Για «ρωγμή στη λογική των μνημονίων» κάνει λόγο η ΓΣΕΕ όσον αφορά στην προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με την οποία ζητούσε την ακύρωση του συνόλου των διατάξεων της Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, δηλαδή της κυβερνητικής παρέμβασης με την οποία περικόπτονταν οι κατώτεροι μισθοί, καταργούνταν η ισχύουσα ΕΓΣΣΕ και υπονομεύονταν το σύνολο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Ωστόσο, η απόφαση του ΣτΕ όχι μόνο δεν αποτελεί «ρωγμή» αλλά επικυρώνει όλες τις βασικές ανατροπές που έχει επιβάλλει η ΠΥΣ, κάνοντας ακόμα πιο επίκαιρη την ανάγκη οι εργαζόμενοι, με την οργάνωση και τον αγώνα τους, να την καταργήσουν στην πράξη. Μοναδική εξαίρεση στην απόφαση είναι η ακύρωση του άρθρου 3 (παρ. 1,2, και 4) της ΠΥΣ, με την οποία γίνεται και πάλι δυνατό το δικαίωμα της μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στη διαιτησία.

Σημειώνεται ότι με τις συγκεκριμένες διατάξεις που ακυρώθηκαν είχε καθιερωθεί το δικαίωμα προσφυγής στη διαιτησία αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών (άρθρο 3 παρ. 1), η προσφυγή στη διαιτησία είχε περιορισθεί αποκλειστικά στον καθορισμό βασικού μισθού ή/και βασικού ημερομισθίου, με απαγόρευση ρύθμισης οποιουδήποτε άλλου ζητήματος, ακόμη και διατηρητικών ρητρών (άρθρο 3 παρ. 2), ενώ εκκρεμείς προσφυγές στον ΟΜΕΔ, αν μεν είχαν κατατεθεί μονομερώς ετίθεντο στο αρχείο, ενώ αν είχαν κατατεθεί με κοινή συμφωνία κρίνονταν σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της ΠΥΣ 6/2012 (άρθρο 3 παρ. 4).

Ολο το υπόλοιπο αντεργατικό πλαίσιο της ΠΥΣ παραμένει σε ισχύ, με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να απειλεί ότι ...θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.