Περιοδεία σε διαλογητήρια και κονσερβοποιεία φρούτων στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας και στον Μυλότοπο Πέλλας, καθώς και στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στο Πλατύ Ημαθίας, πραγματοποίησε κλιμάκιο της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, με τον ευρωβουλευτή του κόμματος Σωτήρη Ζαριανόπουλο. Αναδείχθηκε ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την περιβόητη «ανάπτυξη» που διαφημίζει η κυβέρνηση και που μοναδικό κριτήριο έχει το καπιταλιστικό κέρδος.

Μέσα από τη συζήτηση με τους εποχικούς εργαζόμενους σε εργοστάσια και κονσερβοποιεία της περιοχής, αναδείχθηκαν οι άθλιες συνθήκες εργασίας (απλήρωτες υπερωρίες, υψηλές θερμοκρασίες) που κυριαρχούν συνολικά σ' αυτές τις επιχειρήσεις, όπως και οι χαμηλοί μισθοί.

Οι βιομήχανοι μεταποιητές επωφελούνται αγοράζοντας «κοψοχρονιά» τα προϊόντα των παραγωγών, σε τιμές - ψίχουλα, που καθορίζονται πολύ μετά την παράδοση του προϊόντος από τους αγρότες. Ταυτόχρονα, εκμεταλλεύονται τους εργάτες που απασχολούνται με δίμηνες συμβάσεις και μεροκάματο 22 ευρώ, για να επιστρέψουν στη συνέχεια ξανά στην ανεργία. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των εργαζομένων δεν συμπληρώνουν καν τις προϋποθέσεις για επίδομα ανεργίας, καθώς με το ζόρι προφταίνουν να κάνουν 40 μεροκάματα.

Μιλώντας στους εργαζόμενους, ο Σ. Ζαριανόπουλος σημείωσε ότι αυτό που βιώνουν αποτελεί το «γενικευμένο μοντέλο εργασίας που προωθείται στην ΕΕ και την Ελλάδα». Τους κάλεσε να μην συμβιβαστούν με αυτή τη βαρβαρότητα, να μην δεχτούν να δουλεύουν για ψίχουλα. Να οργανωθούν στα ταξικά σωματεία και να παλέψουν για αύξηση των μισθών, για συνθήκες ασφάλειας της εργασίας, για επίδομα ανεργίας, για την κάλυψη όλων των αναγκών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Να αγωνιστούν μαζί με τους αγρότες, που τσακίζονται εξίσου από την αντιλαϊκή πολιτική. Να εμπιστευτούν και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, που βρίσκεται μπροστά στους αγώνες για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων σήμερα και δείχνει το δρόμο για την οριστική απαλλαγή τους από τα δεσμά της εκμετάλλευσης.

Η επίσκεψη του κλιμακίου του ΚΚΕ στο εργοστάσιο της ΕΒΖ, στο Πλατύ Ημαθίας, συνέπεσε με τις τελευταίες εξελίξεις στη διαδικασία πώλησης των δύο εργοστασίων της εταιρείας στη Σερβία. Συνέπεσε επίσης με την προετοιμασία για την έναρξη της φετινής καμπάνιας επεξεργασίας των τεύτλων, στις 28 - 29 Αυγούστου.

Στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας, που βρίσκεται σε εξέλιξη, ο όμιλος «ΜΚ» του Σέρβου επιχειρηματία Μίοντραγκ Κόστιτς αύξησε την προσφορά του από τα 51 εκατ. ευρώ στα 60 εκατ. ευρώ, προκειμένου να αποκτήσει τον έλεγχο των δύο ζαχαρουργείων της ΕΒΖ στη Σερβία. Σύμφωνα με πληροφορίες, κύριος μέτοχος (51%) της σερβικής εταιρείας είναι η αυστριακή AGRANA, της οποίας κύριος μέτοχος (51%) είναι η γερμανική SUDZUCKER.

Η πώληση των δυο εργοστασίων στη Σερβία θα αποτελέσει ουσιαστικά το όχημα για το κλείσιμο των μονάδων που έχουν απομείνει να λειτουργούν στην Ελλάδα ή για την περαιτέρω υπολειτουργία τους, παρά το γεγονός ότι η χώρα διαθέτει ειδικευμένο προσωπικό και πλούσια πρώτη ύλη από τους τευτλοπαραγωγούς για να καλύψει η παραγωγή ζάχαρης όλες τις πραγματικές ανάγκες.

