Οσο περνούν οι μέρες γίνεται όλο και πιο καθαρό: τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την αντιδραστική «μεταρρύθμιση» του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, εκτός των άλλων, ανοίγουν διάπλατες πόρτες στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες καραδοκούν για να αλώσουν αποφασιστικά το χώρο της Ασφάλισης γενικά και της Κοινωνικής Ασφάλισης ειδικότερα.

Στο βαθμό που τα κυβερνητικά μέτρα περάσουν και μάλιστα στην ολότητά τους, η οποία αποκρύπτεται αυτή τη στιγμή, η ιδιωτική ασφάλιση θα κατορθώσει να καταλάβει τη θέση που επιθυμούν τα μεγάλα αφεντικά του χώρου, προσθέτοντας έτσι άλλο ένα δυσβάσταχτο βάρος στους ασφαλισμένους.

Οι συνολικές θέσεις της κυβέρνησης, για ένα σύστημα σκληρό και κάθετα αρνητικό απέναντι στην ανάγκη του εργαζόμενου να αποσυρθεί εγκαίρως και να απολαύσει ένα τουλάχιστον τμήμα των κόπων μιας ολόκληρης ζωής, για ένα σύστημα που θα δίνει βοηθήματα αντί για συντάξεις, προσανατολίζουν αυστηρά προς την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.

Υπάρχουν ωστόσο και οι ειδικότερες θέσεις της, αρκετά σαφείς, αν εξεταστούν υπό το πρίσμα των απαιτήσεων των εταιριών ιδιωτικής ασφάλισης.

Για παράδειγμα, πρέπει κανείς να έχει παρακολουθήσει τις πρόσφατες αξιώσεις της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας, καθώς και την αρθρογραφία διαφόρων στελεχών της ιδιωτικής ασφάλισης, για να αντιληφθεί την τεράστια σημασία και τις προεκτάσεις ενός από τα σενάρια που εξετάζει - προτείνει η κυβέρνηση σχετικά με την επικουρική ασφάλιση. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται στα μέτρα το σενάριο για «Μετατροπή της Επικουρικής Ασφάλισης σε "Επαγγελματική Ασφάλιση" με συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων».

Τι σημαίνει αυτό; Αποκαλυπτικές ήταν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες παρουσιάζοντας τις απόψεις τους, για ένα σύστημα επικουρικής ασφάλισης του οποίου τον πλήρη έλεγχο και τη διαχείριση των πόρων του θα έχουν αυτές. Το μοντέλο προβλέπει ομαδικά και ατομικά συμβόλαια, όπου οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης ή και πολλών επιχειρήσεων θα καταθέτουν τις εισφορές τους στον εργοδότη ή τους εργοδότες τους, οι οποίοι θα εγγυώνται για τις συντάξεις των εργαζομένων και θα διαχειρίζονται τα χρήματα που θα συλλέγουν. Οι εργοδότες θα συστήνουν Διοικητικά Συμβούλια στα οποία θα έχουν την πλειοψηφία και στη συνέχεια θα παραδίδουν τη διαχείριση των κονδυλίων, των χρημάτων των εργαζομένων, στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, οι οποίες και θα αναλαμβάνουν την «επένδυσή» τους.

Μια τέτοια εξέλιξη, όχι μόνο θα έφερνε αυτόματα τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες στη θέση να διαχειρίζονται τεράστια ποσά, πολύ περισσότερα από όσα σήμερα, αλλά και θα τους παραχωρούσε τους υφιστάμενους πόρους των επικουρικών ταμείων. Μάλιστα, οι εκπρόσωποί τους ζήτησαν επιπλέον φορολογικά κίνητρα για να ενισχυθεί η κατεύθυνση των ασφαλισμένων προς την ιδιωτική ασφάλιση, κίνητρα που θα είχαν ισχύ ακόμη και για πιο σύνθετα ασφαλιστικά προγράμματα που θα σχετίζονταν με αυτό που σήμερα λέγεται Κύρια Ασφάλιση!

