Στον τραγικό απολογισμό των νεκρών από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική, από καθαρή τύχη δεν προστέθηκαν εργαζόμενοι από τους χιλιάδες που δουλεύουν στη Βιομηχανική Περιοχή της Μάνδρας, όπως φάνηκε και από περιοδείες που έκαναν συνδικάτα προκειμένου να διαπιστώσουν από κοντά το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσε η ανυπαρξία ουσιαστικής αντιπλημμυρικής προστασίας.

Από την πρώτη μέρα, λίγες ώρες μετά την πλημμύρα στη Μάνδρα, έγινε αντιληπτό ότι πολλά εργοστάσια πλημμύρισαν σε βαθμό που θα μπορούσε να απειλήσει τις ζωές εργατών, ενώ οι υλικές ζημιές, ιδιαίτερα σε ορισμένα από αυτά, είναι πολύ μεγάλες.

Ο κίνδυνος που διέτρεξαν οι εργαζόμενοι αναδεικνύει τον άναρχο αντιλαϊκό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, επιβεβαιώνει ότι και η δημιουργία των βιομηχανικών περιοχών και οι υποδομές που συνδέονται με αυτές δεν λαμβάνουν υπόψη την προστασία των χιλιάδων εργαζομένων, παρά μόνο πώς θα υπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Στη διαδρομή που ακολούθησαν οι όγκοι της λάσπης, η κατάσταση είναι τραγική. Σε κάποιες επιχειρήσεις γίνονται εργασίες καθαρισμού, κάποιες υπολειτουργούν, κάποιες είναι εντελώς κλειστές.

Πρώτος σταθμός της περιοδείας συνδικάτων που παρακολούθησε ο «Ριζοσπάστης» ήταν το αμαξοστάσιο του δήμου Μάνδρας, τοποθετημένο πάνω στη διαδρομή τους ενός από τα δύο ρέματα που πλημμύρισαν την περιοχή, όπως και άλλοι μεγάλοι χώροι δουλειάς με πολλούς εργαζόμενους. Η καταστροφή είναι μεγάλη. Η πλειοψηφία του στόλου των οχημάτων του δήμου, πάνω από δέκα, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές και δεν λειτουργούν. Τσακισμένα κοντέινερ από νταλίκες που βρίσκονταν πιο ψηλά, σχεδόν άμορφες μάζες από σίδερα πια, παρασύρθηκαν από την τεράστια ορμή του νερού και αποτέθηκαν στο αμαξοστάσιο. Κάποια από τα κοντέινερ του ίδιου του αμαξοστασίου έχουν καταστραφεί από το νερό. «Σταθήκαμε πολύ τυχεροί», λέει ένας εργάτης, «η πλημμύρα έγινε πριν πιάσουμε δουλειά. Αν ήμασταν εδώ θα είχαμε σίγουρα ακόμα περισσότερα θύματα». Στο εργοτάξιο δουλεύουν περίπου 50 εργάτες...

Πιο κάτω βρίσκονται μεγάλες αποθήκες του αλυσίδας σούπερ μάρκετ «My Market», όπου απασχολούνται περίπου 180 εργαζόμενοι. Η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει μεταφερθεί σε άλλες αποθήκες της επιχείρησης, καθώς η πλημμύρα έχει προκαλέσει κι εκεί μεγάλη καταστροφή. Πολλοί δούλευαν την ώρα της πλημμύρας. Η λέξη «τύχη» ακούστηκε και πάλι, σε μια προσπάθεια να εξηγηθεί πώς γλίτωσαν. Οπως λένε συνεργεία που έχουν αναλάβει την καθαριότητα του χώρου, το μέρος είχε γεμίσει από παρασυρμένα αυτοκίνητα και άλλα ογκώδη αντικείμενα που είχε μεταφέρει το νερό.

Στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα η λάσπη και τα νερά έχουν κατακλύσει το εργοστάσιο σε κάθε μεριά του. Και εκεί μεγάλα αντικείμενα έχουν μεταφερθεί από αλλού στον προαύλιο χώρο, αναποδογυρισμένα, το ένα πάνω στο άλλο. Την ώρα της ξαφνικής πλημμύρας ήταν εκεί 60 εργάτες, που για να σωθούν ανέβηκαν στην ταράτσα.

Ανάλογες εικόνες και στο εργοστάσιο της «Johnson & Johnson», όπου πλημμύρισε η αποθήκη και οι εργάτες για να γλιτώσουν ανέβηκαν στον πρώτο όροφο του κτιρίου. Ούτε εκεί δούλευε τη μέρα της περιοδείας τίποτα.

Τελευταίος σταθμός της περιοδείας ήταν στα «Praktiker», όπου και η λάσπη κατέκλυσε το κατάστημα. Από την πρώτη στιγμή το επιχειρησιακό σωματείο έκανε παρέμβαση, ζητώντας να διασφαλιστούν τα δικαιώματα και η υγεία των εργαζομένων.

Ενα από τα ζητούμενα σε αυτήν τη φάση είναι πριν οι εργαζόμενοι επιστρέψουν για δουλειά, να ληφθούν μέτρα που διασφαλίζουν την ασφάλεια του προσωπικού και των εγκαταστάσεων, αλλά και ότι οι εργασίες επισκευής και καθαρισμού θα γίνουν με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές.

Η περιοδεία των συνδικάτων υπογράμμισε ότι το εργατικό κίνημα πρέπει να κάνει δική του υπόθεση την προστασία της ζωής των εργαζομένων. Σε μια περιοχή όπως η ΒΙΠΕ Μάνδρας και γενικότερα η περιοχή του Θριασίου, όπου επικρατεί η άναρχη γειτνίαση βιομηχανίας - κατοικίας, επιβάλλεται η αγωνιστική διεκδίκηση όχι μόνο αντιπλημμυρικής προστασίας αλλά και προστασίας των κατοίκων από πιθανά Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Εκτασης. Τέτοια ατυχήματα, άλλωστε, μπορούν να προκληθούν από φυσικές καταστροφές απέναντι στις οποίες, όπως αποδεικνύεται κάθε φορά που συμβαίνουν, το αστικό κράτος δεν λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο.