«Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, που καθυστέρησε την υλοποίηση των αναγκαίων αλλαγών και αύξησε το κόστος προσαρμογής, υπήρξε η αδυναμία επίτευξης συναινέσεων. Αντίθετα απ' ό,τι συνέβη στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Η αποδυνάμωση του παραδοσιακού δικομματισμού καθιστά αναγκαίο ένα πλαίσιο λειτουργίας κυβέρνησης και Βουλής, που θα διευκολύνει τη συγκρότηση πολυκομματικών κυβερνήσεων, βάσει προγραμματικών συμφωνιών ακόμη και κομμάτων με διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονται και αλλαγές που αφορούν τη διάρκεια μιας Βουλής που προκύπτει ύστερα από πρόωρη διάλυση προηγούμενης, το εκλογικό σύστημα, τις εκλογικές περιφέρειες, τον τρόπο εκλογής βουλευτών, τα οικονομικά των κομμάτων κ.ά., προκειμένου η χώρα να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο που να διευκολύνει τη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων» (από άρθρο του Φ. Σαχινίδη του ΠΑΣΟΚ στην «Καθημερινή»). Η συζήτηση για θεσμικές αλλαγές, ώστε να επιτυγχάνεται μέσω της λειτουργίας τους η μεγαλύτερη δυνατή στήριξη των αστικών κυβερνήσεων, η συναίνεση με την κυβέρνηση κομμάτων της διαχείρισης που είναι στην αντιπολίτευση έχει ανοίξει. Θα ενισχυθεί οπωσδήποτε μετά τις εκλογές του Μάη και μπροστά στις βουλευτικές. Επικίνδυνη για το λαό αυτή η προοπτική. Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη είναι η μόνη απάντηση στα σενάρια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος και στις αντιλαϊκές θεσμικές αλλαγές...