Η συνέχεια είναι φανερή για όλους, εξάλλου οι εξελίξεις στο χώρο της Υγείας δείχνουν τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης τέτοιων ευαίσθητων τομέων. Οι ιδιώτες στο χώρο της Υγείας θησαυρίζουν από την εμπορευματοποίηση ενός κοινωνικού αγαθού που κανονικά θα έπρεπε να απολαμβάνει χωρίς ιδιαίτερο κόστος και με την υψηλότερη ποιότητα ο κάθε εργαζόμενος και η οικογένειά του.

Ομως, όλα αυτά τα ζητήματα τα έχει έγκαιρα και ολοκληρωμένα εντοπίσει το ΚΚΕ, το οποίο στις θέσεις του για το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, πέρα από τις διαπιστώσεις κάνει και πολύ συγκεκριμένες και σαφείς προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει και πώς, προς όφελος πάντα του εργαζόμενου και της οικογένειάς του, όλου του λαού.

Συγκεκριμένα, στις θέσεις του ΚΚΕ αναφέρεται σχετικά και με τις τελευταίες, πριν τη δημοσιοποίηση των προτάσεων για την Κοινωνική Ασφάλιση, κυβερνητικές πράξεις στον τομέα της Υγείας με τα αντίστοιχα νομοσχέδια που προωθήθηκαν: «Είναι αντιδραστικές αλλαγές που υπονομεύουν, ανατρέπουν το κρατικό σύστημα Υγείας, μέσα από το δραματικό περιορισμό της ευθύνης του κράτους για την παροχή υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας και την ενίσχυση του ιδιωτικού, επιχειρηματικού τομέα. Οι συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα θα είναι επώδυνες. Θα επιβαρυνθούν ακόμα περισσότερο με το κόστος της περίθαλψης, θα οξυνθούν τα προβλήματα των διακρίσεων και της ανισότιμης μεταχείρισης, θα υποβαθμιστούν πάρα πέρα οι παρεχόμενες υπηρεσίες του δημόσιου τομέα Υγείας.

Οι κύριες κατευθύνσεις των αντιδραστικών αλλαγών στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης αφορούν:

• Την υπονόμευση του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
• Την παραπέρα εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση του τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας.
• Την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
• Την κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης.
• Την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων.
• Το χτύπημα του θεσμού των βαρέων - ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
• Το δραστικό περιορισμό των αναπηρικών συντάξεων.
• Τη μείωση των κύριων συντάξεων.
• Τη μείωση των επικουρικών συντάξεων και την παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
• Την αφαίρεση κατακτήσεων στην Κοινωνική Ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση των εισφορών, χειροτέρευση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης.
• Τη δραστική μείωση των εργοδοτικών εισφορών, όπως αποδεικνύεται από την ψήφιση του νόμου 2874/2000 για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, ο οποίος κάνει την αρχή της μείωσης -κατά δύο(2) ποσοστιαίες μονάδες- της εργοδοτικής εισφοράς υπέρ του κλάδου κύριας σύνταξης του ΙΚΑ».

Οι διαπιστώσεις αυτές, οι τόσο ακριβείς, έγιναν σε μια στιγμή που η κυβέρνηση μιλούσε για «υπερβολές», «εξωφρενικά σενάρια» και πολλά ακόμη, μη τολμώντας να παρουσιάσει επίσημα κάποιες θέσεις της, καθώς ήθελε «χαμηλούς τόνους» για να περάσει τα νομοσχέδιά της για την υγεία και τις εργασιακές σχέσεις.

Ιδιαίτερη σημασία έχει το εξής απόσπασμα από τις θέσεις του ΚΚΕ:

«Αποτελεί θανάσιμη -για τους εργαζόμενους- παγίδα η δημαγωγική προβολή των "πλεονεκτημάτων" της ιδιωτικής ασφάλισης, που είναι μέσο εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων, κερδοφόρα επιχείρηση του μεγάλου κεφαλαίου, των πολυεθνικών.

