Τον «εθνικό στόχο» των διευκολύνσεων για το χρέος βάλθηκαν να φιλοτεχνήσουν όλες τις προηγούμενες μέρες τα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και μια σειρά από αστικά επιτελεία, ενόψει και του χτεσινού Γιούρογκρουπ, που θα συζητούσε για το ζήτημα. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, είναι χαρακτηριστικό το πώς η «Αυγή» απαντάει στην αντιπολιτευτική ρητορεία του προέδρου της ΝΔ, που αυτοπαρουσιάζεται ως «αποφασισμένος μεταρρυθμιστής» σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν υποστήριξε κανένα από τα μεγάλα εθνικά στοιχήματα που έθεσε η κυβέρνηση τα προηγούμενα δύο χρόνια». Επίσης, έχουν σημασία και τα εύσημα του «Βήματος» στον ΣΥΡΙΖΑ, για το ότι έκανε πράξη την «εθνική συμφιλίωση με την πραγματικότητα» και ότι «πάνω σε αυτή τη σκληρά κερδισμένη εθνική ομοψυχία αναμένεται να χτιστεί μια νέα πορεία προς την ανάπτυξη». Για τι πράγμα μιλάνε; Για «διευκολύνσεις» στην αποπληρωμή των κρατικών χρεών, έτσι ώστε το κεφάλαιο, με τη συνδρομή του αστικού κράτους, να έχει πρόσβαση σε φτηνό δανεισμό. Με τι «αντάλλαγμα»; Το σφαγιασμό του λαού στο διηνεκές για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, όπως δείχνει και το 4ο μνημόνιο που ψηφίστηκε την περασμένη βδομάδα. Αυτή είναι η ουσία, και καμία «εθνική» υπόθεση δεν υπάρχει, ούτε άλλωστε θα μπορούσε σε μια ταξική κοινωνία. Ούτε, βέβαια, και «εθνική ομοψυχία», όπως βαφτίζουν την απογοήτευση, την ηττοπάθεια και τη λογική του «μονόδρομου» που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ στο λαό και στην οποία ποντάρει πολλά η αστική τάξη για την υποταγή του.