«Το μυαλό, οι γνώσεις και οι δεξιότητες των ανθρώπων είναι το πολυτιμότερο κεφάλαιο των επιχειρήσεων. Συνεπώς το κίνητρο των απολύσεων δεν είναι όπως παλιά το κόστος της εργασίας. Τώρα είναι ο οικονομικός κύκλος ή η απαξίωση κλάδων και πρακτικών παραγωγής. Εχουμε, λοιπόν, νομοθεσία που καθυστερεί την πρόοδο των επιχειρήσεων και συνεπώς της οικονομίας. Αυτό είναι εμφανές από το ότι παρά το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, η ανεργία του ιδιωτικού τομέα εκτοξεύθηκε. Στην ουσία δημιουργούνται αντικίνητρα στις επιχειρήσεις να εκσυγχρονίζονται, αφού είναι απαγορευτικό να απολύουν. Μέχρι αυτές να καταρρεύσουν». («Καθημερινή», 2/12/2013). Να λοιπόν γιατί οι καπιταλιστές θέλουν απελευθέρωση των απολύσεων. Γιατί η προστασία τους είναι αντικίνητρο στον εκσυγχρονισμό τους. Και προβάλλουν και ολίγον περί γνώσεων και δεξιοτήτων των ανθρώπων ως πολύτιμο κεφάλαιο για τις επιχειρήσεις, προκειμένου να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις την αναγκαιότητα άρσης κάθε προστασίας των εργαζομένων.