Οχι τυχαία, εξάλλου, χτες, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που η αστική τάξη μαζί με άλλες στην περιοχή συνέβαλαν στον εξοπλισμό και τη στήριξη των εγκληματιών τζιχαντιστών στη Συρία και επομένως και στη διόγκωση του προβλήματος των ξεριζωμένων, επανέλαβε την πρόταση για τη δημιουργία μιας «ασφαλούς ζώνης» στη Βόρεια Συρία, προκειμένου να φιλοξενηθούν εκεί οι Σύροι που έχουν εκτοπιστεί λόγω του πολέμου. Φυσικά, η πρόταση αυτή εξυπηρετεί και την αντιμετώπιση των κουρδικών δυνάμεων και την αποτροπή τετελεσμένων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κουρδικό κράτος.
Από την άλλη, η γερμανική κυβέρνηση, μέσω της αναπληρώτριας εκπρόσωπου της, Κριστιάνε Βιρτς, σημείωσε ότι ισχύει κανονικά ο Κανονισμός του Δουβλίνου 2, δηλαδή της επαναπροώθησης στη χώρα εισόδου στην ΕΕ όσων δε θα πληρούν τις προϋποθέσεις για παροχή ασύλου ακόμα και στους Σύρους. Ωστόσο, διευκρίνισε ότι εξαιρείται η Ελλάδα, καθώς, όπως είπε, «εκεί δεν πληρούνται κάποια κριτήρια ώστε οι επαναπροωθήσεις να είναι ανεκτές».
Ενδεικτική είναι και η τοποθέτηση του προέδρου του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Μονάχου (Ifo), Χανς Βέρνερ Ζιν, στο «Spiegel Online». Ο συγκεκριμένος αστός οικονομολόγος που ασκεί κριτική στην καγκελάριο Μέρκελ γιατί με την πολιτική της προσέλκυσε πολλούς μετανάστες, λέει ότι χρειάζεται αυστηρότερη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, με φράκτες και περιπολίες στη θάλασσα και εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν, με επαναπροώθηση προσφύγων στις χώρες εισόδου τους. Ταυτόχρονα, τάσσεται υπέρ της ενίσχυσης της Τουρκίας και για να δημιουργηθούν πόλεις φιλοξενίας.
Τάσσεται, ακόμη, υπέρ και της αξιοποίησης προσφύγων ως εργατικό δυναμικό, αλλά δε θέλει και η προσαρμογή να έχει ...μεγάλο κόστος. Λέει χαρακτηριστικά: «Η Γερμανία να αναζητήσει η ίδια ανθρώπους που διαθέτουν προσόντα (...)» και πρόσθεσε ότι «οι περισσότεροι πρόσφυγες που έρχονται τώρα δεν πληρούν τα κριτήρια αυτά».
Πάντως, το δράμα των ξεριζωμένων στη λεγόμενη οδό των δυτικών Βαλκανίων (αν καταφέρουν να μην πνιγούν στα Αιγαίο) συνεχίζεται και χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά αντιμετωπίζουν νέα εμπόδια στο πέρασμα από τη μία χώρα στην άλλη, με την ελπίδα να βρουν μια καλύτερη ζωή. Χτες, στη Σλοβενία άρχισαν να σηκώνουν συρματόπλεγμα στα σύνορα με την Κροατία και η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτό γίνεται για να «αποτραπεί η ανεξέλεγκτη είσοδος προσφύγων και μεταναστών και η ανθρωπιστική κρίση». Για την κίνηση αυτή, η πρόεδρος της σερβικής Βουλής, Μάγια Γκοΐκοβιτς, δήλωσε μετά από συνομιλίες με τον πρόεδρο της σλοβενικής Βουλής, Μίλαν Μπργκλεζ, ότι κατανοεί την απόφαση της Σλοβενίας, αλλά η Σερβία δε θα εφαρμόσει ανάλογο μέτρο. Ταυτόχρονα, παραπονέθηκε ότι τη μεγάλη διέλευση προσφύγων (πάνω από 370.000 ως τώρα) την αντιμετωπίζει με δικά της μέσα και ζήτησε ενίσχυση από την ΕΕ γιατί το ζήτημα είναι ευρωπαϊκό.
Την ίδια ώρα, στην Τσεχία - που η κυβέρνησή της διαφωνεί με τη φιλοξενία προσφύγων θέτοντας και θρησκευτικά κριτήρια - γύρω στους 40 πρόσφυγες και μετανάστες ξεκίνησαν απεργία πείνας, στο κέντρο κράτησης Ντραχόνιτσε, περίπου 90 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Πράγας, ως διαμαρτυρία για την πολυήμερη κράτησή τους και την πιθανότητα της απέλασης με βάση το Δουβλίνο 2, όπως έγινε προ ημερών με δεκάδες άλλους.