Επίσκεψη στην έδρα της Καθολικής Εκκλησίας στο Βατικανό είχε την Κυριακή ο ηγέτης της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, όπου συναντήθηκε με τον πάπα Φραγκίσκο, ο οποίος ετοιμάζει ταξίδι στην Αβάνα το Σεπτέμβρη. Η συνάντηση μιας ώρας, που χαρακτηρίστηκε ιδιωτική, αποτέλεσε και ευκαιρία για να εκφραστούν ευχαριστίες στον Αργεντίνο πάπα για τη συμβολή του στη διαδικασία της εξομάλυνσης των διπλωματικών σχέσεων της Κούβας με τις ΗΠΑ, που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη. Μετά τη συνάντηση, ο Ρ. Κάστρο σε σύντομες δηλώσεις προς τον Τύπο χαρακτήρισε την επίσκεψη πολύ ευχάριστη και εποικοδομητική, ενώ σημείωσε παρακολουθεί με ενδιαφέρον από κοντά «όλες τις ομιλίες και τις τοποθετήσεις του ποντίφικα» και είπε, μάλλον αστειευόμενος, ότι «αν συνεχίσει έτσι, εγώ ο ίδιος θα γυρίσω στην Εκκλησία».

Στην Ιταλία, επίσης, ο Κουβανός Πρόεδρος ηγέτης που συνοδευόταν από τον αντιπρόεδρο Ρικάρντο Καμπρίσας και τον υπουργό Εξωτερικών Μπρούνο Ροντρίγκες, είχε συνάντηση με τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι. Και οι δύο πλευρές μίλησαν για «νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών που μπορούν να αναπτυχθούν παραπέρα σε πολλούς τομείς». Ο Ρ. Κάστρο τόνισε ότι ανάμεσα στις δύο χώρες υπάρχουν διαφορές, αλλά ότι «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτές». Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις της χώρας του με την ΕΕ, υποστήριξε ότι η Ιταλία παίζει ένα θετικό ρόλο, ενώ επισήμανε ότι το πρόσχημα «ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς. Εμείς αναγνωρίζουμε λάθη μας και αδυναμίες, αλλά έχουμε αντισταθεί και προχωράμε μπροστά». Ο Ρ. Κάστρο επέστρεψε την Κυριακή στη χώρα του, μετά από τις επισκέψεις στην Αλγερία και τη Ρωσία, όπου συμμετείχε στους γιορτασμούς των 70χρονων της Αντιφασιστικής Νίκης.

Στην Αβάνα βρίσκεται από την Κυριακή το βράδυ ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, συνοδευόμενος από μεγάλη αντιπροσωπεία υπουργών και κοινοβουλευτικών, που θα έχει συνάντηση με την κουβανική ηγεσία. Το ενδιαφέρον της γαλλικής και άλλων κυβερνήσεων, ιδιαίτερα μετά την έναρξη της διαδικασίας εξομάλυνσης των διπλωματικών σχέσεων Κούβας - ΗΠΑ, μπορεί να ερμηνευτεί και ως προσπάθεια των γαλλικών επιχειρήσεων να προλάβουν επενδύσεις στο Νησί σε σχέση με ανταγωνιστές τους.