Τα λεφτά τα ψάχνουν κι άλλοι «άπληστοι». Αδίστακτοι εγκληματίες, η αστυνομία κι ένας Γάλλος ντίλερ, ονόματι Τζένγκις Χαν. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να εξαντλήσει όλα τα κλισέ του είδους μαζί με πάμπολλες απίθανες ανατροπές. Διαθέτει όμως το ταλέντο να τα εντάξει όλα λειτουργικά στο συμπαγές, 80λεπτο, κείμενό του, που παρουσιάζει ορισμένα ζητήματα ταυτότητας. Το θαρραλέο ζευγάρι, παρά την εμφανή του χημεία, δεν κατορθώνει να εμφυσήσει πραγματική ζωή σε δύο επίπεδους, απαθείς σχεδόν χαρακτήρες, χωρίς ιδιαίτερα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα. Οσο η ιστορία πλησιάζει προς το τέλος, τόσο η σουσπάνς πάει κρεσέντο και το πράγμα εκχυδαΐζεται μέσα σε ημιπαράλογο λουτρό αίματος με έλλειμμα αξιοπιστίας... Ποιος νοιάζεται γι' αυτό όμως όταν το φιλμ είναι συμπαθές;