Εντείνονται οι αβεβαιότητες σχετικά με τις οικονομικές εξελίξεις στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, όπου ο νευραλγικός τομέας της βιομηχανικής παραγωγής για το μήνα Αύγουστο του 2014 σημείωσε απότομη πτώση σε ποσοστό 1,9% (σε σύγκριση με τον Αύγουστο του 2013). Η εξέλιξη οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στην υποχώρηση 3,7% που καταγράφεται στην παραγωγή «κεφαλαιακών αγαθών», τα οποία προορίζονται για την παραγωγική διαδικασία (μηχανήματα κ.ά.). Σύμφωνα με τη Γιούροστατ, η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής στη Γερμανία έφτασε στο 2,8%, στη Φινλανδία 3,3%, στην Ιταλία 0,7%, στην Ελλάδα 6%, ενώ στα όρια της στασιμότητας (+0,1%) κυμάνθηκε στη Γαλλία. Στο σύνολο των 28 κρατών - μελών της ΕΕ, καταγράφεται υποχώρηση 0,8%.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, υποβάθμισε τις εκτιμήσεις του σχετικά με τη διαμόρφωση του ΑΕΠ της χώρας. Σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση, ο ρυθμός ανάκαμψης αναμένεται για το 2014 σε 1,2% (από 1,8% προηγουμένως) και για το 2015 σε 1,3% (από 2%). Σε αντίστοιχη υποβάθμιση των προβλέψεών του, για τη Γερμανία αλλά και συνολικά για την Ευρωζώνη, προχώρησε την προηγούμενη βδομάδα και το ΔΝΤ. Στην κατρακύλα, για 10ο στη σειρά μήνα συνέχισε και ο θεωρούμενος ως κυριότερος δείκτης «επιχειρηματικής εμπιστοσύνης» στη Γερμανία, ο οποίος μάλιστα πέρασε τον Οκτώβρη σε αρνητικό έδαφος.

«Οι γεωπολιτικές εντάσεις και η υποτονική οικονομική ανάπτυξη σε ορισμένες περιοχές της Ευρωζώνης, που υπολείπεται των εκτιμήσεων, αποτελούν πηγή επίμονης αβεβαιότητας», δήλωσε σχετικά ο επικεφαλής του γερμανικού ινστιτούτου ZEW. Ο ίδιος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο αρνητικής μεταβολής του γερμανικού ΑΕΠ στο Γ' τρίμηνο του 2014.

Αυτά την ίδια ώρα που, μετά την υποβάθμιση (κατά μια βαθμίδα) της πιστοληπτικής ικανότητας της Φινλανδίας από τον οίκο αξιολόγησης «Standard & Poor's», τα μόνα ευρωπαϊκά κράτη με κορυφαία «αξιολόγηση» σε ό,τι αφορά τα κρατικά χρέη, είναι πια η Γερμανία και το Λουξεμβούργο.

Σε αυτό το φόντο, εξελίσσεται και η διαπάλη μερίδων του κεφαλαίου γύρω από το κατάλληλο μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Ο επικεφαλής οικονομικής ανάλυσης του γερμανικού ινστιτούτου ZEW, διατύπωσε τους σχετικούς προβληματισμούς, λέγοντας «ίσως να μην είναι η καλύτερη ιδέα να επιμένουμε για ισοσκελισμό του προϋπολογισμού στη Γερμανία».

Στο επίκεντρο της ενδοαστικής διαπάλης μπαίνουν και οι κρατικοί προϋπολογισμοί για το 2015, προσχέδια των οποίων θα κατατεθούν στην Κομισιόν μέχρι σήμερα, προκειμένου αυτά να «αξιολογηθούν» μέχρι τις 30 Νοέμβρη, όπως προβλέπεται από τους κανόνες της «ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας» της ΕΕ.

Το ζήτημα των προϋπολογισμών επανέφερε χτες ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, σοσιαλδημοκράτης Ζ. Γκάμπριελ, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει κανένας λόγος για να παρεκκλίνει η γερμανική κυβέρνηση από τη γραμμή της οικονομικής, δημοσιονομικής και κοινωνικής πολιτικής της».

«Το προσχέδιο της Ιταλίας παρουσιάζει μεγάλη απόκλιση από τους στόχους της ΕΕ και γι' αυτό θα απορριφθεί», εμφανίζεται να δηλώνει ανώτερος αξιωματούχος της Κομισιόν, σε δηλώσεις του στο «Ρόιτερς».

Κόντρες έχουν ξεσπάσει και γύρω από την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού της Γαλλίας για το 2015. Το προβλεπόμενο έλλειμμα φτάνει στο 4,3% του ΑΕΠ (πολύ μακριά από το όριο του 3%, για το οποίο είχε «δεσμευθεί» στην Κομισιόν). Στο πλαίσιο του προχτεσινού Γιούρογκρουπ, ο Επίτροπος Γ. Κατάινεν ισχυρίστηκε πώς δεν υπάρχει καμία απόφαση για το γαλλικό προϋπολογισμό, τονίζοντας πως οι δημοσιονομικοί κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη. Αντίστοιχα, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, υποστήριξε πως οι υπουργοί Οικονομικών επικεντρώθηκαν στην πορεία των προϋπολογισμών γενικά στην Ευρωζώνη και όχι σε κάποια συγκεκριμένη χώρα.

Σε ό,τι αφορά τη χτεσινή συνεδρίαση του ΕΚΟΦΙΝ, η συζήτηση επικεντρώθηκε στην ανάγκη τόνωσης των επενδύσεων, προκειμένου να ενισχυθούν «η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη», με αιχμή την έρευνα και την καινοτομία, τις μεταφορές, την «ψηφιακή οικονομία» κ.ά. Στο κείμενο των συμπερασμάτων τονίζεται η ανάγκη ανάληψης περισσότερης δράσης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Οι ανησυχίες για τη μείωση των επενδύσεων στην ΕΕ, αποδίδονται σε παράγοντες, όπως η ανεπαρκής ζήτηση σε ορισμένα κράτη - μέλη, στη μακροοικονομική αβεβαιότητα, στις ρυθμίσεις για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, στα «διαρθρωτικά εμπόδια» για επενδύσεις.