ΠΑΡΙΣΙ.--

Μετά την υποδοχή του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στο παλάτι των Βερσαλλιών, τονίζοντας ότι το Παρίσι επιδιώκει να «κάνει διάλογο» με τη Μόσχα σε όλα τα πεδία, η γαλλική ηγεσία υποστηρίζει ότι η χώρα του, επειδή «έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να συνομιλεί» με τη Ρωσία όπως και με τις ΗΠΑ, πρέπει να είναι «ο σύνδεσμος μεταξύ των διαφορετικών εταίρων». Οπως δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Κριστόφ Καστανέρ, «ο ρόλος της Γαλλίας είναι να φέρνει κοντά τους εταίρους όταν εκείνοι απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο, εντός του κοινού κύκλου. Αυτό ισχύει στις σχέσεις μας με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ».

Διευκρινίζοντας ότι ζητούμενο είναι το ντόπιο κεφάλαιο να αξιοποιήσει κάθε παζάρεμα και κάθε περιθώριο συμβιβασμού για να υπερασπιστεί τη θέση του έναντι των ανταγωνιστών του, ο Καστανέρ ξεκαθάρισε πως «δεν πρόκειται για μια θολή ισορροπία, αντιθέτως πρόκειται για τη δυνατότητα να είμαστε απαιτητικοί, η Γαλλία επιθυμεί το διάλογο, όμως θέλει να την ακούνε και να τη σέβονται».

Η μεγάλη ανησυχία της γαλλικής πλουτοκρατίας για το πόσο υπολείπεται έναντι άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, και στη μοιρασιά κλάδων στρατηγικής σημασίας και σε γεωπολιτικές κόντρες σε κρίσιμες περιοχές όπως η Μέση Ανατολή αλλά και η Ανατολική Μεσόγειος ειδικότερα, αναζωπυρώνει και προβληματισμούς για τις διεθνείς της συμμαχίες και προτεραιότητες στην εξωτερική πολιτική.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, χτες η γαλλική Εισαγγελία ανακοίνωσε ότι ξεκινά προκαταρκτική έρευνα για τον υπουργό Εδαφικής Συνοχής των Περιφερειών και στενό σύμμαχο του Προέδρου Μακρόν, Ρισάρ Φεράν. Ο ίδιος ο Φεράν επιμένει να αρνείται τις κατηγορίες μεταξύ άλλων για μεσολάβησή του, ώστε εταιρεία της συντρόφου του να κερδίσει διαγωνισμό που αφορούσε τη λειτουργία επιχείρησης στο χώρο της Υγείας. Επίσης, ο Φεράν κατηγορείται και για ευνοιοκρατία (ότι προσέλαβε γνωστούς του ως κοινοβουλευτικούς βοηθούς).

Στην προχτεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Μακρόν φέρεται να ζήτησε «αλληλεγγύη» αλλά και «υπευθυνότητα» από τα στελέχη της κυβέρνησης, τονίζοντας ότι «φυσικά υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου της εξουσίας», αλλά και σχολιάζοντας ότι «τα πράγματα δεν πηγαίνουν αναγκαστικά καλά όταν ο Τύπος μετατρέπεται σε δικαστή».