Aνεπίσημες «βολιδοσκοπήσεις», «διερευνητικές δηλώσεις» στον Τύπο, αλλά και «γκρίνια» για την πανωλεθρία των κομμάτων του «μεγάλου συνασπισμού» κυριαρχούν στη Γερμανία λίγες μέρες μετά τις εκλογές της Κυριακής, που ανέδειξαν πρώτους τους Χριστιανοδημοκράτες - Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) υπό την Αγκελα Μέρκελ. Πάντως, παρά τις όποιες πολιτικές διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη (και εντός των κομμάτων) και τις συζητήσεις για έναν συνασπισμό «Τζαμάικα» (Χριστιανοδημοκράτες - Φιλελεύθεροι - Πράσινοι), το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχιστεί η αντιλαϊκή επίθεση με ένταση της εκμετάλλευσης και μείωση του εργατικού «κόστους», απαραίτητες προϋποθέσεις για να εξασφαλιστούν τα κέρδη του γερμανικού κεφαλαίου και να ενισχύσει τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Οι επίσημες διαπραγματεύσεις για τον επόμενο κυβερνητικό συνασπισμό δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη, αλλά ο στόχος είναι να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση μέχρι τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα με πληροφορίες στα τοπικά ΜΜΕ, η πρώτη «διερευνητική συνάντηση» της CDU με το αδελφό κόμμα της Βαυαρίας, CSU, θα γίνει στις 8 Οκτώβρη, με σκοπό να καταλήξουν σε κοινές θέσεις, προτού ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τους Φιλελεύθερους, τους Πράσινους, ή ακόμη και τους Σοσιαλδημοκράτες, αν και οι τελευταίοι έχουν δηλώσει ότι «περνάνε» στην αντιπολίτευση.

Στις 24 Οκτώβρη, στην πρώτη συνεδρίαση της νέας Βουλής, θα γίνει η εκλογή του προέδρου της Βουλής και την υποψηφιότητα του υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναμένεται να στηρίξουν οι CDU/CSU, οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και οι Φιλελεύθεροι (FDP). Η υποψηφιότητα Σόιμπλε για πρόεδρος της Βουλής χαιρετίστηκε από το FDP ως «σημάδι που έδειξε η καγκελάριος ότι βρίσκεται στην κατεύθυνση ενός πιθανού συνασπισμού "Τζαμάικα"», υπογράμμισε αντιπρόεδρος του FDP, Βόλφγκανγκ Κουμπίτσκι. «Στην περίπτωση που το FDP συμμετάσχει στην κυβέρνηση, μια νέα δημοσιονομική πολιτική θα αποτελέσει ζητούμενο κεντρικής σημασίας», πρόσθεσε. Ως πιθανές επιλογές για τη διαδοχή Σόιμπλε, ο γερμανικός Τύπος αναφέρει από τους Φιλελεύθερους τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Βέρνερ Χόιερ, τον πρόεδρο του κόμματος, Κρίστιαν Λίντνερ, όπως και τον Β. Κουμπίτσκι. Σε περίπτωση που το υπουργείο Οικονομικών παραμένει σε Χριστιανοδημοκράτη, «ακούγεται» ο υφυπουργός Οικονομικών, Γενς Σπαν.

Στο μεταξύ, στους Σοσιαλδημοκράτες οι μεγάλες απώλειες που είχαν στις εκλογές έχουν πυροδοτήσει αντιδράσεις και διεργασίες. Καθόλου τυχαία δεν θεωρείται η εκλογή, με μεγάλη πλειοψηφία, της πρώην υπουργού Εργασίας (παραιτήθηκε από το αξίωμά της χτες), Αντρεα Νάλες, ως επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD. Αίσθηση προκάλεσε και η τοποθέτηση του πρώην Σοσιαλδημοκράτη δημάρχου του Αμβούργου, Κλάους φον Ντόνανι, ο οποίος κάλεσε τον πρόεδρο του κόμματος, Μάρτιν Σουλτς, να παραιτηθεί, λέγοντας: «Από την αρχή ήταν μια λάθος επιλογή, έχει μια εντελώς λάθος προσέγγιση» και «έχει κάνει λάθη και σαν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου».

Ηδη η συζήτηση που γίνεται μέσω του Τύπου και στο εσωτερικό των κομμάτων φανερώνει ότι τα υποψήφια κόμματα, για να σχηματίσουν κυβερνητικό συνασπισμό - CDU/CSU, FDP (Φιλελεύθεροι) και Πράσινοι - έχουν σε μεγάλο βαθμό υιοθετήσει στην ατζέντα τους την «αντιμεταναστευτική πολιτική», που θεωρείται και η βασική αιτία ανόδου του ευρωσκεπτικιστικού - ρατσιστικού «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD). Πυρήνας αυτής της πολιτικής, ανεξάρτητα ποια μορφή θα πάρει τελικά, είναι: Μετανάστευση και προσφυγιά στη λογική της εισαγωγής εξειδικευμένων εργατικών χεριών με βάση τις ανάγκες της αγοράς.

Αλλά και ο ρόλος της ΕΕ βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης, με τα κόμματα να «αγωνιούν» με τι όρους θα γίνει η εμβάθυνση της οικονομικής ενοποίησης, ώστε το γερμανικό κεφάλαιο να βγει ενισχυμένο. Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, ο πρόεδρος του FDP, Κρ. Λίντνερ, αναφερόμενος στις «προτάσεις Μακρόν» σημείωνε: «Αν αναζητούνται νέες δυνατότητες επενδύσεων και τα λεφτά που υπάρχουν στις αγορές δεν επαρκούν, τότε μπορούμε να το συζητήσουμε. Αν πρόκειται για την προώθηση κοινών εγχειρημάτων στη βιομηχανία στην Ευρώπη, το θέλουμε περισσότερο από τον καθένα. Αλλά, εάν η σκέψη είναι μέσω ενός προϋπολογισμού της Ευρωζώνης να δημιουργηθεί ένας "αγωγός με χρήματα" από τη Γερμανία, προς άλλες χώρες της Ευρώπης, χωρίς δέσμευση για τη χρήση τους, δεν μπορεί να γίνει με μας».

Ανησυχίες για την «κυριαρχία της Γερμανίας» από τις γαλλικές προτάσεις, εξέφρασε η κοινοβουλευτική ομάδα της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» (AfD) σημειώνοντας ότι «ο Μακρόν θέλει η Γερμανία να είναι υπεύθυνη για τα ευρωπαϊκά χρέη. Πρότεινε έναν κοινό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης, όμως απέρριψε τα παλιά χρέη να είναι κοινοτική υπόθεση».