Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτης, φέρεται να «θύμωσε», με την ηγεσία των βιομηχάνων (ΣΕΒ), επειδή όχι μόνο αξίωσε ακόμη περισσότερα προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και επειδή ερωτοτροπεί δημόσια με την αξιωματική αντιπολίτευση και τον πρόεδρό της Κ. Καραμανλή. Εκφράζοντας λοιπόν το θυμό του για την αχαριστία της απέναντι στην κυβέρνηση επιχείρησε να το παίξει «σκληρός» και απέρριψε (;) στα λόγια το αίτημα - αξίωση των βιομηχάνων για νέα μείωση της φορολογίας, δηλώνοντας πως διαφωνεί με τη μετατροπή της Ελλάδας σε «φορολογικό παράδεισο»!

Δύο παρατηρήσεις και ένα σχόλιο.

Παρατήρηση δεύτερη: Είπε ψέματα ο πρωθυπουργός, όταν ισχυρίστηκε πως διαφωνεί με τη μετατροπή της Ελλάδας σε «φορολογικό παράδεισο». Κι αυτό, γιατί η Ελλάδα, φιγουράρει στον κατάλογο των χωρών που φέρουν τον τίτλο του «φορολογικού παραδείσου» και του «πρωταθλητή» της παραοικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα στοιχεία του ΣΕΒ (δείχνουν ότι ενώ το 1993 οι βιομήχανοι διέθεταν πάνω από το 50% των κερδών για την πληρωμή φόρων, το 1999 διέθεσαν μόλις το 32% των κερδών τους) και του ΙΟΒΕ (μας πληροφορούν ότι η παραοικονομία στην Ελλάδα εκτινάχτηκε από 34,3% του ΑΕΠ το 1993 σε 36,7% το 1997 - δηλαδή ξεπερνά τα 15 τρισεκατομμύρια δραχμές).

Και το σχόλιο: Δικαίως, ο πρωθυπουργός και οι κυβερνώντες θυμώνουν με την αχαριστία των βιομηχάνων. Ομως, τόσα χρόνια στο γκουβέρνο, δε διδάχτηκαν τίποτε, από τη λαϊκή παροιμία που λέει «τρώγοντας έρχεται η όρεξη»; Ας αφήσουν λοιπόν τις κορόνες οι κυβερνώντες, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, γιατί αυτοί είναι που έχουν προσφέρει τα μέγιστα για τη διεύρυνση των φοροαπαλλαγών και άλλων φοροπρονομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, ώστε η Ελλάδα να θεωρείται σήμερα ο υπ' αριθμόν 1 φορολογικός παράδεισος της ΕΕ.