Την ώρα που ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ έδινε με τις προχτεσινές του δηλώσεις το στίγμα των προθέσεων για μέτρα «εθνικού προστατευτισμού» σε ό,τι αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους των ΗΠΑ, ο Κινέζος Πρόεδρος μιλούσε στο Νταβός για τη λεγόμενη «παγκοσμιοποίηση», την οποία όπως χαρακτηριστικά είπε, «αν αρνηθούμε θα είναι σαν να κλεινόμαστε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο». Εστω και «σημειολογικά», η αντιπαράθεση των δύο στιγμιοτύπων είναι αποκαλυπτική για όλους εκείνους που προσπαθούν να στρατεύσουν τους λαούς στο ένα ή το άλλο «μείγμα» της αστικής διαχείρισης. Βλέποντας κανείς τους μέχρι πρότινος σταυροφόρους της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης» (όπως π.χ. οι ΗΠΑ), να γίνονται τώρα «πρωταγωνιστές» των λεγόμενων πολιτικών «προστατευτισμού» και της «εθνικής αναδίπλωσης», την ώρα που παλιότεροι «ιεροκήρυκες» του προστατευτισμού γίνονται «ηγέτες» της «παγκοσμιοποίησης», ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι οι τράμπες αυτές δεν αφορούν γενικά κάποια «ιδεολογική» ματιά των θεμάτων, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο. Και συγκεκριμένα, τα φαινόμενα που συνοδεύουν τις ανακατατάξεις στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, εκεί όπου μόνιμα, ως «φυσική εξέλιξη» των καπιταλιστικών οικονομιών και της ανισομετρίας, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προσπαθούν να διατηρήσουν τα «σκήπτρα» και άλλες προσπαθούν να τα πάρουν. Ενδεικτικό και του γιατί οι λαοί δεν πρέπει να στοιχηθούν με τη μια ή την άλλη μεριά των ανταγωνισμών, που ντύνονται με μάσκες, οι οποίες από καιρό σε καιρό εναλλάσσονται.