Σε σχετικά χαμηλά επίπεδα και, σε κάθε περίπτωση, πολύ χαμηλότερα από τις επίσημες προβλέψεις και εκτιμήσεις, διαμορφώθηκε η ζήτηση των τραπεζών της Ευρωζώνης για τη φτηνή, σχεδόν τζάμπα, χρηματοδότηση που τους διοχετεύει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Και βέβαια δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο σε αυτό, καθώς οι τράπεζες της Ευρωζώνης προσαρμόζουν τη ζήτηση ανάλογα με το εμφανιζόμενο ενδιαφέρον που εκδηλώνουν οι επιχειρήσεις - πελάτες τους για νέα δάνεια. Σε αυτό το πλαίσιο, η υπόθεση σκοντάφτει στο χαμηλό ενδιαφέρον των επιχειρήσεων για νέες επενδύσεις. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η συνολική ρευστότητα, που αντλήθηκε μέσα στους τελευταίες μήνες, διαμορφώθηκε στα 212 δισ. ευρώ, σχεδόν στο μισό από τα 400 δισ. που σχεδίαζε να προσφέρει η ΕΚΤ μέσω των προγραμμάτων «νομισματικής χαλάρωσης».

Την ίδια ώρα, καταγράφονται ρυθμοί κόπωσης και στασιμότητας στη οικονομική δραστηριότητα, συνολικά στην Ευρωζώνη, ενώ στο προσκήνιο παραμένουν οι αυξημένες αβεβαιότητες και τα ρίσκα του κεφαλαίου για παραπέρα επιδείνωση της κατάστασης. Ετσι, στον πυρήνα του «προβλήματος» δε βρίσκεται η φτηνή χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων αλλά η αδυναμία διοχέτευσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων σε νέες επενδύσεις, τέτοιες που να υπόσχονται ακόμη μεγαλύτερα κέρδη στους κεφαλαιοκράτες. Σε αυτό το φόντο, η καπιταλιστική κρίση «δηλώνει» παρούσα και αναπότρεπτη, ακόμη και στην περίπτωση που η ΕΚΤ βγάλει από την αντιλαϊκή φαρέτρα τα νέα μέτρα «νομισματικής χαλάρωσης»...