Η υπόθεση της επιτροπής της Ευρωβουλής κόντρα στην τρόικα για τα «μνημόνια», συγκαλύπτει δύο σημαντικά ζητήματα. Το πρώτο είναι τα ίδια τα «μνημόνια». Τα οποία όπως προπαγάνδιζαν αστοί και οπορτουνιστές, επιβλήθηκαν για να αντιμετωπίσουν τα ελλείμματα και τα κρατικά χρέη. Αλλά τα μνημόνια, βασικά, επέβαλαν μέτρα μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης για αύξηση της κερδοφορίας, δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας, με ένταση της εμπορευματοποίησης τομέων του Δημοσίου, όπως π.χ. η Υγεία, αλλά και η πώληση κρατικής ιδιοκτησίας επιχειρήσεων και άλλων τομέων της οικονομίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ολα αυτά για να υπάρξει έξοδος από την καπιταλιστική οικονομική κρίση σε όφελος του κεφαλαίου. Τα μέτρα είναι μόνιμα. Πάρθηκαν και σε άλλες χώρες της ΕΕ πριν ακόμη την κρίση, είναι στρατηγική για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Το δεύτερο έχει σχέση με τους οξύτατους ανταγωνισμούς στην Ευρωζώνη των χωρών του Νότου κόντρα τη Γερμανία. Μην ξεχνάμε ότι και η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν έθετε ζήτημα για τα πλεονάσματα της Γερμανίας. Αρα τίποτα καλό για τους λαούς.