ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (ανταπόκριση Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ).--

Σαράντα οκτώ ώρες μετά την επίθεση, η πόλη εξακολουθεί να βρίσκεται σ' αυτήν την απίστευτη πρωτοφανή κατάσταση, για την ιστορία της, όπου σχεδόν τίποτε δε λειτουργεί. Η έννοια και η φράση που κυριαρχεί είναι ότι η πόλη, αν όχι η χώρα, βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Ο καπνός από τα κτίρια που καίγονται εξακολουθεί να προκαλεί φοβερή δυσφορία και έντονα προβλήματα αναπνοής σε όλη τη γύρω περιοχή. Οι σήραγγες, τα τούνελ εξακολουθούν να είναι κλειστά. Η κυκλοφορία στο νότιο τμήμα του Μανχάταν είναι ακόμη απαγορευμένη και πιθανότατα θα παραμείνει έτσι, καθώς οι φόβοι για την ασφάλεια των κτιρίων που βρίσκονται εκεί επιβεβαιώθηκαν, τις προηγούμενες ώρες, με την κατάρρευση του 5ου κτιρίου του συμπλέγματος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, καθώς και του γειτονικού κτιριακού συγκροτήματος «Λίμπερτι Πλάζα».

Τα περισσότερα μαγαζιά παραμένουν κλειστά. Οι σοροί των νεκρών, αν και ακόμη επισήμως υπάρχουν ελπίδες για ανεύρεση επιζώντων, παραμένουν εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια, ενώ οι συνεχείς απειλές για βόμβες, όπως χτες στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό Γκραντ Σέντραλ, αλλά και στο αεροδρόμιο Λα Γκουάρδια, προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο χάος και τρόμο. Η κατάσταση που επικρατεί είναι ένα απίστευτο μείγμα τρόμου και οργής που κατευθύνεται (και μέσα από τις φιλτραρισμένες ειδήσεις) στο να ζητά εκδίκηση. Παράλληλα, λαμβάνουν χώρα συνεχείς ιδιότυπες νεκρώσιμες ακολουθίες σε όλη την πόλη, όπου οι πολίτες είτε με κεριά και λουλούδια συγκεντρώνονται στις πλατείες αποτίοντας φόρο τιμής στους νεκρούς, που σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες πιθανόν να ανέρχονται στους 5.000, μόνο από την κατάρρευση των πύργων.

Από την άλλη πλευρά, η συνεχής ροή των πληροφοριών για τους υπαίτιους της επίθεσης καλλιεργεί, σε ένα ιδιαίτερα «ευαίσθητο έδαφος», την ανάγκη η οργή να ζητήσει άμεση ικανοποίηση. Ο κόσμος πολλές φορές, σπασμωδικά αντιδρώντας μέσα στην απόλυτη σύγχυσή και στον τρόμο του, ζητά ακόμη και τον άμεσο βομβαρδισμό του οποιουδήποτε, χωρίς ακόμη να μπορεί να προσδιορίσει ποιος είναι ο υπεύθυνος της τραγωδίας. Ελάχιστες είναι οι φωνές που μπορούν ψύχραιμα να εκφράσουν μια κάποια πιο μετριοπαθή ή ήπια στάση. Εντούτοις, αυτές δεν μπορούν να εισακουστούν καθόλου από το μέσο Αμερικανό πολίτη, μέσα στην ατελείωτη βουή των πληροφοριών και της οργής.

Η πλειοψηφία του πληθυσμού μοιάζει να αναζητά κάποιο αίσθημα ασφάλειας ή ηρεμίας επικαλούμενο ανώτερες δυνάμεις, είτε προσφεύγοντας στη θρησκεία και στις εκκλήσεις για προσευχές, είτε στην εξουσία, προς την οποία εκδηλώνεται η απόλυτη στήριξη για όλες τις ενέργειες που ενδέχεται να αναλάβει από εδώ και πέρα. Υπό αυτήν την έννοια, η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών υποστηρίζουν σθεναρά την κατεύθυνση στρατιωτικοποίησης της χώρας, η οποία είναι ήδη ξεκάθαρη και πασιφανής, την κατεύθυνση σκλήρυνσης της μεταναστευτικής πολιτικής, την περαιτέρω ενίσχυση του αντιτρομοκρατικού νόμου που ήδη είναι ιδιαίτερα σκληρός και άλλα.

Αν και είναι ακόμη νωρίς για οποιοδήποτε συμπέρασμα, καθώς οι πληγές χάσκουν ακόμη ανοιχτές, οι επιπτώσεις της επίθεσης της 11ης Σεπτέμβρη, ήδη γίνονται ορατές. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που έρχονται από το συντονιστικό κέντρο για τις διαδηλώσεις κατά της Παγκόσμιας Τράπεζας, που θα γίνονταν από τις 24 ως τις 30 Σεπτέμβρη στην Ουάσιγκτον, η κυρίαρχη σκέψη, αυτή τη στιγμή, είναι να αναβληθούν. Και παραμένει να είναι μόνο η αρχή...