Στο δεύτερο γύρο θα κριθεί στην Αργεντινή το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, όπου και θα αναμετρηθούν ο Ντανιέλ Σιόλι, πρώην κυβερνήτης της επαρχίας του Μπουένος Αϊρες, επιχειρηματίας και οπαδός του περονισμού, με το Μέτωπο για τη Νίκη (που είναι συνασπισμός όπου συμμετέχουν κεντροαριστερά κόμματα, κεντρώα και το ΚΚ Αργεντινής) που πήρε 36,86% και ο Μαουρίσιο Μάκρι από τον κεντροδεξιό συνασπισμό «Αλλάζουμε», πρώην δήμαρχος της πόλης του Μπουένος Αϊρες που πήρε 34,33%. Στην τρίτη θέση ήρθε ο Σέρχιο Μάσσα με 21,34% από τη συμμαχία Νέα Προοπτική που έφυγε από την περονιστική παράταξη της Προέδρου Κριστίνα Κίρσνερ, συζύγου του Νέστορ Κίρσνερ στην προεδρία έως το 2007 που άσκησαν σοσιαλδημοκρατική διαχείριση μετά τη χρεοκοπία της χώρας το 2001. Ακολουθούν το Μέτωπο της Αριστεράς και των Εργαζομένων (συμμαχία τροτσκιστικών και εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων) με τον Νικολάς ντε Κάνιο, με 3,27% και το σοσιαλδημοκρατικό μέτωπο Προοδευτικοί με την Μαργαρίτα Στόλμπιζερ με 2,53%.

Εκλογές έγιναν και για 24 από τους 72 γερουσιαστές (διαδικασία που προβλέπεται στο Σύνταγμα της χώρας), και για 11 από τα 24 περιφερειακά συμβούλια. Με βάση τους εκλογικούς καταλόγους είχαν κληθεί να συμμετάσχουν 32 εκατομμύρια ψηφοφόροι αλλά η συμμετοχή έφτασε το 51%.

Ρόλο ρυθμιστή αναμένεται να παίξει το τρίτο κόμμα του Μάσα, ωστόσο η προεδρική που έχει οριστεί για τις 22 Νοέμβρη είναι αμφίρροπη. Το σίγουρο είναι ότι τόσο από τις κάποιες αλλαγές σκυτάλης που έγιναν σε δήμους και περιφέρειες όσο και από τον τελικό νικητή στην προεδρία, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν ουσιαστική βελτίωση στη ζωή τους. Παρά τα μεγάλα λόγια, τα προηγούμενα χρόνια με τη διαχείριση Κίρσνερ, περί «αντίστασης στους τοκογλύφους» ή «πρώτα η Αργεντινή», αυτοί που βγήκαν κερδισμένοι είναι οι καπιταλιστές που ελέγχουν την οικονομία και την πραγματική εξουσία. Οσο για τα μέτρα τέτοιων κυβερνήσεων για την «αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας», δεν μπορούν να αποτελούν το μέλλον των εργαζομένων. Προβάλλει η ανάγκη της διεκδίκησης της εξουσίας από το λαό, ώστε ελέγχοντας τα κλειδιά της οικονομίας να τη θέσει στην υπηρεσία της εξυπηρέτησης των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών του.