Εγραφε η «Αυγή» στο κύριο άρθρο της παραμονές της απεργίας: «Με μια άλλη κυβέρνηση, η απεργιακή κινητοποίηση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της χώρας (...) Η απεργία συνιστά διπλή απάντηση: απέναντι στην τρόικα και την τρόικα εσωτερικού! Ο λαϊκός παράγοντας επιστρέφει στο προσκήνιο συνειδητοποιώντας ότι η επικείμενη άκαρπη προεδρική εκλογή μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα, ώστε η εκλογική αναμέτρηση να συντελέσει στην ενίσχυση των λαϊκών προσδοκιών με μια νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας. Αυτό το πολιτικό μήνυμα φοβάται η κυβέρνηση και οχυρώνεται απέναντι στον... εχθρό λαό».

Ούτε μια αράδα για τους καπιταλιστές και τα «θέλω» τους! Ούτε κουβέντα για την ΕΕ των μονοπωλίων και την αντιλαϊκή στρατηγική της. Ολη η συζήτηση γίνεται για το «γκουβέρνο», για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους, ποιος θα διευθύνει τα επόμενα χρόνια την πολυπόθητη για το κεφάλαιο ανάπτυξη.

Μάλιστα, αφού πρώτα υπονόμευσαν την απεργία με κάθε τρόπο, δε δίστασαν την επόμενη μέρα να φέρουν στα δικά τους μέτρα τους χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές. Ολους αυτούς η «Αυγή» τους παρουσίαζε να παλεύουν για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και άνεργοι συμμετείχαν χθες στα απεργιακά συλλαλητήρια, που ήταν τα μεγαλύτερα από τις εκλογές του 2012 (...) η λαϊκή αξίωση για τη δημοκρατική ανατροπή, προσλαμβάνουν ακόμη μεγαλύτερη επικαιρότητα εν όψει της άκαρπης προεδρικής εκλογής»...