Μετά την κάμψη των αντιρρήσεων του περιφερειακού Κοινοβουλίου της γαλλόφωνης Βαλονίας και τη σύμφωνη γνώμη της βελγικής κυβέρνησης προχώρησε το παζάρι για τη λεγόμενη Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (CETA) Καναδά και ΕΕ, και τελικά αυτή υπογράφτηκε την Κυριακή στις Βρυξέλλες, σε τελετή όπου συμμετείχε ο Καναδός πρωθυπουργός, Τζάστιν Τριντό, και η ηγεσία της λυκοσυμμαχίας. Επί της ουσίας, οι αντιρρήσεις των Βαλόνων αστών πολιτικών που άρθηκαν, αφορούσαν τις διαδικασίες και τις διατυπώσεις και όχι το περιεχόμενο της συμφωνίας που επιχειρεί να διευκολύνει ακόμα περισσότερο τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων και στις πλευρές του Ατλαντικού. Τυπικά, η συμφωνία για να μπει σε πλήρη εφαρμογή πρέπει να πάρει την έγκριση του Ευρωκοινοβουλίου και των επιμέρους κοινοβουλίων των χωρών.

Η συγκεκριμένη συμφωνία, όπως και η άλλη αντίστοιχη με τις ΗΠΑ, που παζαρεύεται επίσης με την ΕΕ, η TTIP (Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων), δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα, ούτε και οι λαοί πρόκειται να έχουν ουσιαστικό όφελος από αυτό που παρουσιάζουν ως κατάργηση του 99% των τελωνειακών δασμών και την ένωση - στην περίπτωση της CETA - μιας αγοράς 550 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η CETA θα σηματοδοτήσει την ακόμα μεγαλύτερη επίθεση του κεφαλαίου και των δύο πλευρών στον ανταγωνισμό με άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις και αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Ινδία και η Κίνα, για μειώσεις μισθών και χτύπημα εργατικών δικαιωμάτων, για χτύπημα από τα ισχυρά μονοπώλια των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και αγροτών. Θα χρησιμεύσει ως προωθητικός κλοιός για να περάσουν στο κεφάλαιο και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, ενώ και οι διαφορές μεταξύ των μονοπωλίων και των επίσημων κρατών θα μπορούν να λύνονται σε ιδιωτικά «δικαστήρια». Και η συμπληρωματική συμφωνία που υπογράφτηκε της Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης (SPA), στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα οδηγεί. Και αυτές τις συμφωνίες τις υπόγραψε φαρδιά - πλατιά και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παρά τις αρχικές γκρίνιες για «πιο διαφανή συμφωνία» που ήταν για το ...θεαθήναι.

Και από αυτήν την υπόθεση οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα, να απορρίψουν την κυβερνητική επιχείρηση εξαπάτησής τους και να οργανώσουν μέσα από το αγωνιστικό ταξικό κίνημα την πάλη τους ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια, τις ενώσεις τους και το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημά τους.