«

Τα κηρύγματα μίσους και οι απροκάλυπτες απειλές είναι σύνηθες φαινόμενο για τη θορυβώδη μειοψηφία (...) Αλλά όσο η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει συνείδηση στο πού αποσκοπούν οι επαγγελματίες των νεοφασιστικών ή νεοσταλινικών ακραίων ιδεολογιών και όσο θα υπάρχουν δημοκρατικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων να σταθούν όρθιοι απέναντι στις ολοκληρωτικές ιδεολογίες και πρακτικές τους, δεν έχουν τύχη (...) Σε τι διαφέρουν οι πρακτικές του νεοναζιστικού μορφώματος και οι απειλές κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος με τους πρώτους διδάξαντες κήρυκες της ανομίας, της "ανυπακοής", του "ταξικού" μίσους και των ανομολόγητων στόχων της "δικτατορίας του προλεταριάτου"; (...) Το λαϊκό κίνημα αν υποκύψει στις εμφυλιοπολεμικές σειρήνες και τα υποχθόνια σχέδια των φανατικών, θα διαχειριστεί ολέθριες διαδικασίες αντίστοιχες της αδελφοκτόνας εμφύλιας σύρραξης του προηγούμενου αιώνα (...) Απαιτείται σχέδιο, ψυχραιμία, στοιχειώδης συναίνεση και με αυτές τις αρχές θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε όσο και αν χαλάμε τα σχέδια σε κάποια φασιστοειδή». Αυτά γράφει η πλειοψηφία (ΠΑΣΚΕ) στην Ομοσπονδία των εργαζομένων στο Επισιτισμό, Τουρισμό και τα Ξενοδοχεία.

Είναι κραγμένοι αντικομμουνιστές και το απέδειξαν με το λίβελο που έγραψαν για το ΚΚΕ τη μέρα που κατατέθηκε η τροπολογία της συγκυβέρνησης για το εποχικό επίδομα. Με την τωρινή τους ανακοίνωση, κάνουν ένα βήμα πιο πέρα: Υιοθετούν από πάνω έως κάτω την ταύτιση του κομμουνισμού με το ναζισμό και στοχοποιούν το ταξικό κίνημα σαν φορέα «ανομίας» και απειλής για τη δημοκρατία. Λένε επί της ουσίας ότι η φασιστική Χρυσή Αυγή είναι το ίδιο με τις δεκάδες Ομοσπονδίες, τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα που συσπειρώνουν χιλιάδες εργαζόμενους και παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ. Με τέτοιες αντιλήψεις δηλητηριάζουν τις συνειδήσεις των εργαζομένων. Δίνουν αέρα στα πανιά της εργοδοσίας και στη δράση της Χρυσής Αυγής. Λένε ακόμα ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να διαμορφώνουν αιτήματα με βάση το ταξικό τους συμφέρον, ούτε να πολεμάνε τους άδικους νόμους. Οτι η εργατική τάξη πρέπει να υπερασπίζεται τη «δημοκρατία» που ψηφίζει σε βάρος της τον ένα νόμο μετά τον άλλο. Αυτόν το συνδικαλισμό «σπούδασαν» οι εργατοπατέρες στην πλειοψηφία της Ομοσπονδίας, έχοντας για «δάσκαλο» τους εργοδότες, τα κόμματά τους, την ΕΕ και την «Ακαδημία» της ΓΣΕΕ.

Πιπιλίζουν την «θεωρία των άκρων» για να πουν στους εργαζόμενους ότι αν ζητάνε το δίκιο τους, η χώρα κινδυνεύει να κυλίσει στον εμφύλιο! Και πως οι ίδιοι είναι οι «δημοκρατικοί εκπρόσωποι» που θα «σταθούν όρθιοι απέναντι στις ολοκληρωτικές ιδεολογίες και πρακτικές»! Για να κάνουν τι; Να εξασφαλίζουν ευημερία στα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων, για λογαριασμό των οποίων δουλεύουν. Γι' αυτούς άλλωστε υπέγραψαν σύμβαση με μειώσεις 15% στους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων την ίδια ώρα που, σύμφωνα με την ΤτΕ, οι εισπράξεις για τα αφεντικά του τουρισμού, έφτασαν τα 5,7 δισ. ευρώ το πρώτο επτάμηνο του 2013, αυξημένες κατά 15,5% σε σχέση με την ίδια περίοδο το 2012. Η τουριστική κίνηση αυξήθηκε κατά 12,9% και 8,68 εκατομμύρια άτομα επισκέφτηκαν αυτό το διάστημα στην Ελλάδα. Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό; Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, μεταξύ του α' εξαμήνου του 2013 και του α' εξαμήνου του 2012, οι απασχολούμενοι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουν μειωθεί κατά 5,5% (από 266,7 χιλιάδες, σε 252,1 χιλιάδες). Οι μισθοί είναι της πείνας, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία με το μανδύα της πρακτικής σπάει κόκαλα. Μ' αυτή τη «νομιμότητα» ζητάει η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας να συμβιβαστούν οι εργαζόμενοι...