Ψηφίστηκε από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, προχτές τη νύχτα, πολυνομοσχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για τις νέες ανατροπές στα Εργασιακά, που ήδη μεθοδεύει μαζί το κουαρτέτο, στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης». Παράλληλα, επιχειρείται η «επανεκκίνηση» των «κοινωνικών διαλόγων» για την απρόσκοπτη προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Με το πολυνομοσχέδιο ενσωματώνονται 8 Οδηγίες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων είναι και οι «2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων» και «2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία». Οι εν λόγω Οδηγίες ανάγουν «ανεξάρτητες αρχές» και τους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή τις ενώσεις του κεφαλαίου και τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, σε... προστάτες των εργασιακών δικαιωμάτων!

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 18, ο «Συνήγορος του Πολίτη» ορίζεται φορέας «παρακολούθησης της εφαρμογής στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά στην πρόσβαση, στην απασχόληση, στην επαγγελματική εκπαίδευση και ανέλιξη και στις συνθήκες εργασίας».

Ειδικά για τον «κοινωνικό διάλογο», η αιτιολογική έκθεση αναφέρει ότι «η αναδιάταξη του πλέγματος του κοινωνικού διαλόγου, που επιχειρείται, συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της συνεργασίας μεταξύ συναρμόδιων φορέων», με «τελικό σκοπό (...) την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής επανάκαμψης της χώρας», την ανάκαμψη δηλαδή των κερδών του κεφαλαίου και τη στοίχιση των εργαζομένων πίσω από τους στόχους του.

Στο άρθρο 13 σημειώνεται ότι «το κράτος ενθαρρύνει το διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, καθώς και τον διάλογο με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις». Οσον αφορά στους φορείς, αναφέρει συγκεκριμένα: ΟΚΕ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ κ.λπ.

Σχετικά με το τι εννοείται ως «ίση μεταχείριση», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο άρθρο 6 παράγραφος 1: «Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2 (σ.σ. περί ίσης μεταχείρισης), δεν συνιστά διάκριση η ειδικώς αιτιολογημένη διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας, εφόσον αυτή προβλέπεται στο νόμο προς εξυπηρέτηση σκοπών της πολιτικής της απασχόλησης, της αγοράς εργασίας και της επαγγελματικής κατάρτισης».

Αντίστοιχα, στην παράγραφο 2 επισημαίνεται: «Δεν συνιστά διάκριση λόγω ηλικίας, όσον αφορά στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, ο καθορισμός ηλικίας για την ένταξη ή την αποδοχή, σε παροχές συνταξιοδότησης ή αναπηρίας, συμπεριλαμβανομένου και του καθορισμού για τα καθεστώτα αυτά διαφορετικού ορίου ηλικίας για τους εργαζόμενους ή για ομάδες ή κατηγορίες εργαζομένων και της χρήσης στο πλαίσιο των συστημάτων αυτών, κριτηρίων ηλικίας στους αναλογιστικούς υπολογισμούς, υπό τον όρο ότι αυτό δεν καταλήγει σε διακρίσεις λόγω φύλου».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μανώλης Συντυχάκης, τόνισε ότι με πρόσχημα την «ίση μεταχείριση», η κυβέρνηση στρώνει το χαλί για τα νέα χτυπήματα και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης», και πρόσθεσε: «Αφού η κυβέρνηση έχει ήδη προδιαγράψει τις νέες ανατροπές στα εργασιακά, στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αφού έχει υπογράψει στο τρίτο μνημόνιο τις "βέλτιστες εργασιακές πρακτικές" και αφού έχει προσυπογράψει το αντιλαϊκό πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για τα Εργασιακά», έρχεται τώρα να «προωθήσει τον κοινωνικό εταιρισμό και την υπονόμευση των συνδικάτων, προτρέποντας τους εργαζόμενους να προσφεύγουν στις ανεξάρτητες αρχές, εν προκειμένω στο Συνήγορο του Πολίτη, με τη σφραγίδα πάντα ενός ψευδεπίγραφου "κοινωνικού διαλόγου" για να βρουν το δίκιο τους».

Σχολιάζοντας τις αναφορές του υπουργού Δικαιοσύνης στην πρώτη συνεδρίαση, ότι αποτελούν «πρόβλημα» στη λειτουργία των συνδικάτων «μαξιμαλισμοί και πολιτικές που δεν αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες που μπορεί να έχει σήμερα η οικονομία», ο Μ. Συντυχάκης τόνισε ότι «τα ίδια λένε και οι βιομήχανοι», οι οποίοι χαρακτηρίζουν «μαξιμαλισμό» τα αιτήματα των ταξικών συνδικάτων «για μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθούς σύμφωνα με τις σύγχρονες διευρυνόμενες ανάγκες των εργαζομένων, τη μόρφωση, την υγεία για τα παιδιά του, ζωή με αξιοπρέπεια».

Οσο για τους όρους «ίσης μεταχείρισης» και «δημοκρατίας» που έκλιναν σε όλους τους τόνους η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα - τα οποία συμφώνησαν με τις ευρωενωσιακές οδηγίες εκφράζοντας μόνο κάποιες επιφυλάξεις για τις άλλες διατάξεις - ο Μ. Συντυχάκης ανέφερε ότι «στο όνομα της δημοκρατίας και της ισότητας, όπως ξέρετε, έγιναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Οι επεμβάσεις στη Συρία, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία, στη Λιβύη, οι ανατροπές στη Σοβιετική Ενωση», προσθέτοντας ότι είναι αυταπάτη να γίνεται λόγος για ίση μεταχείριση στον καπιταλισμό, η δε αστική δημοκρατία σταματάει έξω από τους χώρους δουλειάς.

Η απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης, Στ. Κοντονή, στα όσα ανέφερε ο βουλευτής του ΚΚΕ, ήρθε να επιβεβαιώσει ότι ο αντικομμουνισμός και η αντεργατική επίθεση πάνε χέρι - χέρι.

«Να σας πω μία δημοκρατία που δεν υπήρχε; Ηταν σε αυτά τα περίφημα καθεστώτα του ανατολικού συνασπισμού. Ερχεστε, σήμερα, να υπερασπιστείτε τα καθεστώτα του αυταρχισμού και τις ελεεινότερες δικτατορίες της τελευταίας περιόδου;», ανέφερε χαρακτηριστικά, αναπαράγοντας όλη την αντικομμουνιστική γραμμή της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Υπερασπίστηκε, εξάλλου, την ανάθεση ρόλου... τοποτηρητή των εργασιακών δικαιωμάτων στο «Συνήγορο του Πολίτη», αναφέροντας ότι «δεν είναι δυνατόν, το συνδικάτο (...) να κρίνει τις θέσεις και τα συμφέροντα ενός μέλους του, διότι τότε δεν υπάρχει ισονομία, τότε βρισκόμαστε σε μια κατάσταση παραλογισμού», ενώ ισχυρίστηκε πως «όταν μιλάμε εμείς για μαξιμαλισμούς, ακριβώς αυτό λέμε»...