Η ιδιωτική ασφάλιση τροφοδοτείται από την κυβερνητική πολιτική της συνειδητής απαξίωσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, των συντάξεων και των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας. Ενισχύεται μέσα σε συνθήκες έντασης της ανασφάλειας των εργαζομένων που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική.

Τα πλεονεκτήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης δε συγκρίνονται με τις λεγόμενες "παροχές" της ιδιωτικής, πολύ περισσότερο που η τελευταία, στην πορεία της ωρίμανσης και αύξησης των υποχρεώσεών της απέναντι στους "πελάτες" της, χειροτερεύει και θα χειροτερεύει τους όρους των συμβολαίων και τις σχετικές παροχές.

Η ιδιωτική ασφάλιση είναι καθαρά κερδοσκοπική επιχείρηση με μοναδικό κριτήριο τη μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους, πάσχει από αναξιοπιστία και είναι ευάλωτη στον κίνδυνο της πτώχευσης και της κατάρρευσης.

Στηρίζεται στην "προσφορά - ζήτηση", στην "ανταποδοτικότητα", σε ατομικά συμβόλαια για ορισμένο πλαίσιο παροχών, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με επώδυνους όρους αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος. Η κατηγοριοποίηση ανάλογα με τα ατομικά βιολογικά χαρακτηριστικά διά μέσου του ελέγχου του DNA, αποτελεί πρόκληση σε βάρος των εργαζομένων, υποβιβάζει την προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά τους, είναι στοιχείο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Τα συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων ακυρώνονται στην περίπτωση αδυναμίας συνεχούς πληρωμής των εισφορών των ασφαλισμένων, που τις καρπώνονται οι καπιταλιστές.

Στην ιδιωτική ασφάλιση το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης μετράται... κατά κεφαλήν, και δεν ισχύει το οικογενειακό βιβλιάριο υγείας.

Εξίσου επικίνδυνη παγίδα για τους εργαζόμενους αποτελεί η προπαγάνδα και πρακτική προσπάθεια που γίνεται στο όνομα δήθεν της "κοινωνικής αλληλεγγύης", ότι η "φιλανθρωπία" της πλουτοκρατίας και ο "εθελοντισμός" (ατομικός ή των "μη κυβερνητικών οργανώσεων"), μπορούν να συμπληρώσουν τις οφειλόμενες κρατικές πολιτικές πρόνοιας. Η φιλανθρωπία και "κοινωνική αλληλεγγύη" της νεοφιλελεύθερης πολιτικής μετατρέπει το δικαίωμα σε επαιτεία, θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τις αξίες της αλληλεγγύης μπορεί να τις αναπτύξει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μέσα στον αγώνα κατά του κεφαλαίου, για μια ζωή απαλλαγμένη από κάθε μορφής εκμετάλλευση, καταπίεση, χειραγώγηση».

Μετά από αυτά, με σαφήνεια το ΚΚΕ δηλώνει για το καθεστώς που θα πρέπει να ισχύει: «Το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης είναι κρατικό εντάσσεται στον κεντρικό, εθνικό σχεδιασμό, λειτουργεί με λαϊκή συμμετοχή και λαϊκό έλεγχο. Καταργείται η ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Υγείας, Πρόνοιας».

Το ΚΚΕ, βεβαίως, δεν έχει μείνει στα λόγια. Με συνέπεια και συνέχεια, συνόδεψε την παρουσίαση των εκτιμήσεων και των προτάσεών του με τη διαρκή προτροπή προς τους εργαζόμενους και όλο το λαό, για αντίσταση και αγώνα ενάντια στη «μαύρη» μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση. Ανάλογα πράττουν και οι κομμουνιστές, ενώ σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αποδεικνύεται πόσο σωστή ήταν αυτή η θέση και πόσο αναγκαία, τη στιγμή που όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι ετοιμάζονται με αποφασιστικότητα να υπερασπιστούν έμπρακτα τα δικαιώματά τους.