Προετοιμάζοντας το έδαφος γι' αυτές τις εξελίξεις, η ΕΒΖ παρουσίαζε όλο το προηγούμενο διάστημα την κερδοφορία των δυο εργοστασίων στη Σερβία ως τον «αιμοδότη» για τη λειτουργία των μονάδων που απέμειναν να δουλεύουν στην Ελλάδα. Στη βάση αυτή, που δρα αποπροσανατολιστικά ως προς τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στην εξαφάνιση σχεδόν της παραγωγής ζάχαρης στη Ελλάδα, διεξάγεται και η αντιπαράθεση ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και στο εσωτερικό της κυβέρνησης, σχετικά με το τίμημα της πώλησης των εργοστασίων.

Επικαλούμενη την κερδοφορία των δύο μονάδων στη Σερβία (25 εκατ. ευρώ φέτος και εκτίμηση για 30 εκατ. ευρώ την ερχόμενη περίοδο), η διοίκηση της ΕΒΖ εμφανίζει ως ένα αποδεκτό τίμημα τα 85 εκατ. ευρώ, υπολογίζοντας την πραγματική αξία στα 125 εκατ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο του τιμήματος θα εισπραχθεί από την Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία έχουν περιέλθει τα χρέη της ΕΒΖ (υπολογίζονται σε 160 εκατ. ευρώ), μετά την εξαγορά της ΑΤΕ.

Ταυτόχρονα, η συρρίκνωση των εργοστασίων που απέμειναν στην επιχείρηση συνεχίζεται όλα τα τελευταία χρόνια. Στις Σέρρες, το εργοστάσιο κάνει μόνο παραλαβή τεύτλων από τα μόλις 12.000 στρέμματα που έχουν καλλιεργηθεί και παραμένει ανενεργό για 4η χρονιά. Το εργοστάσιο στην Ορεστιάδα θα δουλέψει την παραγωγή από μόλις 20.000 στρέμματα τεύτλα και το εργοστάσιο στο Πλατύ Ημαθίας από 64.000 στρέμματα.

Η συρρίκνωση της παραγωγικής δραστηριότητας, συνέπεια της εφαρμογής κατευθύνσεων της ΕΕ (κλείσιμο εργοστασίων, μείωση ποσόστωσης κ.ά.), οδήγησε την ΕΒΖ σήμερα να παράγει μόλις 40.000 τόνους ζάχαρη, από τις 330.000 που έχει ανάγκη η χώρα.

Συνολικά στην ΕΒΖ απέμειναν 220 μόνιμοι εργαζόμενοι, στους οποίους, με βάση την περσινή Σύμβαση, έχουν επιβληθεί μειώσεις μισθών 15% κατά μέσο όρο. Στο εργοστάσιο στο Πλατύ εργάζονται 85 μόνιμοι, για τις ανάγκες της καμπάνιας έχουν προσληφθεί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (5 - 8 μήνες) 178 εργαζόμενοι και το επόμενο διάστημα αναμένεται να προσληφθούν άλλοι 260 με δίμηνες συμβάσεις.

Μιλώντας με τους εκπροσώπους του ΔΣ του Σωματείου, ο Σ. Ζαριανόπουλος σημείωσε ότι ανεξάρτητα από τη σημερινή πορεία της επιχείρησης και την υπερχρέωσή της, το πρόβλημα θα παρουσιαζόταν έτσι κι αλλιώς, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ (ΚΑΠ, ποσοστώσεις που τώρα καταργούνται). Τόνισε ότι η πάλη για την επιβίωση του εργοστασίου και του κλάδου συνολικά, σήμερα πρέπει να είναι δεμένη με την πάλη για τη δημιουργία προϋποθέσεων μιας άλλης ανάπτυξης του κλάδου και της ΕΒΖ.

Θύμισε ότι το ΚΚΕ έχει προτείνει άμεσα μέτρα για την επιβίωση της ΕΒΖ, όπως είναι να διαγραφούν οι τόκοι των τραπεζών, να παγώσουν οι πληρωμές των δανείων, να κουρευτούν τα δάνεια, να αξιοποιηθούν κονδύλια του ΕΣΠΑ για την ενίσχυση της ΕΒΖ. Ξεκαθάρισε όμως ότι όλα αυτά πρέπει να συνδυάζονται με την πάλη ενάντια στις δεσμεύσεις της ΕΕ και στην πολιτική διασφάλισης του επιχειρηματικού κέρδους.

Για την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων της παραγωγής στον τομέα αυτό, που τώρα χάνονται (μείωση τευτλοκαλλιέργειας, απώλεια τεχνογνωσίας κ.λπ.), κάτω από μια άλλη εξουσία, όπου τα μέσα παραγωγής θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και η οργάνωση της οικονομίας θα γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό και με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Σ' αυτή την κατεύθυνση κάλεσε τους εργαζόμενους να οργανώσουν τον αγώνα τους, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.