Δεν πέρασαν 15 μέρες απ' όταν ο «Ριζοσπάστης» έκανε πρωτοσέλιδο θέμα το μπαράζ διώξεων και καταδικαστικών αποφάσεων σε βάρος συνδικαλιστών του εργατικού κινήματος, αγροτών που συμμετείχαν στα μπλόκα της περασμένης χρονιάς, ακόμα και μαθητών που συμμετείχαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις στη Λαμία. Ο πρωτοσέλιδος τίτλος του «Ριζοσπάστη» στις 31 Οκτώβρη ήταν «Κάτω τα χέρια από τη συνδικαλιστική δράση». Από τότε, κύλησε κι άλλο νερό στ' αυλάκι. Μόλις προχτές, το δικαστήριο του Πειραιά καταδίκασε για δεύτερη φορά συνδικαλιστές της Ζώνης σε ποινές φυλάκισης με αναστολή. Εκατσαν στο εδώλιο ύστερα από μήνυση εργολάβων που έχουν επιχειρήσεις στη Ζώνη και στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού, επειδή περιφρούρησαν απεργία των συνδικάτων τον Ιούνη του 2008. Στην κατάθεσή του, ένας από τους μηνυτές εργολάβους έφτασε να χαρακτηρίσει «εγκληματική συμμορία» τα ταξικά συνδικάτα της Ζώνης, χωρίς την παραμικρή αντίδραση από τον εισαγγελέα και το προεδρείο του δικαστηρίου, που αποφάσισαν την καταδίκη των συνδικαλιστών. Την ίδια μέρα, κλήθηκαν να καταθέσουν στον πταισματοδίκη Λάρισας αγροτοσυνδικαλιστές της ΠΑΣΥ που συμμετείχαν πέρυσι στο μπλόκο της Νίκαιας. Οπως όλα δείχνουν, εργοδοσία και ταξική Δικαιοσύνη πάνε να σφίξουν τον κλοιό στους απεργούς της «Coca - Cola», για να τους τρομοκρατήσουν και να σπάσουν την απεργία στη Θεσσαλονίκη, να δυσκολέψουν το συντονισμό στον όμιλο και στον κλάδο.

Οι εξελίξεις επαληθεύουν αυτό που καταγγέλλει το ΚΚΕ. Οτι η ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής πάει χέρι χέρι με την ένταση των μέτρων σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Οτι η στοχοποίηση πρωτοπόρων εργατών και συνδικαλιστών του ταξικού κινήματος στρέφεται ενάντια σε όλη την εργατική τάξη. Εχει στόχο να χτυπήσει τους αγώνες της, να τρομοκρατήσει όποιον αγανακτεί και όποιον εκφράζει διάθεση να αγωνιστεί. Το επόμενο διάστημα τα κρούσματα θα ενταθούν. Κυβέρνηση και εργοδοσία χλευάζουν και συκοφαντούν το κίνημα για να το απαξιώσουν. Ταυτόχρονα, κάνουν ό,τι μπορούν για να καταστείλουν κάθε εστία αντίστασης στη βάρβαρη διαχείριση της κρίσης. Θέλουν σιγή νεκροταφείου, επειδή ξέρουν ότι τα αντιλαϊκά μέτρα είναι δίχως τέλος, είτε παραταθεί η κρίση, είτε έρθει αναιμική ανάκαμψη. Το κίνημα είναι σε υποχώρηση. Δεν παύουν, όμως, να τους ανησυχούν η οργανωμένη ταξική δράση και οι προοπτικές που ανοίγει για ανασύνταξη του κινήματος. Σ' αυτές τις συνθήκες χρειάζεται αντοχή, επαγρύπνηση, ταξική αλληλεγγύη. Χρειάζονται γενναία βήματα στην αναζωογόνηση των συνδικάτων και στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, που με μαζική πολιτική πάλη θα τσακίσει το χέρι αυτών που χτυπούν το κίνημα, θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για αντεπίθεση.