«Εκ βάθρων αλλαγές στο σύστημα επιδοτήσεων της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής φέρνει η επαναδιαπραγμάτευση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου για την περίοδο μετά το 2020», γράφτηκε στον Τύπο και η επεξήγηση είναι αποκαλυπτική: «Στο προσκήνιο βρίσκεται ο επανασχεδιασμός των επιδοτήσεων, με βασικούς δικαιούχους τους επαγγελματίες αγρότες που θα μπορούν να αποδείξουν ότι παράγουν, βγάζοντας από το "κάδρο" των ενισχύσεων τους λεγόμενους αγρότες του... καναπέ». Για όσους δεν κατάλαβαν, με τα κριτήρια που περιγράφονται πιο πάνω, «αγρότες του καναπέ» είναι όσοι παραγωγοί κάνουν και μια δεύτερη δουλειά για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους, συνήθως εποχιακή, με αποτέλεσμα το εισόδημά τους να προέρχεται από την αγροτοκτηνοτροφία σε ποσοστό μικρότερο από το 50% που ορίζει ο νόμος 4389/2016, τον οποίο ψήφισε η κυβέρνηση. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι οι μικροί αυτοί αγρότες δεν θα έχουν πλέον δικαίωμα για ενισχύσεις και επιδοτήσεις της ΚΑΠ και επομένως οδηγούνται μια ώρα αρχύτερα στην έξοδο από την παραγωγή. Ποιοι θα βγουν κερδισμένοι; Οι μεγαλύτεροι και πολύ μεγάλοι αγροτοκτηνοτρόφοι, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις στο χώρο της παραγωγής και μεταποίησης αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, οι οποίες θα μοιράζονται πλέον μεγαλύτερο μέρος της πίτας από τις ενισχύσεις και επιδοτήσεις της ΚΑΠ. Εστω και αργά, είναι πλέον ευκολότερο για κάποιους μικρούς και μεσαίους αγρότες να καταλάβουν το «λάκκο» που κρύβει η «φάβα» του «κατ' επάγγελμα» αγρότη και μη, αλλά και την εμμονή της κυβέρνησης και της ΕΕ να δυσκολέψουν τα κριτήρια πρόσβασης χιλιάδων μικρότερων παραγωγών στα κονδύλια της ΚΑΠ.