«Θα συμφωνήσω με τον Θανάση Παφίλη σε ένα θέμα. Ναι, ο σοσιαλισμός λύνει το πρόβλημα της ανεργίας. Και ο σοσιαλισμός όμως - όταν υπήρχε ο υπαρκτός σοσιαλισμός - έβαζε μια βασική προϋπόθεση. Κάποιος παρήγαγε πλούτο για να μπορεί ο λαός, το προλεταριάτο, να έχει έστω αυτά που είχε. Εάν δεν παράγεται πλούτος, δεν μπορούν να ζήσουν οι κοινωνίες με δανεικά και η ελληνική κοινωνία ζούσε με δανεικά για πάρα πολλά χρόνια». Το απόσπασμα ανήκει την τοποθέτηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Μανιάτη στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης.

Η λαθροχειρία είναι πασιφανής. Αυτό που δεν λέει ο Γ. Μανιάτης είναι ότι στο σοσιαλισμό τον πλούτο τον απολαμβάνουν οι παραγωγοί του, δηλαδή οι εργαζόμενοι και συνολικά ο λαός. Στο σύστημα όμως που υπηρετεί ο Γ. Μανιάτης, τον καπιταλισμό, τον πλούτο τον απολαμβάνουν όχι αυτοί που δουλεύουν και τον παράγουν, αλλά τα παράσιτα, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Οσο για το αν η καπιταλιστική ανάπτυξη που ευαγγελίζεται θα μειώσει την ανεργία και θα δώσει οφέλη στο λαό, το παράδειγμα των εφοπλιστών δίνει την απάντηση.

Ας εξηγήσει ο υπουργός γιατί, αφού οι εφοπλιστές καταγράφουν χρόνο με το χρόνο απίστευτη αύξηση σε στόλο, κέρδη και επενδύσεις, η ανεργία των ναυτεργατών έχει φτάσει σε ιστορικά επίπεδα πάνω από 15.000 ανέργους, τα εργασιακά τους δικαιώματα ανατρέπονται το ένα μετά το άλλο και τώρα είναι αντιμέτωποι με την επιβολή ατομικών συμβάσεων;