Οι επιχειρηματικοί όμιλοι σχεδιάζουν μακροπρόθεσμα και προχωρούν σε αναδιαρθρώσεις, με μοναδικό στόχο τη διασφάλιση της κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας, της απρόσκοπτης επιχειρηματικής δράσης και της ανάπτυξής τους. Οι γενικότεροι επιχειρηματικοί σχεδιασμοί αφορούν τόσο τις περιόδους της κρίσης, όσο και τις αντίστοιχες της ανάπτυξης, έχουν μεγάλο βάθος και ορίζοντα.

Τέτοιες αναδιαρθρώσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις επιταχύνθηκαν λόγω της καπιταλιστικής κρίσης: Περιορίζουν ή και καταργούν σε μια χώρα κομμάτια δραστηριοτήτων, είτε στην παραγωγή, είτε στη διακίνηση, χρησιμοποιούν και τα ηλεκτρονικά μέσα για πωλήσεις, δίνουν κομμάτια υπηρεσιών - όπως λογιστήρια - σε εξωτερικούς συνεργάτες.

Αυτό για τους εργαζόμενους «μεταφράζεται» σε απολύσεις, εντατικοποίηση, ελαστική εργασία. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν χαθεί εκατοντάδες θέσεις εργασίας - κυρίως ιατρικών επισκεπτών, που συμπαρασύρουν όμως κι άλλες ειδικότητες. Ας δούμε ορισμένες περιπτώσεις:

• Η «Sandoz» πρόσφατα σταμάτησε τελείως τη δραστηριότητά της στην Ελλάδα, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχε ενοικιαζόμενους ιατρικούς επισκέπτες με 600 ευρώ μισθό.
• Στη Glaxosmithklein (GSK) στην Ελλάδα, αφού έκλεισε την παραγωγή από το 1997, προχώρησε σε κλείσιμο τοπικών γραφείων που είχε σε διάφορες περιοχές, στη μεταφορά δραστηριοτήτων σε εξωτερικούς συνεργάτες αλλά και στη μητρική εταιρεία. Η υλοποίηση των σχεδίων της εταιρείας πληρώθηκε και εξακολουθεί να πληρώνεται από τους εργαζόμενους, με περικοπές δικαιωμάτων και απολύσεις. Η GSK είναι από τις πιο ισχυρές πολυεθνικές επιχειρήσεις κι αυτό δεν αντιπαρέρχεται το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουν απομείνει οι μισοί εργαζόμενοι την τελευταία 6ετία.
• Μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως οι «Sanofi - Aventis», «Pfizer», «Rosche», «Squibb» έχουν προχωρήσει σε αθρόες απολύσεις. Το κλείσιμο του ομίλου «ALAPIS» άφησε στο δρόμο 1.500 εργαζόμενους, οι οποίοι επιπλέον δεν μπορούν να γραφτούν ούτε στο ταμείο ανεργίας, γιατί η εργοδοσία δεν τους κολλούσε όλα τα ένσημα, ενώ τους οφείλονται δεδουλευμένα κι αποζημιώσεις. Σε ορισμένες επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για μήνες. Στη «Lavipharm» και καθυστερήσεις στις πληρωμές υπάρχουν και έχουν συρρικνωθεί οι εργασίες της εταιρείας βάσει συγκεκριμένου σχεδιασμού (σ.σ. κατάργησε το δίκτυο διανομής σε πανελλαδικό επίπεδο).

Οι κεφαλαιοκράτες στο Φάρμακο χαρακτηρίζουν τις εξελίξεις αυτές σαν «ανάπτυξη». Το ερώτημα που μένει στους εργαζόμενους να απαντήσουν είναι: Ανάπτυξη για ποιον;