Εξαρχής, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο Δημόσιο έκαναν καθαρό ότι δε θα βάλουν υποψηφιότητα και δε θα συμμετέχουν στο προεδρείο του Γενικού Συμβουλίου γιατί, όπως σημείωσαν, ύστερα και από το Συνέδριο, «έγινε ακόμα πιο καθαρό ότι η ΑΔΕΔΥ είναι ένα εκφυλισμένο πράγμα, δεν έχει καμία σχέση με την εκπροσώπηση των συμφερόντων των εργαζομένων».

Οτι «είναι ένα εργαλείο στα χέρια του κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχει απαξιωθεί στη συνείδηση των εργαζομένων. Βασική αιτία της κρίσης του συνδικαλιστικού κινήματος είναι η γραμμή που υπηρέτησε η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, η οποία μαζί με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στήριξαν και στηρίζουν όλα τα χρόνια τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, τη λογική του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας σε βάρος των εργαζομένων». Στο πλαίσιο αυτό, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δήλωσαν ότι παλεύουν για την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση και απείχαν από την ψηφοφορία για την εκλογή του προεδρείου.

Αξίζει να σημειωθεί πως οι παρατάξεις «Αυτόνομη Παρέμβαση», «Παρεμβάσεις» και «Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή», μιλούσαν για τη συγκρότηση ενός «αντιμνημονιακού» προεδρείου (!) προβάλλοντας τη γραμμή μια άλλης διαχείρισης του καπιταλισμού και επιβεβαιώνοντας ότι αποτελούν δυνάμεις εγκλωβισμού των εργαζομένων στην κυρίαρχη πολιτική των εργαζομένων.

Ακολούθησε η διαδικασία για την εκλογή της νέας 17μελούς Εκτελεστικής Επιτροπής. Να σημειωθεί ότι η ΠΑΣΚ κατέβασε δύο ψηφοδέλτια για την ΕΕ, μεθοδεύοντας και επιδιώκοντας την ισοψηφία στα «υπόλοιπα» της καταμέτρησης, ώστε να πάρει μία έδρα επιπλέον. Τελικά δεν τα κατάφερε και τα αποτελέσματα είναι τα εξής: Δύο έδρες κατέλαβαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τέσσερις έδρες τα δύο ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚ (τρεις και μία), τέσσερις έδρες η ΔΑΚΕ, τρεις η «Αυτόνομη Παρέμβαση», δύο η «Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή» και δύο οι «Παρεμβάσεις».

Τόσο οι διαδικασίες του συνεδρίου που προηγήθηκε, όσο και η χτεσινή συνεδρίαση, μαρτυρούν το βαθμό εκφυλισμού της ΑΔΕΔΥ και διαψεύδουν πλήρως τους ισχυρισμούς της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΡΙΖΑ), των «Παρεμβάσεων» (ΑΝΤΑΡΥΣΑ) και της «Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής» (νέα παράταξη προέλευσης ΠΑΣΚ) ότι το 35ο Συνέδριο ήταν «σταθμός ανατροπής» σε θετική κατεύθυνση για το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα.