Πράγματι η κρίση απαιτεί επενδύσεις που εκσυγχρονίζουν τα μέσα παραγωγής, αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας, αναπτύσσουν νέους τομείς παραγωγής. Μόνο που ως τάση μόνο προσωρινά και ελάχιστα μπορεί στην περίοδο της ανάκαμψης να αντιμετωπίσει την ανεργία. Και αυτό γιατί ο εκσυγχρονισμός αυξάνει την παραγωγή με λιγότερη ζωντανή εργασία. Που αν συνδυαστεί με τα ήδη ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων συνεχίζει να κρατά την εργατική τάξη σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση. Να γιατί λέμε ότι η πάλη για την ικανοποίηση όλων των αναγκών του λαού συνδέεται με την πάλη για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική, λαϊκή εξουσία.