Σε επικοινωνιακή «συνταγή» έχει αναγάγει η συγκυβέρνηση το να φέρνει μέτρα που χτυπούν το λαϊκό εισόδημα και όχι μόνο, συνοδευόμενα με μία μεγαλόστομη διακήρυξη για ικανοποίηση ενός... ανώτερου φιλολαϊκού στόχου.

Πρόσφατο παράδειγμα ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση. Που τελικά παραμένει και που η επιβολή του για πρώτη φορά από τη συγκυβέρνηση εμφανίζεται σαν... μείωσή του. Ο δε υπουργός Παιδείας δήλωσε πως «είναι υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίσει το δικαίωμα της μόρφωσης σε όλα τα παιδιά, που σημαίνει να αναβαθμίσει το δημόσιο σχολείο. Εκεί θα κριθούμε, και όχι στις πενταροδεκάρες του 5% ή του 13%».

Λες και οι συγκεκριμένες «πενταροδεκάρες» (!) είναι οι μόνες που φεύγουν από τις ρημαγμένες τσέπες όσων οικογενειών αντέχουν ακόμα και αναγκάζονται να στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια ή άλλες μορφές ιδιωτικής εκπαίδευσης, «κόβοντας από παντού». Είναι πρόκληση για αυτούς να παρουσιάζεται ούτε λίγο ούτε πολύ σαν... ανάξιο λόγου ένα μέτρο που αυξάνει κατά 6% τα όσα μοιράζουν στην παραπαιδεία οι γονείς, οι οποίοι επίσης πληρώνουν με τη φοροληστεία και θυσίες σε κάθε πλευρά της ζωής την αγωνία του μεγάλου κεφαλαίου για «ανάκαμψη» και περισσότερα κέρδη...