία χαρακτηρίζονται η «συνεχιζόμενη αυτοσυγκράτηση στους μισθούς» και η «περισσότερη ευελιξία στις αγορές εργασίας και προϊόντων».

Οσον αφορά την Ελλάδα, η Κομισιόν επιβεβαιώνει την απόκλιση των εκτιμήσεων από τα «φουσκωμένα» σενάρια της κυβέρνησης, και αντί τον κυβερνητικό ρυθμό ανάπτυξης («5%») «εκτιμά» ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ σε σταθερές τιμές 4,1% για το 2000, «προβλέπει» μόλις 4,4% για το 2001, και αναμένει με «σενάριο αμετάβλητων πολιτικών» 4,8% για το 2002. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ελληνικός πληθωρισμός κάλπαζε στο 4,2% τον περασμένο Δεκέμβρη, η Κομισιόν «εκτιμά» ότι έκλεισε το 2000 με μέση τιμή 2,9% και «προβλέπει» για το 2001 ετήσια μεταβολή 2,6%. Οι Βρυξέλλες απαιτούν «επιτάχυνση» των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, «επίσπευση» της αναθεώρησης του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος «εντός του 2001», και «χαλάρωση» του νομοθετικού πλαισίου για τις απολύσεις, με «αυτοσυγκράτηση των μισθών». Και όλα αυτά όταν η Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων, μετά την Ισπανία, που εκτινάχτηκε στο 11,0% του εργατικού δυναμικού το 2000, ενώ «προβλέπεται» να κυμανθεί στο 10,5% το 2001.

Ζοφερές προοπτικές αναμένει η Κομισιόν και στο σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας, αφού «η αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ προβλέπεται ότι μετά βίας θα εγγίσει το 3,3% κατά το τρέχον έτος, έναντι του 4,8% το 2000». Σύμφωνα με την Κομισιόν «η εξαγγελθείσα ομαλή προσγείωση της αμερικανικής οικονομίας αποδεικνύεται λιγότερο ομαλή από το αναμενόμενο», ενώ «η ιαπωνική οικονομία εξακολουθεί να μην μπορεί να μπει αποφασιστικά στο δρόμο της ανάκαμψης». Η Κομισιόν κάνει λόγο για «κραδασμούς» και τονίζει ότι «αν ληφθεί υπόψη το χαμηλό επίπεδο της αποταμίευσης στις ΗΠΑ και το μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας διαδικασίας αναπροσαρμογής με μεγάλες διακυμάνσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία, καθώς και περαιτέρω αναταραχές στις αγορές μετοχών». Σε μια τέτοια περίπτωση «η εμπιστοσύνη μπορεί να καταρρεύσει και να υπάρξουν φαινόμενα μείωσης του πλούτου τα οποία θα προκαλέσουν αντιδράσεις». Οπως και να 'ναι, πάντως, «οι αποκλίσεις στην ανάπτυξη θα διευρυνθούν».