«...Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ισραήλ προετοιμάζει νέους τυχοδιωκτισμούς», αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται το τμήμα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, υποβαθμίζοντας στο επίπεδο του τυχοδιωκτισμού επεξεργασμένα σχέδια της ντόπιας αστικής τάξης που ο πρωθυπουργός, ως πολιτικός της εκπρόσωπος, προωθεί με τα απανωτά ταξίδια του στο εξωτερικό. Μπορεί πράγματι στην περιοχή να συγκρούονται μονοπωλιακοί κολοσσοί, προσπαθώντας ο καθένας για τον εαυτό του να εδραιώσει τα συμφέροντά του. Μπορεί η περιοχή να μετατρέπεται ολοένα σε πεδίο σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αυτά όμως δε σημαίνουν ότι η ντόπια αστική τάξη ατενίζει από μακριά τον πλούτο που υπάρχει και τα αρπακτικά που τον διεκδικούν. Παίρνει μέρος, επιλέγει συμμάχους, ευελπιστεί σε κομμάτι της λείας. Ακόμα κι αν για την απόσπασή της απαιτηθούν νέα αιματοκυλίσματα.

Αλλωστε και το τμήμα εξωτερικής πολιτικής νιώθει την ανάγκη να σημειώσει στην ανακοίνωσή του ότι σκοπός της εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι «να βγει η Ελλάδα από την διεθνή περιθωριοποίηση». Δηλαδή, εξωτερική πολιτική «μοχλός» για κολεγιές και «παιχνίδια» για κέρδη προς όφελος των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων και σε βάρος του ελληνικού και των άλλων λαών. Γιατί η πολιτική, εσωτερική ή εξωτερική, έχει βαθιά χαραγμένο το αντιλαϊκό πρόσημο της τάξης που εξουσιάζει.

Ας αφήσουν τέλος τις -για εσωτερική κατανάλωση- καταγγελίες περί εξωτερικής πολιτικής που μετατρέπει τη χώρα «σε "φυλάκιο" των επικίνδυνων για την ειρήνη αμερικανοΐσραηλινών επιδιώξεων» και «σε ενεργειακό και γεωπολιτικό "εξάρτημα" περιφερειακών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων».

Είναι νωπές οι δεσμεύσεις Τσίπρα στους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές, ότι η εξωτερική πολιτική θα έχει συνέχεια και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αρα καταγγελίες χωρίς αντίκρισμα...