Στο παρά πέντε των εκλογών και ο Αλ. Τσίπρας έπαιξε όλα τα δυνατά του χαρτιά για να υφαρπάξει τις ψήφους των ανθρώπων του μόχθου. Αυταπάτες και κάλπικα διλήμματα, ανέξοδες υποσχέσεις για «νέα Μεταπολίτευση» με το λαό «ρυθμιστή των εξελίξεων», ρητορική που να χαϊδεύει κάθε «αυτί», υιοθέτησε ακόμα και την προσφώνηση του Κ. Καραμανλή «Ελληνίδες, Ελληνες».

Μιλώντας χτες βράδυ στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια, προσέδωσε δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις ευρωεκλογές, προτάσσοντας το δίλημμα: «ΣΥΡΙΖΑ τώρα ή λιτότητα χωρίς τέλος» και κάλεσε το λαό να ψηφίσει για την «εθνική του αξιοπρέπεια και περηφάνια», κρύβοντας ότι περήφανος είναι ο λαός που αποτινάσσει τις «βδέλλες» που του ρουφάνε το αίμα και όχι ταυτιζόμενος μαζί τους και κάνοντας σημαία του τις αξιώσεις τους για πρόσβαση στον κρατικό μπεζαχτά.

Αυτό πρόβαλε ο Αλ. Τσίπρας σαν «εθνικό στόχο» του ΣΥΡΙΖΑ, το να ενώσει το λαό «στη μεγάλη προσπάθεια της ανασυγκρότησης (...) για να ανοίξουμε το δρόμο στην οριστική και βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας», να τον πείσει δηλαδή να κάνει σκόντο στις ανάγκες του για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Κι ακόμα σαν «εθνικό στόχο» παρουσίασε το «να ξανακάνουμε την Ελλάδα ισότιμη ευρωπαϊκή χώρα», όπως υποστήριξε, προσπερνώντας την ανισοτιμία που διέπει τις σχέσεις καπιταλιστικών κρατών.

Υπερασπιζόμενος την ΕΕ, ισχυρίστηκε ότι «έβγαλαν την Ελλάδα από την Ευρώπη, γιατί σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχει ανεργία 60% για τους νέους, σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν υπάρχουν τόσο χαμηλοί μισθοί, δεν υπάρχει τέτοια ανθρωπιστική κρίση», ξεχνώντας την Ισπανία, την Πορτογαλία, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Κατά τα λοιπά, η ομιλία του αναλώθηκε σε συνθήματα κατά της κυβέρνησης που «δεν διαπραγματεύτηκε, δεν πρόβαλε τα αυτονόητα εθνικά της δικαιώματα, εγκατέλειψε το ίδιο της το Σύνταγμα», όπως είπε, εξωραΐζοντας το ρόλο της. Σε ανέξοδους λεονταρισμούς κατά της «διαπλοκής», την οποία κατηγόρησε ότι «οδήγησε στην καταστροφή των μνημονίων την πατρίδα μας», εξωραΐζοντας αυτή τη φορά την ίδια την αστική τάξη. Και σε δεκάρικους κατά της «ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής», που τάχα η αντιμετώπισή τους μπορεί να γεμίσει τις τσέπες του λαού...

Παραμονές εκλογών θυμήθηκε την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών, για να υποσχεθεί όχι ανάκτηση των χαμένων, αλλά ότι θα τελειώσει το «μαστίγωμα» του λαού, κρύβοντας ότι είναι ήδη σε ισχύ τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ που υπερισχύουν όλων των άλλων.